ငထွား စိတ်ကြိုက်
ရေးသားသူ – အမည်မသိ
ကြက်သမား ငထွား ဆိုသည့်အတိုင်း ကြက်ကို လက်ထဲက မချပါ ။ ငထွားမှာ အမြဲ ရွာရိုးကိုးပေါက် လျှောက်သွားနေပြီး ကြုံရာကျပန်း နေတတ်သော လူးဆိုးလေးဖြစ်သည် ။ ခန္ဒာကိုယ် တောင့်တောင့်တင်းတင်းရှိပြီး လက်နှစ်ဖက်လုံးနဲ့ ရင်ဘတ် ကျောပြင် တို့တွင် စွဲမက်စရာတက်တူးများ အပြည့်ထိုးထားသည်။ နှုတ်ခမ်းမွှေး ပါးသိုင်းမွှေး ထိုးထိုးထောင်ထောင်နဲ့ အလွန်ဆိုးပေပေနိုင်သူ ဖြစ်သည် ။ သို့သော်လည်း ပျိုမေတို့၏ အသည်းကို လှုပ်ကိုင်ရမ်းနိုင်သော အစွမ်းရှိသည် ။ မ ကျမ်းကျေတယ်ဟု ပြောရမလား၊ ခပ်ထန်ထန် ခပ်ကြမ်းကြမ်း ရုပ်စပေါက်ကို အကြမ်းစင်လေးဆိုပြီး တင်စားကြသည် ။
ငထွားမှာ မြဒင် ဆိုသည့် သူငယ်ချင်း ရှိသည် ။ မြဒင်က အိမ်ထောင်ကျပြီဆိုပေမဲ့ လက်ကြောမတင်း ။ ငထွားနဲ့ပေါင်းပြီး ကြက်တိုက် ဖဲရိုက်သည် ။ မြဒင်မှာ ယောက္ခမအိမ် တက်နေရပေမဲ့ ယောက္ခမက အဆင်ပြေတော့ အလုပ်လည်း မယ်မယ်ရရ မလုပ်ရပါ ။ ငထွားနဲ့ မြဒင်က စိတ်တူကိုယ်တူ ညီအစ်ကိုလိုပေါင်းသင်းကြသည် ။
တစ်နေ့ မြဒင်ရဲ့ယောက္ခမ အိမ်ရှေ့တွင် ငထွားက ကြက်ကို တသသလုပ်နေသည် ။ ထိုအချိန် မြဒင်ယောက်ဖ ညီညီ ရောက်လာပြီး ငထွားကို သေချာကြည့်နေမိသည် ။ ကြည့်နေရင်း ငထွားရဲ့ ပေါင်ကြားကို ကြည့်မိသွားသည် ။ ငထွားမှာ ပုဆိုးတိုတို ဝတ်ထားပြီး အောက်စလွတ်နေတော့ တစ်ထွာလောက်ရှိတဲ့ ပျော့အိအိ လီးတန်ကြီးနဲ့ တွဲလောင်းကျနေသော ဂွေးဥကြီးနှစ်လုံးကို ညီညီက အထင်းသား မြင်နေရသည် ။ ငထွားမှာ ကြက်ကိုပဲ အာရုံရောက်နေတော့ အောက်စ လွတ်လို့ လွတ်မှန်း သိပုံမရ ။
“အို…”
ညီညီ တခြားသူရဲ့ လီးကို အခုမှပဲ သေသေချာချာ မြင်ဖူးတော့သည် ။ သူ ဂွင်းတိုက်နေကြ သူ့လီးနဲ့ တခြားစီ ။ ငထွားရဲ့လီးကို ကြည့်ပြီး နည်းနည်း ရှက်သွားပေမဲ့ ထပ်ကြည့်ချင်စိတ် ဖြစ်လာတာကြောင့် အရဲစွန့်ကာ ခိုးခိုးကြည့်နေမိသည်။ ထို့နောက် ကြည့်နေရင်း အာခေါင်တွေ ခြောက်ကပ်လာသလို ရင်ထဲမှာလည်း ဖိုးသိုးဖပ်သပ်နဲ့ ရေဆာသလိုလို လေဟာသလိုလို ဖြစ်နေမိသည် ။
