သီရိပစ်စယာသား
ရေးသားသူ – ကမ်ဘာကြောျရတနာဝငျးထိနျ
အလငျးရောငျအား နညျးလှသော အုတျတိုကျကဉြျးကဉြျးလေးထဲ၌ နနျးအီတူး တဈယောကျတညျး ထိုငျနသေညျ။ သာမနျ အားငယျရှိုကျငိုရငျး ထိုငျနခွေငျးမြိုးကား မဟုတျ… တငျပွငျခှလေကြျ လကျနှဈဖကျကို ဘေးသို့ဆနျ့ကားကာ… အတှငျးသို့ လကေိုတဝကွီး ရှူသှငျး ရှူထုတျရငျး.. သမထ ကငြျ့စဉျကို ကငြျ့နခွေငျးဖွဈသညျ။
ထိုစဉျ အခနျးတံခါး ဖှငျ့လာကာ ကွိမျးစပျသော အလငျးရောငျ ဝငျလာလသေညျ။ တံခါးဝ၌ အရပျ ၇ ပလေေးသဈမြှ ရှညျလြားကွီးမားသော ဝကျဝံကွီးအလား .. အမှှေးထူလဗွဈနှငျ့ လူ့ဘီလူးကွီး မားမားမတျမတျ ရပျလာလသေညျ။ ခါးဝတျတနျစာ ဝတျမထားသဖွငျ့ မွငျးလီးကွီးအလား … မဲကွုတျ ရှညျလြားသော လိငျတနျကွီးကို ဦးစှာ တှေ့လိုကျရလသေညျ။ သာမနျလူထကျ ၃ ဆမြှ ကွီးမားသော လိငျတနျအရငျးတှငျ မဲနကျရှုပျပှနသေော လီးမှှေးသနျသနျကွီးမြားက အုံလိုကျကငြျးလိုကျ ပေါကျရောကျရှငျသနျနကွေသညျ။ ပေါငျ… ခွသေလုံး…. ဗိုကျ… လကျမောငျးတို့၌လညျး သနျမာသော အမှှေးအမြှငျမြားက ကွမျးတမျးသော ဝကျမှှေးကွီးမြားနှယျ လှှမျးမိုးနလေရော လူတဈယောကျထကျ မြောကျဝံတဈကောငျနှငျ့ပငျ ပိုတူနလေသေညျ။
နနျးအီတူး၏ ကိုယျလုံးလေးကို စှေ့ကနဲ ဆှဲမယူလိုကျရာ … အီတူးက အသကျကလေး အောငျ့ပွီး ခပျပြော့ပြော့လေး လိုကျပါသှားလတေော့သညျ။ လူ့ဘီလူးကွီးမှာ ခုခံရုနျးကနျခွငျးမရှိပဲ အေးအေး သကျသာစှာ လိုကျလာသော နနျးအီတူး .. ကိုယျလုံးလေးအား ကလေးငယျလေး တဈယောကျကဲ့သို့ လကျမောငျးပေါျတငျကာ .. အခြုပျခနျး အပွငျသို့ ထှကျလာခဲ့လသေညျ။ အခြုပျခနျးအပွငျ၌ ငယျမှုးအား ကုလားထိုငျကွီး တဈလုံး၌ ကွိုးဖွငျ့ အထပျထပျ ရဈနှောငျထားကွ၏။
” အီတူး …..”
ငယျမှုး တဈယောကျ အားကုနျအောျခေါျသညျ။ သို့သောျ အီတူးက အေးစကျသော မကြျဝနျးမြားဖွငျ့ မကြျနှာကကြျသို့သာ မရှေ့မလြား စိုကျကွညျ့နသေညျ။ လူ့ဘီလူးကွီးက အီတူးအား အိပျစငျ လေးထကျ ပကျလကျကလေး အသာခပြွီး လကျနှဈဖကျကို အားရကြနေပျစှာ ပှတျသပျ၏။ ထို့နောကျ အီတူးကိုယျပေါျမှ ရငျစေ့အငျ်ကြီလေးကို ကွယျသီးမြား တဈလုံးစီ ဖွုတျနလေသေညျ။
ငယျမှုး တဈကိုယျလုံး တုနျခါလှုပျရှားနသေညျ..။ ကွိုးတုတျထားသော အသားစိုငျမြားကွားမှ သှေး စိမျးမြား ပေါကျပွဲစီးကလြာသညျအထိ ရုနျးကနျနလေသေညျ။ မိမိ အသကျမက မွတျနိုးရသူကို မိမိရှေ့၌ မွငျးလီးနှငျ့အလားတူ ကွီးမားလှသော လီးကွီးဖွငျ့ လိုးပွမညျ့ အခနျးအနားကို အဘယျသူက အရသာခံ၍ ငွိမျပွီး ကွညျ့နနေိငျပါမညျနညျး။
”အီတူး …မခံနဲ့ …နငျ …. နငျသသှေားလိမျ့မယျ ….အား …”
ပါးစပျမှ အောျရငျး ကိုယျတှငျးရှိသမြှ အားဖွငျ့လညျး ရုနျး၏။
”အီတူး ………အီတူး …..”