ငထွား အောက်ငုံ့ကြည့်မှ သူ့လီးပေါ်နေတာကိုသိပြီး ညီညီကို ပြုံးစစနဲ့ ရယ်ပြလိုက်တယ် ။ ညီညီ ရှက်သွားပြီး အိမ်ထဲ ပြေးဝင်သွားပြီး ငထွားမှာ ရယ်ကျဲကျဲနဲ့ ကျန်နေခဲ့သည် ။
ညီညီတို့အိမ်က နှစ်ထပ်အိမ် ဖြစ်သည် ။ အပေါ်ထပ်မှာ မြဒင်တို့ လင်မယားက တစ်ခန်း ၊ ညီညီက တစ်ခန်း၊ အိပ်ခန်းချင်းက ကပ်နေကြသည် ။ ညညဆို မြဒင်မှာ ညီညီ့အစ်မကို လိုးတိုင်း ညီညီမှာ ချောင်းကြည့်ရတာအမော ။ ချောင်းကြည့်တိုင်းလည်း ထန်ပြီး ဂွင်းထုရသည်။
ညီညီက မြဒင်ရဲ့ လီးတံကို သေချာမမြင်ဖူးပေမဲ့ ခုနက မြင်ခဲ့တဲ့ ကိုငထွားရဲ့ လီးနဲ့ အတူတူလောက်ပဲနေမလားဟု တွေးနေမိသည်။ သူ့အစ်မက မြဒင်လီးကို စုပ်ပေးတိုင်း သူ့မှာ ပါးစပ်တပြင်ပြင်နဲ့ လီးချောင်းကြီးကို စုပ်ဖူးချင်နေသည်။ လူပျိုဖော်ဝင်စ ထန်လွန်းတဲ့အရွယ်ဆိုတော့ အတုမြင် အတတ်သင် စမ်းသပ်ချင်နေတာပေါ့ ။ ညီညီ့စိတ်က မိန်းကလေးတွေကိုမြင်ရင် မထကြွပေမဲ့ ယောက်ျားတွေရဲ့ သန်မာထွားကြိုင်းတဲ့ ဘယ်အစိတ်ပိုင်းကိုပဲမြင်မြင် ထကြွလာပြီး ဖင်ထဲက ယားလာတော့တာပဲ။
“ဟျောင့်.. ငထွား .. မင်းဒီည ငါတို့အိမ်မှာ ထမင်းစားကွာ..။ အိမ်မှာ ကြက်သားဟင်း ချက်တယ်ဟ။ မစားခင်.. ကြက်လက်စာသားကြော်လေးနဲ့ .. တစ်ခွက်တစ်ဖလား .. မော့ကြဦးစို့လာ.. ပြန်မနေတော့နဲ့..”
ငထွား အကြိုက်ပေါ့။ ခါတိုင်းလည်း အိမ်ကို ကပ်တာမဟုတ်ဘူး၊ ကြုံရာအိပ် ကြုံရာစား..။ တခါတလေ ဆော်နဲ့ချိန်းတာကြာပြီး ဇရပ်မှာအိပ်လိုက်တာတွေရှိသလို၊ ဆော်ကိုလိုးရင်းနဲ့ မနက် အုန်းမောင်းခေါက်သွားတာတွေလည်း ရှိတယ် ။ မြဒင်က အိမ်အောက်ထပ်မှာ ယောက္ခမတွေရှိနေတော့ အပေါ်ထပ်က အိပ်ခန်းနှစ်ခန်းရှေ့မှာ ဖျာခင်းပြီး ငထွားနဲ့ သောက်စားနေကြတယ် ။
“ဟာ.. ငါ့ညီ.. လာ အမြည်းစားဦးလေ.. လာပါဟ”
ငထွားက ညီညီ့လက်ကိုဆွဲပြီး သူ့အနားကို ဆွဲချလိုက်တယ် ။ ညီညီလည်း ရောရောင်ပေါရောင်နဲ့ ထိုင်ချလိုက်သော်လည်း ငထွားက ညီညီ့လက်ကို တင်းတင်းဆုပ်ထားမြဲ။
“စားပါဟ.. အမြည်းလေး.. ဘာလေး.. မကြိုက်ဘူးလား”
“ကြိုက်.. ကြိုက်ပါတယ်..”