လှိုငျခေါငျးသံက ဟိနျးသှားသညျ…။ နံရံရှိ ကြောကျသားမြား ကွှကေပြဲ့စငျ ကုနျသညျအထိ ကယြျ လောငျစှာ မွညျဟိနျးသညျ။ အယုဒ်ဓယနယျသား လူ့ဘီလူးကွီးက ငယျမှုးအား မီးတောကျမတတျ ရဲရဲနီနသေော မကြျလုံးပွူးကွီးမြားနှငျ့ တဈခကြျလှမျးကွညျ့ကာ ရှံ့ရှာစကျဆုတျဖှယျသော အပွုံးကွီးကို ပွုံးလိုကျကာ.. နနျးအီတူးလေး၏ လှပမောကျကွှနသေော နိ့ကလေးနှဈလုံးပေါျသို့ အမှှေးအမြှငျမြား ထူထပျပွှမျးတညျးနသေော လကျကွီးအစုံဖွငျ့ အုပျစိုးကာ မထိမကိုငျးသေးပဲ ရှညျလြားသော လကျသညျးကွီးမြားဖွငျ့ နိ့သီးခေါငျးလေးမြားကို ထိခပျလှုပျရှား ကစားရငျး ဝမျးခေါငျးသံကွီးဖွငျ့ ရယျသညျ။
”အီး… ဟီး… ဟီး… အား …. ဟား….. ဟား…. ဟား….. ဟား”
အမငျ်ဂလာသံ အပွညျ့အဝဖွငျ့ မရဏမငျး ရယျသံကဲ့သို့ ခွောကျခွားဖှယျ ကယြျလောငျလှနျးလရော ငယျမှုး… မကြျလုံးမြားကို တအားမှိတျပွီး ခေါငျးကို ငုံ့ခလြိုကျမိသညျ။ နနျးအီတူး… အဘယျ့ကွောငျ့ မလှုပျမယှကျ ငွိမျနဘေိသနညျး…။ မွငျးလားကဲ့သို့ ကွီးမားရှညျလြားလှသော အယုဒ်ဓယ ဘီလူးကွီး၏ သိုကွီးကို မမှိတျမသုံ ကွညျ့နခွေငျးကပငျ နနျးအီတူး … ကာမစိတျမြား နိုးကွားခွငျး ဖွဈနလေသေလား …။
ခါးစညျးကွိုးကို တဈရဈစီ တဈပတျစီ ဖွုတျပွီးသောအခါ … ရှမျးဘောငျးဘီ အနကျကလေးကို ဖွေးဖွေးခငြျး ဆှဲခြှတျနပွေနျသညျ။ ပါးလှပျသော ဗိုကျသား ဝငျးဝငျးကလေး အဆုံး၌ စောကျမှှေးလေး မြား…. ဇောငျးထနသေော မွငျးမလေးကဲ့သို့ ထိုးထိုးထောငျထောငျလေး ပေါျလာလသေညျ။ ဆီးခုံ အသားကလေးမြားက ဂှမျးစိုငျလေးမြားကဲ့သို့ နူးညံ့အိစကျနသေညျ။ မမွငျဘူးသော ရှေးဟောငျး ပစ်စညျးတဈခုကို ပှတျသပျကွညျ့လိုကျသကဲ့သို့ အယုဒ်ဓယကွီးက လကျဝါးကွမျးကွီးဖွငျ့ ဖှဖှလေး ပှတျသပျပေးရငျး အရသာခံနသေညျ။
ပေါငျလေးနှဈလုံးက ရုတျတရကျ ကားသှားသညျ။ စောကျပတျ အကှဲကွောငျးလေးထဲမှ ပွူးဝငျး မာတောငျနသေော… စောကျစိလေးက ငုတျတုတျလေး ပေါျလာသညျ။ လကျညှိုးကွီးက စောကျစိလေးကို ဘယျညာခလုပျတိုကျခါ တိုကျခါ စောကျရမြေား စိုရှှဲလာသညျအထိ ပှတျသပျ၏။ ဒူးနှဈခြောငျးကို ဆှဲယူပငျ့မလိုကျသောအခါ …..
”အ ..ဟား…အ ..ဟီးဟီး ….အီး …ဟီး..”