မြဒင်ကတော့ ငထွားအကြံကို မသိပါ ။ ညီညီက အမြည်းတစ်ဖတ် ကောက်စားပြီး ထမယ်လုပ်တော့ ငထွားက ဆောင့်ဆွဲပြီး
“နေပါဦးဟ၊ ဒီမှာ အစ်ကိုတို့နှစ်ယောက်ထဲ သောက်ရတာ မကောင်းဘူးဟ..”
ညီညီ ထိုင်နေလိုက်ရပြီး ခဏနေမှ အိပ်ချင်ပြီဆိုပြီး ထလာခဲ့သည် ။ ငထွားက ထမင်းစားပြီး မပြန်တော့ဘူး၊ မူးလို့ လှဲချင်ပြီဆိုလို့ ညီညီ့အခန်းထဲကို မြဒင်ကိုယ်တိုင် တွဲပို့လိုက်သည် ။ ငထွားက အကြံနဲ့လေ။ ညီညီ့စိတ်ထဲ ညနေကတည်းက ဘာတွေဖြစ်နေတယ်ဆိုတာ ငနဲသားက ရိပ်မိတာပေါ့။ ဒါ့ကြောင့်လည်း ခုနက အနားခေါ်ပြီး ဟိုစမ်းဒီစမ်းနဲ့ တီးခေါက်ကြည့်လိုက်တာပေါ့ ။
မြဒင်က ညီညီကလည်း အိပ်နေပြီ ၊ ငထွားကလည်း လူမှန်းမသိအောင် မူးပြီးမှောက်နေပြီဆိုပြီး သူ့မိန်းမကို ဘုတော့တာပေါ့။ အခန်းက ကပ်ရက်ဆိုတော့ အသံတွေက ကြားနေရတယ် ။ သူများတွေလိုးသံ ကြားတော့ ငထွားရော ညီညီပါ စိတ်တွေထကြွလာတယ် ။ ခါတိုင်းလိုဆို ချောင်းကြည့်ပြီး ညီညီဂွင်းထုမှာ အမှန်ပဲ။ အခုတော့ ကိုငထွားရှိနေတော့ မကြားချင်ယောင်ဆောင်ပြီး ငထွားကို ကျောပေးကာ အိပ်ချင်ယောင်ဆောင်နေလိုက်တယ် ။
ခွီးထဲမှပဲ.. ငနဲသားမြဒင်က မတအား ကြမ်းနေတာပဲ။ ငထွား.. စိတ်တွေတအားထန်လာပြီး ဖင်ပေးအိပ်နေတဲ့ ညီညီကို ခွကာ သိုင်းဖက်လိုက်တယ် ။ နောက်ကနေ မာမာတောင့်တောင့် သူ့လီးကြီးနဲ့ ထောက်ထားပြီး အပေါ်ပိုင်းကိုလည်း ဖက်ထားကာ လက်က ရင်ဘက်ပေါ် မထိတထိ ပွတ်သလိုလို ဘာလိုလို လုပ်နေတယ် ။ လူပျိုဖြန်းလေး ညီညီတစ်ယောက် မနူးမနှပ်နဲ့ ရင်တွေတလှပ်လှပ်ခုန်ကာ အသက်ရှူမမှားဖို့ပင် ထိန်းထားနေရတယ်..။ မာတင်းတင်းလီးကြီးက အငြိမ်မနေပဲ ဖင်ကြီးကို တေ့ထောက်ပြီး ထိုးပွတ်လာပြန်တယ်။ ညီညီ လှုပ်လည်းမလှုပ်ရဲသောကြောင့် ငြိမ်ငြိမ်နေနေရတယ် ။
ငထွားက ပိုကဲလာတယ်။ အနားကစောင်ကို နှစ်ယောက်လုံးအပေါ် လွှားကနဲ ခြုံချလိုက်ပြီး ညီညီရဲ့ နို့သီးခေါင်းရှိမဲ့ နေရာတစ်ဝိုက်ကို လက်ချောင်းလေးများနဲ့ ပွတ်သပ်ပေးတယ်။ ညီညီ အသံမထွက်မိအောင် ပါးစပ်ပိတ်ထားရပေမဲ့ စိတ်ထဲ တမျိုးကြီးဖြစ်လာပြီး ယားသလိုလို ကျင်သလိုလိုနဲ့ တစ်ခါမှ မခံစားဖူးတဲ့ ခံစားမှုဖီလင်အသစ်တွေကို ခံစားနေရတယ် ။