တစ်ဆေ… သူရဲကွီးနှယျ သူ့လီးကွီးအား အရငျးမှကိုငျ၍ စောကျပတျအကွိုအကွား ဘေးနားတဝိုကျ နှငျ့ အကှဲကွောငျးလေးတဈလြှောကျ လူးလိမျ့ပှတျသပျရငျး.. အကျကှဲသော ကွေးလငျဗနျးအသံကွီးဖွငျ့ ရယျပွနျသညျ။ ဖွဲဖွဲကားကားလေး ထောငျထားသော ဒူးနှဈခြောငျးကို အတနျငယျ မလိုကျလရော… ရှုံ့တှနသေော စအိုပေါကျကလေးက စောကျပတျအောကျမှ ခပျခှကျခှကျကလေး ပေါျလာသညျ။ လီးကွီးက အလြားလိုကျ ထိုးတငျထားပွီး.. ဒဈကွီး ပွဲကနဲပွဲကနဲ ဖွဈသှားသညျအထိ… ဆောငျ့.. ဆောငျ့… လိုးလိုကျရာ.. နနျးအီတူး စောကျဖုတျကွီးမှာ.. လီးအခြောငျး အမွှောငျးအလိုကျ.. ပှတျတိုကျမှုကွောငျ့ စောကျပတျနှုတျခမျးသားမြား လုံးကွှဆူမို့လာသညျ။
အိပျခငျးစောငျလေး နှဈဖကျကို ကိုငျထားသော လကျလေးနှဈဖကျမှာ အကွောလေးမြား ထောငျထလာသညျ။ အယုဒ်ဓယကွီးက မုတျဆိတျမှှေး… နှုတျခမျးမှှေးမြား ထူလဗွဈနှငျ့ သူ့မကြျနာကွီးကို စောကျပတျလေးနှငျ့ ဖိကပျကာ ဗွိကနဲ ဗွိကနဲ ပှတျသပျလိုကျပွနျသညျ။ နူးညံ့အိစကျသော စောကျပတျ ခုံးမို့မို့လေးမှာ ကွမျးတမျးသော မုတျဆိတျမှှေး နှုတျခမျးမှှေးမြားကွောငျ့ ပနျးနုရောငျလေး သနျးလာသညျအထိ ကာမသှေးတို့ ဆူဝလောနပေုံရသညျ။
ကွီးမားနီရဲသော လြှာကွီးကလညျး စောကျဖုတျကွီးအား အောကျမှ အထကျသို့ ပငျ့ကာ… ပငျ့ကာ ဗွိကနဲ… ပွှတျကနဲ ဆှဲယှကျနပွေနျရာ… အကှဲကွောငျးလေးမှာ.. ဗွိကနဲ.. ဗွိကနဲ ယှကျလိုကျတိုငျး ပွဲကနဲဖွဈသှားရရှာလသေညျ။ ယငျးသို့ ပွဲပွီး ပွနျစေ့လတေိုငျးလညျး… ခြှဲကြိပစြျခဲသော စောကျရညျစေးထနျးထနျးမြားက ပွဈကနဲ… ပွဈကနဲ… အံကလြာလသေညျ။
ယငျးသို့.. နနျးအီတူး၏ စောကျဖုတျကွီးကို ခြိုမွိနျစှာယှကျနစေဉျ… သူ့လီးကွီးက အဂျတကြေောကျပွငျ အကြိုးအပဲ့မြား ကွား၌ ထိုးထောကျနပွေီး… ဖုံမှုနျ့ ကြောကျခဲငယျလေးမြားဖွငျ့ ထိကပျတှယျငွိကာ ကှမျးသီးခေါငျးကွီးမှာ ပလေူး ညဈပတျနပွေီ.. ဖွဈသညျ။ ထို.. သဲမှုံမြား ကြောကျခဲငယျ.. အဂျတစေမြား စေးထနျးသော လရညျမြားနှငျ့ ကပျလူးပကြေံနသေော လီးကွီးကို အရငျးမှကိုငျ၍ ဝါးလုံးတဈခြောငျးကဲ့သို့ ပငျ့မွှောကျလကြျ.. နနျးအီတူး.. စောကျဖုတျဝကလေးကိုဖွဲကာ တေ့ပွီး မှှနေပွေနျလတေော့သညျ။
ဖုံမှုံ့.. ကြောကျခဲ.. အဂျတစေမြားနှငျ့ စောကျခေါငျးအဝ၌တေ့ပွီး… ညောငျစေးကအြောငျ အမှှခေံနေ ရ၍ တငျးထားသော… အီတူး… အသကျရှူမှားမတတျ ကောငျးမိသှားသေး၏။ စိတျကွိုကျမှှနှေောကျ နှိုးဆှပွီးနောကျ.. အယုဒ်ဓယကွီး၏ လီးကွီးက ကဉြျးမွောငျးမာကစြျသော အီတူးစောကျခေါငျးလေး အတှငျးသို့ လိုးဝငျသှားလတေော့သညျ။
”ဗွဈ …ပွှတျ …အီး …ဟိ”
စောကျဖုတျကလေး ခြိုငျ့ခှကျသှားသညျ..။ နှုတျခမျးသားလေးမြား တရှေ့ရှေ့ခွငျး အပေါျသို့ ပွနျတကျလာနသေညျ…။ လီးကွီးက တဆတျဆတျတုနျကာ ထောငျထားဆဲ…. ဝဲယာ စောကျပတျ နှုတျခမျးသားမြား.. အပေါျသို့ ခရုတဈကောငျ တှားသှားသညျ့နှယျ.. ပွနျတကျလာပွီး ခဏအကွာတှငျ လီးကွီးအား ငုံမိသှားသညျနှငျ့ ……..
”ဗွဈ …ဗွဈ….အ…”
စောကျဖုတျကွီး ခြိုငျ့ဝငျသှားပွနျသညျ။ နှုတျခမျးသားမြား… လီးအခြောငျးနှငျ့ ကပျလကြျပါသှားပွနျသညျ။ လီးကွီးက ခပျတငျးတငျးလေး ဖိ ထောကျထားပွနျသညျ…။ စောကျပတျ နှုတျခမျးသားမြားက ယခငျနညျးအတိုငျး လီးအရငျးဆီသို့ တရှေ့ရှေ့ တှားသှားတကျလာ နကွေရပွနျ၏။ ဝဲယာ စောကျပတျနှုတျခမျးသားမြား အပေါျသို့ ပွနျလညျရောကျရှိသညျနှငျ့ လီးကွီးက ကြှံကသြှား၏ ..
”ဗွှတျ ….အား …..”
”အီး …အူး ….ဟား …..အား ..”
ငယျမှုး… မကြျစေ့အစုံက ပွညျ့ပွညျ့ကွပျကွပျကွီး ဝငျထှကျနသေော သူ့မိနျးမ စောကျဖုတျအတှငျးမှ အယုဒ်ဓယကွီး၏ ကွီးမားသော လီးကွီးကို…. စကျဆုပျစှာကွညျ့ရငျး… လီးကွီးက စောကျဖုတျအတှငျး ဗွှတျကနဲ ဝငျသှားသညျနှငျ့ အာခေါငျခွဈ၍ အောျရငျး.. ခုနျထလိုကျတော့သညျ။ နနျးအီတူးအား ပကျလကျကလေး တငျလိုးနသေော အိပျစငျနားသို့ .. ဒယိမျးဒယိုငျဖွငျ့ ကပျလာနသေညျ။
”ဗွဈ …ဗွဈ…အငျ့ …အငျ့ ….အာ ….အား …”
နှဈဆငျ့ဆကျ၍ ဆောငျ့လိုးခလြိုကျခွငျးကွောငျ့ အီတူး၏ ဖွူဖှေးသော ပေါငျတနျကွီးနှဈလုံးမှာ ဘေး သို့ အစှမျးကုနျ ကားသှား၏။
”ကြား …..ဟိတျ”
ငယျမှုး.. အရူးတဈယောကျပမာ သူ့မိနျးမအား လိုးသှငျးနသေော အယုဒ်ဓယကွီးအား ကွိုးအထပျထပျ ပူးတုတျထားသော ကုလားထိုငျကွီးနှငျ့အတူ …အားယူ၍ .. ဘေးစောငျး ပဈတိုကျလိုကျလသေညျ …။
”ခှမျး ….ခှမျး ….ဒုနျး ….အ”
အယုဒ်ဓယကွီး၏ ကွီးမားတုတျခိုငျလှသော ကိုယျခန်ဓာကွီးဆီသို့ မရောကျမှီ အမှှေးအမွငျ ထူထပျလှသော အယုဒ်ဓယကွီး၏ လကျကွီးနှဈဖကျက လထေဲတှငျ ကွမျးတမျးစှာ မွောကျတကျသှားပွီး ပွေးဝငျလာသော ငယျမှုးအား… ဘယျညာ.. ဖွတျရိုကျခလြိုကျ၏။ ငယျမှုး.. လုံးထှေးပွီး ဒလိမျ့ခေါကျ ကှေး ခှကေသြှားသညျ။ ထိုစဉျ အီတူးက မိမိစောကျပတျထဲ လကျလေးသဈမြှ ဝငျနသေော လီးကွီးကို… အားကုနျဆှဲညှဈကာ… ပွတျထှကျသှားမတတျ ညှပျလိုကျ၏ ။
”အား …..အား….”
မထငျမှတျသော စောကျပတျတိုကျကှကျကွောငျ့ အယုဒ်ဒယ လူ့ဘီလူးကွီးမှာ လီးကို ပလာယာ တဈခြောငျးဖွငျ့ ဆှဲညှပျလိုကျသလို ခံလိုကျရပွီး မကြျလုံးကွီးမြား ပွူးထှကျလာသညျ။ လကျနှဈဖကျကို ဖိထောကျ၍ နနျးအီတူး ညှဈထားသော လီးကို ဆှဲနုတျရနျ ကွိုးစားနသေညျ ။ အိပျစငျလေးကို ဆုပျကိုငျထားသော နနျးအီတူး လကျကလေးမြား တဈစတဈစ တငျးကွပျလာပွီး အိပျစငျ သဈသားဘောငျလေးမှာ .. တစတစ ကြုံ့ဝငျသေးသိမျလာသညျ။ အယုဒ်ဒယကွီးမှ ဂှေးစိကွီးမြား အရငျးသို့တကျကပျလာလိုကျ ပွနျကသြှားလိုကျဖွငျ့ ဝဒေနာကို အံကွိတျကာ ခံစားရငျး … စောကျဖုတျအတှငျးမှ လီးကွီးကို တအားဆှဲနှုတျနပေရော … လီးကွီးမှာ.. မြှော့ကွိုးကွီးပမာ ရှညျရှညျထှကျလာပွီး သေးသိမျသှားသညျ။
နနျးအီတူး ခွလေေးနှဈခွောငျးက လထေဲသို့ ရုတျတရကျ မွောကျတကျသှားပွီး အယုဒ်ဓယ လူ့ဘီ လူးကွီး၏ မကြျနာကို တအားကုနျ ဆောငျ့ကနျပဈလိုကျတော့၏။
”ဟိတျ ….ဖွောငျး …အီးယား ….ဝုနျး ..”