ငထွားက သူ့ပုဆိုးကို အောက်လျှောချပြီး ညီညီ့ပုဆိုးကို ခြေမနဲ့ညှပ်ကာ အပေါ်သို့ လှန်တင်လိုက်တော့ ပူနွေးနွေးလီးကြီးက ညီညီ့ဖင်အသားစိုင်ကြီးကို တိုက်ရိုက်လာထိတော့တယ် ။ နို့သီးခေါင်းကို ချေပေးလိုက်၊ နားရွက်လေးကို သူ့အာငွေ့နဲ့ မှုတ်လိုက် လုပ်ပေးနေတော့ အတွေ့အကြုံမရှိသေးတဲ့ ညီညီမှာ မညည်းပဲမနေနိုင်တော့ပဲ အသံခပ်အုပ်အုပ်ကလေးနဲ့ တဟင်းဟင်း ညည်းနေရတော့တယ်..။
အဲ့အချိန် ငထွားက ညီညီ့ကို ဆွဲလှည့်လိုက်တော့ မျက်နှာချင်းဆိုင် ဖြစ်သွားတယ် ။ ညီညီ့နှုတ်ခမ်းကို ပြွတ်ကနဲ ဆွဲစုပ်လိုက်ပြီး သူ့ရဲ့လျှာကြီးကို သွင်းလိုက်ထုတ်လိုက်လုပ်ပြီး ညီညီ့လက်ကို သူ့လီးပေါ်တင်ပေးလိုက်တယ် ။ ညီညီလည်း မခံစားဖူးတဲ့ ဖီလင်တွေကြောင့် တဟင်းဟင်းညည်းကာ ကော့ပြန်နေပြီး အရှည် ၇ လက်မလောက်ရှိတဲ့ ငထွားရဲ့လီးကြီးကို အထက်အောက် ဂွင်းထုပေးတယ်။ ငထွားက
“ညီ.. အစ်ကို့လီးကို စုပ်ပေးပါလား..။ ညတိုင်း.. မင်းအစ်မက ကိုမြဒင်ကို.. စုပ်ပေးသလိုမျိုးလေ”
ညီညီတစ်ယောက် ငါလည်း ကိုငထွားရဲ့ လီးကြီးကို စုပ်ရတော့မယ်ဆိုပြီး ထထိုင်လိုက်တယ် ။ ငထွားလည်း ခေါင်းအုံးနှစ်လုံးဆင့်မှီကာ ပေါင်ကိုဖြဲကားပေးလိုက်တယ် ။ ထူထူပိန်းပိန်း မဲမဲကောက်ကောက် လီးမွှေးများကြား ထိုးထွက်လာသော လီးတံကြီးမှာ ပျော့တွဲတွဲ ဂွေးဥကြီးနှစ်လုံးပေါ်မှာ အခန့်သား ထောင်မတ်နေတယ် ။
ညီညီလည်း ငထွားပေါင်ဂွကြားမှာ နေရာယူလိုက်ပြီး အကြောပြိုင်းပြိုင်းထနေတဲ့ လီးတန်ကြီးကို လက်ချောင်းလေးများနဲ့ ဆုပ်ကိုင်ကာ ဒစ်ကိုဖုံးအုပ်နေတဲ့ အရည်ပြားလေးကို ဖြဲချပြီး လီးကြီးကို အနီးကပ် စိုက်ကြည့်လိုက်တယ်..။ အနီးကပ်မြင်ရတော့မှ လီးကြီးကို ပိုပြီးစုပ်ချင်လာတာနဲ့ ဒစ်ထိပ်လေးကို ပါးစပ်နဲ့ စငုံလိုက်တယ်။
“အား.. ရှီး…..”
ငထွားမှာ တွန့်သွားပြီး ညည်းသံတိုးတိုးလေး ထွက်လာတယ်။ ညီညီလည်း.. ဒစ်တစ်ဝိုက်ကို လျှာနဲ့ ယက်သပ်ပြီး လီးချောင်းကြီးကို ငုံနိုင်သမျှ ငုံစုပ်ပေးတယ် ။ ငထွားမှာလည်း အတွေ့ထူးကြောင့် ရစ်မူးနေရပြီ။ ဒီလို အစုပ်မခံရတာ ကြာပြီ..။ ဆော်တွေကို စုပ်ပေးပါဦးဆို ရှက်တာလိုလို ဘာလိုလိုနဲ့ မူနေကြတာ..။ ညီညီနဲ့မှပဲ အရသာကို အပြည့်အဝ ခံစားရတော့တယ်..။
“အား.. ရှီး.. ကောင်းလိုက်တာကွာ..”