လီးရှေ့ လကျလေးသဈခနျ့နရောမှာ သိမျနသေညျ့ လီးထိပျမှ သှေးမြား တဈစကျတဈစကျ ကနြေ သညျ။ လီးအုံကွီးကို လကျနှဈဖကျဖွငျ့ အုပျကိုငျကာ အယုဒ်ဓယကွီးမှာ တအီးအီး အောျရငျး … ဖငျပူး တောငျးကွီး ထောငျနလေသေညျ။ နနျးအီတူးက အိပျစငျထကျမှ လငြျမွနျစှာ ထလိုကျပွီး နှဈလကျမ ပတျလညျခနျ့ရှိသော အိပျစငျတိုငျလေးကို ဆှဲခြိုးပဈလိုကျသညျ။
”ဗွောငျး …ဂြှမျး..”
သဈသားစ …အကြိုးဘကျမှ ခြှနျမွသော အသှားမြား ထှကျပေါျလာသညျ …။ တုတျစကို ကစြျကစြျ ပါအောငျ ဆုပျကိုငျရငျးဖွငျ့ ဖငျပူးတောငျးထောငျနသေဖွငျ့ အမှှေးကွမျးကွီးမြား ပေါကျနသေညျ့ ဖငျကွားမှ ဖငျစအိုဝကွီးအား အသအေခွာ ခြိနျရှယျပွီး အားကုနျ ဆောငျ့ထိုးခလြိုကျလေ၏။
”အိုး ….. ယား….. အား…… ဂယား….. အူး အီး ယား…..”
ဖငျစအိုထဲသိုက နှဈလကျမပတျလညျခနျ့ သဈသားခြောငျး အဆုံးထိုးသှငျးခွငျး ခံလိုကျရသော လူ့ ဘီလူးကွီးမှာ ဝမျးခေါငျးသံကွီးဖွငျ့ အောျဟဈရငျး နနျးအီတူးအား တိုကျခိုကျရနျ ကွုံးထလာပွနျလသေညျ။ ထိုအခါ နနျးအီတူးက သှကျလကျစှာဖွငျ့ အယုဒ်ဓယကွီး ဒူးနှဈလုံးပေါျသို့ ဖွတျကနဲ ပွေးတကျခါ ပုခုနျးကွီးနှဈဖကျပေါျသို့ စှေ့ကနဲ ခုနျတကျပွီး …အားနှငျ့ ဆောငျ့ခလြိုကျလတေော့သညျ …။ ကွမျးပွငျပေါျသို့ ဖငျထိုငျလကြျကြ၏။
”ဝုနျး ….အီး…..ဂယား”
သဈသားခြှနျက စအိုထဲမှနေ၍ အစာအိမျနှငျ့ အူမကွီးကို စုတျပွဲသှားစပွေီး … အဆုံးအထိ ဝငျသှားလရော အယုဒ်ဓယကွီး၏ နှာခေါငျး …. နား…. ပါးစပျ… မကြျတှငျးတို့မှ.. သှေးမြား ယိုစီးကလြာပွီး မရှုမလှ ဇတျသိမျးသှားလတေော့သညျ။ ကွမျးပွငျ၌ မေ့မြောနသေော ငယျမှုးအား ကွိုးဖွပေေးပွီး နှဈယောကျသား … ဂူအပွငျသို့ ဒယိမျးဒယိုငျ ထှကျလာသောအခါ … အပွငျ၌ မှောငျရိပျသနျးနခေဲ့လပွေီ……….။
”ဘာလို့ …. အလိုးခံရတာလဲ … အီတူးရယျ …. ဟငျ”
”ဒီနညျးပဲ … ရှိတော့တယျ မောငျမောငျ …။ ခံခငြျလှနျးလို့မှ မဟုတျပဲ”
”ဟငျး ….ဒါပမေယျ့ …. တဈခကြျတဈခကြျတော့ ကောငျးသှားသေးတယျ မဟုတျလား …။ ပွောစမျးပါဦး မယျမငျး နညျးက …ဟငျး”
လရောငျ ဝိုးတဝါးအောကျ ထနှောငျးပငျ ခွရေငျးရှိ အုတျဂူလေးကို မှီထားသော ငယျမှုးရငျခှငျ၌ နနျးအီတူး ရှကျပွုံး နီနီလေးဖွငျ့မှီကာ … ပုဝါစကို လုံးခြနေသေညျ ။ မကြမေနပျ .. မကြျနာကွီး စူပုတျထားသော ငယျမှုးမကြျနှာ သိုးမှုံနပွေီး မကြမေနပျဟနျ ထငျရှားစှာ ပေါျလှငျနပေသေညျ။
”အရှကျမဲ့ … မွှကျမဟပါနဲ့ မောငျမောငျရယျ …။ အီတူးဟာ .. မောငျမောငျ့ အလိုးခံမလေး သကျသကျပါနောျ …”