“ညီ.. ဂွေးဥတွေပါစုပ်ပေး..။ တစ်လုံးပြီး.. တစ်လုံးငုံပြီး စုပ်ပေး..။ အား.. ရှီး.. ပြွတ်.. ပြွတ်… အား…။ ညီက.. တော်တော် စုပ်တတ်တာပဲ.. အား.. ကောင်းတယ်ကွာ..။ ဂွေဥနှစ်လုံးကြားကို.. လျှာအပြားလိုက်ယက်ပေး..။ အား.. ရှီး.. ဟုတ်တယ်.. ယက်ထား.. ယက်.. ယက်..။ ဥအရည်ခွံတွေလည်း.. စုပ်ပေး.. အား.. အိုး…”
ငထွား လီးကြောကြီး တင်းကနဲ တင်းကနဲ ဖြစ်သွားပြီး ဖီးတွေတအားတက်နေတော့တယ်။ ငထွားက ညီညီလည်း တအားထန်နေပြီဆိုတာကို သိလို့ လက်ခလယ်နဲ့ ညီညီ့ဖင်ဝကို ထိုးကလိပေးတယ် ။ ဖင်ကို အစမှာ အသာထိုးကလိနေပေမဲ့ လက်နှစ်ချောင်းကို တံတွေးတွေ ရွှဲနေအောင်ထွေးပြီး အဝင်လမ်းဖြောင့်အောင် ထိုးနိုက်ဆွပေးတယ်..။
“အား..အင်း…အင်း..အဟင်းဟင်း..”
နွားတွေ မြင်းတွေရဲ့ ဖင်ကို သံချွန်နဲ့ထိုးမှ အရှေ့ကို မြန်မြန်သွားသလို၊ ညီညီ့ဖင်ကို ငထွားက လက်နဲ့ အနိုက်အဆွ လုပ်ပေးတော့မှ လီးကို အရင်ကထက် အားရပါးရ စုပ်ပေးလာတယ် ။ ညီညီက လီးဒစ်ကြီးကို ပြွတ်ကနဲ ပြွတ်ကနဲ စုပ်ပြီး လီးထိပ်ပေါက်ကို လျှာထိပ်နဲ့ ကလိပြန်တယ် ။ ဒစ်တစ်ဝိုက်ကိုပါ ယက်ပတ်ဝှေ့ဝိုက်ပေးနေတော့ ငထွားလီးကြီးမှာ အကြောတွေ ထောင်သထက်ထောင်လာပြီး ညီညီ့ပါးစပ်ထဲမှာ ပိုမာတင်းပြည့်ကြပ်လာတယ် ။ ဒါကို ညီညီကလည်း မရမက ပါးတွေ့ချိုင့်ခွက်သွားတဲ့အထိ စုပ်ပြီးပြုစုပေးတယ်။
“အား… ညီရယ်.. ကောင်းလိုက်တာ.. အစ်ကိုပြီးသွားလိမ့်မယ်… ညီ့ဖင်လေးကို.. အစ်ကိုလိုးချင်သေးတယ်…. ကုန်းပေးနော်.. ညီလေး..”
ညီညီ ဖင်ကုန်းပေးလိုက်တော့ ငထွားက ဖင်နှစ်မွှာကို သေချာဖြဲပြီး ပါးစပ်နဲ့တေ့ကာ တံတွေးတွေ ထွီးကနဲ ထွေးချလိုက်တယ် ။ တံတွေးတွေက ဖင်အဝမှ စီးကျလာတာကို လီးထိပ်နဲ့ပွတ်ပြီး ဖင်ဝကို ပတ်မွှေလိုက်တယ် ။
“အား… အစ်ကို.. တအားယားတယ်.. အား.. အဟင်း ဟင်း….”
ဖင်မဒမ်း ဖင်ပျိုစင် ပါကင်လေးဆိုတော့ အရသာကို မသိုဝှက်တတ်ပဲ ညီညီတစ်ယောက် ဖီးအလိမ်းလိမ်း တက်နေတော့တယ်..။ ငထွားကလည်း အထာနပ်တယ်လေ.. ဒီလို မနူးမနပ်တွေကို နူးနှပ်ပြီး ခူးခပ်စားရတယ်ဆိုတာ။
ငထွား သူ့လီးကြီးကို သေချာကိုင်ပြီး ညီညီ့ဖင်ထဲသို့ သေချာဖိသွင်းချလိုက်သည် ။
“အား…ရှီး..”
နှစ်ယောက်လုံး ပြိုင်တူညည်းသံ ထွက်လာကြတယ်..။ လီးကြီးက စအိုကျင်းကျင်းကြပ်ကြပ်ထဲကို မဆန့်မပြဲဝင်လာတော့ ညီညီမှာ မချိမဆန့် ခံစားနေရသော်လည်း ငထွားမှာ အရသာဖီလင်အပြည့် ခံစားနေရတယ် ။ လီးကြီးက ဖင်ခေါင်းထဲက အသားစိုင်တွေကို ထိုးခွဲပြီး တထစ်ချင်း တရစ်ချင်း တဗြိဗြိနဲ့ တိုးဝင်လာတယ်။
“အား.. ရှီး.. နာလိုက်တာ… အစ်ကို့လီးကြီးက အရမ်းကြီးတာပဲ.. အား.. လီးကြီးက.. ကြီးပြီး.. သံချောင်းလို မာတောင့်နေတာပဲ။ နာတယ်.. အစ်ကို့လီးကြီးကို ပြန်ထုတ်ပေးပါ..။ အား.. နာတယ်.. မရဘူး.. ပြန်ထုတ်ပေးပါ..”
“ခဏလေးပါ.. ညီလေးကလည်း..၊ ညီ့ကို အစွမ်းကုန် ချစ်ပြချင်လို့ပါ..၊ ခဏပဲပါ..၊ အောင့်ထားပေးနော်..၊ အစ်ကို ကောင်းအောင် လိုးပေးမှာပါ..၊ ညီ့ဖင်လေးကို.. အစ်ကို စွဲသွားလို့ပါကွာ..၊ ငါ့ညီဖင်လေးက.. စီးကြပ်နေတာပဲကွာ..၊ အစ်ကိုလိုးရတာ အားရလိုက်တာ၊ ညီလည်း မကြာခင် ကောင်းလာမှာပါ..”
ငထွားက ချော့ရင်းနဲ့ ညီညီရဲ့ကျောပြင်ကို လျှာနဲ့ယက်လိုက်၊ နားရွက်ဖျားလေးကို ဆွဲစုပ်လိုက်၊ နို့သီးလေးတွေကို ချေပေးလိုက်ဆိုတော့ ညီညီတစ်ယောက် ခံစားမှုဖီလင်က နည်းနည်းပြောင်းလာတယ်။ ဖင်ထဲမှာ လီးတချောင်းလုံး ပြည့်ကြပ်နေပေမဲ့ အလှုပ်အရှား သိပ်မလုပ်သေးတော့ ခံစားရတာ ထူးလာတယ်။ ငထွားက ညီညီ့ကို ဝင်ဝင်ချင်း ဆောက်နဲ့ထွင်းသလို တရစပ် နွားသိုးကြိုးပြတ် လိုးလို့မရတော့ လီးလေးကို ဖြည်းဖြည်းချင်း ဆွဲထုတ် ပြန်သွင်းလုပ်ပေးနေတော့ ညီညီမှာ နာတာသက်သာလာပြီး ရင်ထဲမှာလည်း ဖိုကနဲ လှိုက်ကနဲ ယားကနဲ ကျင်ကနဲ ခံစားလာရတယ်..။
“အား.. ကောင်းလာပြီ… အစ်ကို… အား.. ရှီး..”