ခစြျသူ အလိုမကသြညျကို ပွုံးရယျ ခြော့မော့နရှောသော အီတူးလကျကလေးမြားက … ငယျမှုး လီးကွီးအား ခပျရှရှလေး ပှတျခွပေေးနလေရော … ငယျမှုးမှာ အသကျရှူသံကွီးမြား ပွငျးထနျလာပွီး လီးကွီးမှာလညျး မာကစြျ ထောငျထလာလတေော့သညျ ….။
အီတူးက… လုံခညြျအောကျစကို မရဲတရဲလေး မတငျပေးလိုကျပွီး.. လရောငျမှုံဝါးဝါး၌ မဲမဲကွီး ထောငျနသေော လီးကွီးကို အသာအယာ ဖွဲခပြေးလိုကျသညျ…။ လီးနံ့ကွီးက အီတူး နှားဝသို့ ထောငျးကနဲ ပြံ့လှငျလာသညျ။ အီတူး တဈကိုယျလုံး ဖိနျ့ဖိနျ့ကငြျကငြျ ခံစားလိုကျရပွီး.. လကျတဈဖကျ ကလညျး စောကျဖုတျလေးမှ အကှဲကွောငျးလေးကို လကျခြောငျးလေးဖွငျ့ ပှတျတိုကျနမေိလသေညျ ။
ငယျမှုးက အီတူးနိ့ကွီးမြားကို အငျ်ကြီအတှငျး လကျကိုနှိုကျပွီး ဆုပျနှယျနရောမှ … အားမရတော့ပဲ အငျ်ကြီကို အသာအယာ ဆှဲခြှတျလရော … အီတူးက ကွညျဖွူစှာပငျ ခါးလေးကော့၍ အခြှတျခံလိုကျလသေညျ။ လရောငျအောကျ၌ လှပလုံးကစြျကာ မာမောကျနသေော နို့ကွီးနှဈလုံးကို ရငျခုနျစဖှယျ လှုပျကနဲ တုနျခါပွီး အငျ်ကြီအတှငျးမှ ပေါျထှကျလာသညျကို တှေ့လိုကျရ၏။
”မယျမငျး …. ယောနိအား …. စပျယှကျရမှာ … စိုးမိပါဘိ”
”အဆုံးထိမဝငျခငျ… မောငျမောငျ့… ဘှားဖကျတောျကွီး အပိုငျးပိုငျး ဖွတျပဈနိုငျသညျဟု .. ကွောကျရှံ့သလော … မောငျမောငျ”
” အငျး … ဧကနျမုခပြငျ ဖွဈသညျ … မယျမငျးရဲ့”
”အမောငျရယျ ….. အီတူး … ရာသီလာစဉျ … မောငျမောငျအတငျး အဓ်ဓမ စပျယှကျခဲ့သဖွငျ့ သန်ဓေ ပငျ တညျခဲ့ပွီကော … မောငျမောငျ”
”အလကား … ကွညျစားသညျပ … နှမရယျ …။ ဤမြှသနျမာသော စောကျဖုတျလေးအား … လိုးနေ ရငျးမှ သသေညျရှိလညျး သပေါစံ့”
နှဈယောကျသား လုံးထှေးပှေ့ပိုကျရငျး တဈယောကျ အငျ်ဂါကို တဈယောကျ ဆုပျကိုငျနှိုးဆှ ထိုးမှှနေကွေရ၏။ အရသာရှိလှသော အရသာကို ခံစားရငျး ကွညျနူးနကွေပေ၏။
”ဟား….ဟား….ဟား…. ယုနျထောငျတာ …. ယုနျရော ကွောငျရော … မိနပေါလား စက်ကရ… ဟား.. ဟား..”
နှာခေါငျးနီ သိုငျးသမားနှငျ့ မွခှေေး မကြျလုံးသိုငျးသမားတို့က ငယျမှုးတို့နှဈယောကျအား ခါးထောကျ ကွညျ့လိုကျ၏။ ငယျမှုးတို့ ကြောဖကျမှ အုတျဂူဟောငျးပေါျတှငျ မုတျဆိတျဖွူ သိုငျးဆရာကွီးက တိတျဆိတျစှာ ရပျလိုကျသညျ။ ငယျမှုးနှငျ့ အီတူးတို့ ကမနျးကတမျး အငျ်ကြီအဝတျအစာမြား ကောကျဝတျကာ ကြောခငြျးကပျ၍ ရနျသူကို ရငျဆိုငျလိုကျ၏။
”နိ့ လူတဈယောကျအတှကျ မငျးတို့နှဈယောကျ အသကျကို ပေးရပတေော့မညျ … ငယျမှုး..”
”တိုကျရငျး ….အသခေံတဲ့ …မွနျမာလူမြိုးကှ”
ငယျမှုးက ဓါးလငြျစငျ်ကွာ ခုတျနညျးဖွငျ့ နှာခေါငျးနီကွီးအား … အတငျးဝငျခုတျလိုကျသညျ ..။ အခြိနျဆှဲနခွေငျးက စိတျဓါတျရေးရာအရ အငျအားနညျးသူက တဘမျးရှုံးတတျသဖွငျ့ ငယျမှုး အတငျးဝငျတိုကျ၏။
”ခြှမျး…..ခြှငျ…”
ဓါးခငြျး ခတျမိသံနှငျ့အတူ တိတျဆိတျသော သငျ်ခြိုငျး မွထေဲ၌ မီးမြား တဖပြျဖပြျ ပှငျ့နကွေသညျ။
”ရှမျး…”
သံကွာပှတျကွီးက အသညျးယားဖှယျ မွညျဟီးရငျး ငယျမှုး ခွအေစုံကို လှမျးရိုကျသညျ …။ တဈခါ
သဖေူးထားပွီဖွဈသော ငယျမှုးက အုတျဂူတဈလုံးပေါျသို့ လှားကနဲ ခုနျတကျလိုကျလရော ကွာပှတျက မွပွေငျကို ရှပျတိုကျပွီး မွကျပငျမြားကို တိကနဲ ဖွတျပဈလိုကျလသေညျ။ အုတျဂူပေါျသို့ ရောကျသှားသော ငယျမှုးနှငျ့ နနျးအီတူးမှာ တဈနရောဆီ ဖွဈသှားကွလသေညျ။
နနျးအီတူး၏ ဓါးခကြျမြားက သှကျလကျသောျလညျး အားမပါလှပဲ ဖွဈနရော နှာခေါငျးနီသိုငျးသမား ကွီး၏ ခုတျခကြျတိုငျး၌ နနျးအီတူး ဓါးမှာ နောကျသို့ တှနျ့တှနျ့သှားတတျ၏။ ဤသို့သော အခွအေနကေို အခှငျ့ကောငျးယူ၍ မွခှေေးမကြျလုံးက လှဈကနဲ လူခငြျးဝငျပူးပွီး… နနျးအီတူး ကိုယျလုံးလေးအား ဖွဈညဈဖကျတှယျ လိုကျလတေော့သညျ။ လကျနှဈဖကျက တံတောငျဆဈမှ အပေါျသို့ ပငျ့တငျခွငျး ခံထားရသဖွငျ့ ဓါးဖြားမြားလေ၌သာ ဝဲရမျးနကွေ၏။ တဒငျ်ဂ တကယျ့ တဒငျ်ဂလေးအတှငျး နနျးအီတူး ဓါးဦးကို … အောကျသို့စိုကျပွီး လကျပွနျကိုငျလိုကျကာ ဒူးကို ကှေးညှတျ၍ မိမိခါးကို အသဖေကျထားသော မွခှေေးမကြျလုံး၏ ညှပျရိုးအတှငျး စုံထိုး စိုကျပဈလိုကျလသေညျ။
”ဇွိ …အား….”
မွခှေေးမကြျလုံး သိုငျးသမား နာကငြျစှာ အောျရငျး ဒူးခှကေသြှားကာ ငွိမျသကျသှားလသေညျ။ လြှပျတပကြျကလေးအတှငျး နနျးအီတူး … ဓါးကိုငျလကျမြား လငြျမွနျသှကျလကျစှာ ဓါးပွနျ … ဓါးထောငျ… ကိုငျသှားခွငျးမှာ အံ့သွစဖှယျ လှုပျရှားသှားခွငျးဖွဈရာ နှာခေါငျးကွီးမှာ တှနျ့သှား၏။ သို့သောျ ဒုတိယ အကွိမျဝငျလာသော နှာခေါငျးကွီး၏ ဓါးအရှိနျမှာ ယခငျကထကျ ပိုမို ပွငျးထနျလာသညျ။
”ရှမျး ….ကွိ …”
ပကျဓါးတဈခကြျ အဖြားခပျသှားခြိနျ၌ နနျးအီတူး နိ့ကွီးနှဈလုံးမှာ အငျ်ကြီကွာမှ ငှါးငှါးစှငျ့စှငျ့ကွီး လှုပျခါယမျးလကြျ ပေါျလာလသေညျ။ နှာခေါငျးနီကွီး မကြျလုံးမြား ဝငျးဝငျးလကျသှားသညျ။ ဖွူဝငျးအိမောကျသော ရငျနှဈမှာကို အာသာငမျးငမျးကွီး စိုကျကွညျ့ရငျးမှ နနျးအီတူး ဓါးနှဈလကျကို ကွမျးတမျးသော အရှိနျဖွငျ့ ခါထုတျလိုကျသညျ။ ဓါးနှဈခြောငျးက အဝေးမွပွေငျသို့ ဖုတျကနဲ ကသြှား၏…။ နနျးအီတူး… နို့နှဈလုံးကို လကျဝါးဖွငျ့အုပျကာ နောကျသို့ တဈလှမျးခငြျး ဆုတျနရေသညျ။
ငယျမှုးမှာလညျး သံမဏိကွာပှတျသမား မုတျဆိတျဖွူကွီးနှငျ့ အသအေလဲ တိုကျခိုကျနပေရော …. နနျးအီတူးအား မကယျနိငျအောငျ ဖွဈနရေပသေညျ။ နနျးအီတူး ကြောပွငျလေးနှငျ့ အုတျဂူတဈခုတို့ ကပျသှားမိ၏ …။ နောကျဆုတျနသေော ခွလှေမျးမြား ရပျတနျ့သှားကွပွီး .. နှာခေါငျးနီကွီး ဓါးဦးက နနျးအီတူး လညျပငျးလေးနားတှငျ တေ့လိုကျသညျ။ နနျးအီတူး မကြျလုံးလေးမြားဝိုငျးကာ မကြျနှာလေးမှာ ဖွူဖတျဖွူလြောျလေး ဖွဈလာသညျ …။ ဒူးမြား ညှတျခှခေငြျလာသညျ …။ တဆတျဆတျ တုနျအောငျလညျး ကွောကျနမေိသညျ။
”ဘောငျးဘီ …ခြှတျစမျး …..ကောငျမ..”