ညီညီ ဖင်ကို မသိမသာ ကော့ပေးလာပြီး အထဲကနေလည်း ညှစ်ညှစ်လာတယ်..။ နဂိုက ဖင်ပါကင်မို့ ပြည့်ကြပ်စီးပိုင်ပြီး အရသာထူးနေပါတယ်ဆို ညီညီကညှစ်နေတော့ ငထွားမှာ ပိုပြီးအရသာထူးကာ တအင်းအင်းနဲ့ ညီးရင်း လိုးဆောင့်တော့တယ်။ အထိအတွေ့ အပူအနွေး ထိစပ်မူတွေက ကာမရဲ့ ဓာတ်ပေါင်းဖိုများဖြစ်သလို ဓာတ်အား ကာမအားမြင့်စက်များလည်း ဖြစ်တယ်။ တစ်ယောက်က ကော့ပေးလိုက် တစ်ယောက်က ဆောင့်လိုးလိုက်နဲ့ ရှေ့ခံနောက်လိုး ညီမျှနေတယ်..။
ညီညီလည်း လေးဘက်ထောက်နေရာမှ ခါးကိုကော့ကာ ထလာပြီး နောက်ပြန်လည့်ကာ ငထွားနှုတ်ခမ်းတွေကို ဆွဲစုပ်နမ်းတယ်..။ ငထွားလည်း အနမ်းမပျက် အဆောင့်မပျက်အောင် ဂရုစိုက်ကာ တရစပ် လိုးဆောင့်တော့တယ်..။ ညီညီလည်း တီကောင်ဆားပက်ခံရသလို တွန့်ကနဲ တွန့်ကနဲ ကော့ကော့သွားပြီး လီးကြီးရဲ့ လိုးဒဏ်ကို မှိန်းကာ ကော့ကာ ခံနေရှာတယ်..။ ဖင်သားတွေကို ထိုးနှက်ဝင်ရောက်လာတဲ့ လီးကြီးရဲ့ အထိအတွေ့က ညီညီအတွက် အသည်းခိုက်အောင် ကောင်းနေတော့တယ်။
“အား… ရှီး… အား.. ကောင်းလိုက်တာ အစ်ကိုရယ်… အား… ရှီး…”
“အစ်ကိုလည်းကောင်းတယ်..၊ ညီ့ဖင်က.. စီးနေပြီး ညီက ညှစ်ပေးနေတော့.. ဖင်ထဲကတောင်.. ပြန်မထုတ်ချင်ဘူး..၊ ကောင်းလိုက်တာ.. တစ်ညလုံး စိမ်လိုးလိုက်ချင်တယ်..”
“ညီလည်း.. အစ်ကို့လီးကြီး.. ဖင်ထဲက ထွက်သွားရင်.. ရင်ထဲမှာရော ဖင်ထဲမှာပါ ဟာကနဲ.. ဖြစ်သွားတာပဲ။ အဲ့လို မဟာရအောင်.. အဆက်မပြတ် ဆောင့်လိုးပေးပါ.. အား.. ရှီး…”
“ညီ ပက်လက်အိပ်ပြီး ခါးအောက်မှာ ခေါင်အုံးခုလိုက်။ ပုံစံပြောင်းလိုးရအောင်..”
ငထွားက ညီညီရဲ့ ဖင်စအိုရဲရဲလေးကိုကြည့်ပြီး ဒီလိုဖင်ကို လိုးနေရလေခြင်းဆိုပြီး မိမိကိုယ်ကို ဂုဏ်ယူကာ လီးကြီးကို ဖင်ထဲသို့ ဗြိကနဲ ထိုးသွင်းချလိုက်တယ်။
“အား..ရှီး…အား..”
“ညီ.. နာလို့လားဟင်.. နာလို့လား..”
“မဟုတ်ဘူး.. ထိလို့.. ထိလို့.. ကောင်းလိုက်တာ..”
“ဟား..ဟား..ဟား..”
နှစ်ယောက်သား ခပ်အုပ်အုပ်ကလေး ရယ်လိုက်မိကြတယ်..။ နုဖတ်အိစက်လှသော ဖင်ခေါင်းထဲသို့ မဲနက်ပြောင်လက် ကြီးမားထွားကြိုင်းလှသော လီးတန်ကြီးက ဇိကနဲ ဇွတ်ကနဲ တိုးဝင်ကာ လီးနဲ့ဖင် အံဝင်ဂွင်ကျဖြစ်နေတယ် ။ ညီညီကလည်း ဖင်ကြီးကို ကော့၍တဖုံ မွှေ၍တခါ ဇကောဝိုင်းပတ်သလိုမျိုး လုပ်ပေးနေတော့ လီးကြီးက ဖင်ထဲကို ထိထိမိမိ စူးစူးနစ်နစ်ဝင်ပြီး ကာမရဲ့ အတွေ့ထူး ရမ္မက်ထူး ရာဂထူးတွေကို မြိန်ရေရှက်ရေ ခံစားနေကြရတယ် ။ အပေးကောင်း အခံကောင်း ညီညီရဲ့ ပါကင်ဖင်ကို အားရပါးရ လိုးခွဲပစ်ဆောင့်နေရတော့ ငထွား အရသာကို အစွဲကြီးစွဲသွားတော့တယ်။
ညီညီလည်း ငထွားရဲ့ အနူးအနှပ် အလိုးအညှောင့်တွေအောက်မှာ ကာမရမ္မက်မီး ဟုန်းဟုန်းတောက်ပြီး ကာမအရသာကို ရေကုန်ရေခမ်း ခံစားစံစားနေတော့တယ်။
ညီညီက တဟင်းဟင်း တအင်းအင်း ညည်းပြီးခံနေတော့ သူ့ရဲ့အာသာရမ္မက် မပျက်ကွက်ရလေအောင် ငထွားက အားနဲ့မာန်နဲ့ လိုးဆောင့်ညှောင့်တယ်..။ ညီညီက ဖင်ကြီးကို ဘယ်ညာယိမ်းနွဲ့ လှုပ်ရှားပေးတော့ ငထွား၏ သွေးသားများမှာ ကြွသည်ထက်ကြွလာပြီး လီးကြောကြီးမှာလည်း အကြော အပြိုင်းပြိုင်းထကာ ပို၍သန်မာလာတော့တယ်..။
“ညီ.. အစ်ကို တအားဆောင့်တော့မယ်နော်…”
“ဖတ်.. ဖတ်.. ဖတ်.. ဖတ်.. ဖတ်..”
“ညီ ခံနိုင်လား.. နာလား.. ကြမ်းလို့ရသေးလား..”
“မနာဘူးအစ်ကို.. ခံလို့ကောင်းတယ်.. ဆောင့်ပါ… မညှာနဲ့အစ်ကို.. ကြမ်းကြမ်းလေး ဆောင့်တာဆောင့်ပါ..”
“ဖတ်.. ဖတ်.. ဖတ်.. ဖတ်.. ဖတ်…”
“အား.. အရမ်းကောင်းတာပဲ.. ရှီး… အစ်ကိုက လိုးတတ်လိုက်တာ… အား… ရှီး…”
ငထွားရဲ့ ထိထိမိမိ ဆောင့်ချက်တွေကြောင့် ညီညီတစ်ယောက် ကာမစည်းစိမ်ကို တင်းပြည့်ကျပ်ပြည့် ခံစားနေရပြီး လီးကြီးကျွတ်ထွက်မသွားအောင် ဖင်ကြီးကိုကော့ပြီး ငထွားရဲ့ ကြောပြင်ကို သိုင်းဖက်လိုက်တယ်။ ချေဖျားလေးတွေကို ကွေးလိုက်ဆန့်လိုက်နဲ့.. ညီညီတစ်ယောက် အကောင်းကြီးကောင်းနေတော့တယ်..။
ငထွားလည်း အပြီးသတ် လိုးတာမို့လားမသိ ဆောင့်ချက်တွေ ကြမ်းလာပြီး တရှူးရှူးတရှဲရှဲနဲ့ အားသွန်ခွန်စိုက် လိုးညှောင့်နေတော့တယ်…။
“အား.. ရှီး.. ညီရယ်.. ကောင်းလိုက်တာကွာ.. အား… အိုး… အားပါးပါး..”
ငထွား အဆက်မပြတ် အပြင်းအထန် ဆောင့်ချလိုက်ပြီး လီးချောင်းကြီးကို ညီညီ့ဖင်ထဲ တဆုံးထိုးထည့်ကာ လရည်တွေကို တထုတ်ထုတ် ပန်းလွှတ်လိုက်တော့တယ်။
အဲ့နေ့ကစပြီး ညီညီတစ်ယောက် ငထွားမှငထွားပဲ ဖြစ်သွားပြီး လစ်ရင်လစ်သလို ငထွားလီးကို လာကိုင်တော့တာပဲ။ ငထွားကလည်း ငထန်လေ၊ နေရာမရွေးဘူး။ ရှင်းရင်ရှင်းသလို လစ်ရင်လစ်သလို ညီညီ့ကို ဘုလွှတ်လိုက်တာပဲ..။
ပြီးပါပြီ။