တောလိုကျ ခှေးတဈကောငျ၏ ဟိနျးဟောကျသံမြိုးဖွငျ့ အမိနျ့ပေးလိုကျသညျ …။ အီတူးက တုနျ့ဆိုငျးနလေရော ဓါးဦးက လညျပငျးအသားထဲသို့ နငျ့ကနဲ ဝငျလာလေ၏၊
”ခြှတျ …. ခြှတျပါ့မယျရှငျ ….။ ရှငျ့ဓါးကွီး ဖယျပေးပါ …”
”အဟေး …. ဟေး….. မငျး သဘောပေါကျ သဟာပဲနောျ”
ပွလြှေော ကြှတျကသြှားသော ဘောငျးဘီလေး အောကျမှ စောကျမှှေးမြား အထှေးလိုကျပေါကျနေ သော ဆီးခုံလေး ပေါျလာသညျ….။ နှာခေါငျးနီကွီး မကြျလုံးမြားက ကွောကျရှံ့စှာ ဖွူလြောျနသေော နနျးအီတူး မကြျနာကို အလဈမပေးပဲ စိုကျကွညျ့ကာ ဓါးဦးကို လညျပငျး၌ ထောကျမွဲ ထောကျထားလသေညျ..။ ကနြျလကျတဈဖကျက နနျးအီတူး စောကျမှှေးလေးမြားကို ခပျဖှဖှလေး ဆှဲယူပှတျသပျရငျး မကြျနှာကွီးက တဏှာရာဂမြား ပွငျးထနျလာဟနျဖွငျ့ နီမွနျးတုနျရီလာသညျ.။ စောကျစိလေးကို လကျညှိုးဖွငျ့ ထိုးဆှဲ ပှတျနှိုကျလိုကျရငျး …
”ငါ …ခိုငျးသလိုလုပျနောျ …ဓါးဦးက …မွုပျသှားမယျမှတျ …”
”ဟုတျ …ဟုတျကဲ့ပါရှငျ…”
”ငါ့ဘောငျးဘီကို ခြှတျ … ဟုတျပွီ …ဟဲဟဲ … နငျ့ယောနိထဲကို …ကိုငျပွီး …တေ့ပေးစမျး ..။ ပေါငျကားထားလေ … အေး …အဲလိုမှပေါ့ … ဟငျးဟငျး …။ ငါ့ကိုတော့ အယုဒ်ဓယကွီးလို …စောကျပတျနဲ့ ညှပျမယျ၏ မကွံနဲ့ ဓါးကိုထိုးထညျ့လိုကျမှာ”
အီတူး မကြျရညျမြား ဝဝေဲလာသညျ …။ မလူးသာ မလှုပျသာ အခွအေနမေို့ သူ့လီးကွီးအား မကွညျ့ပဲ စောကျပတျထဲသို့ ကိုငျပွီး သှငျးပေးလိုကျရလသေညျ ။ ပူနှေးသော လီးကွီး အထိအတှေ့က တဈကိုယျလုံးကို ရှိနျးကနဲ စိမျ့ဝငျသှားစရော … ပေါငျကွီးမြား ခပျကားကား ပွဲသှားရလသေညျ။
”ဗွှတျ …..ဗွှတျ….ဗွဈ ….အ …အ…အငျ့…”
မတျတပျရပျလကြျ အနအေထားမှ လီးကွီးက စောကျခေါငျးအတှငျးသို့ အထဈအငေါ့မရှိ တနျးဝငျသှားရာ… စောကျပတျမှာ သူစိမျးလီးတဈခြောငျး အဝငျခံလိုကျရသညျ့အတှကျ အသဈအဆနျး တဈ မြိုးလိုပငျ အီဆိမျ့သှားအောငျ ကောငျးသှား၏။ သတိလကျလှတျ အခွအေနမြေိုးဖွဈကာ နနျးအီတူး လကျနှဈဖကျက နှာခေါငျးနီကွီး ဖငျကို ဆှဲဆုပျဖိခြေ ပေးလိုကျမိကာ … မိမိကလညျး … ကော့၍ … ကော့၍ … အလိုးခံလိုကျမိ၏။
”ပွှတျ …ပွှတျ… စှတျ… စှတျ…. ဖတျ… ဖတျ…”
”အငျ … အငျး…… အငျ့…… အီး….. ဟီး….. ကြှတျ… အ”
နှာခေါငျးနီကွီးကလညျး အရုပျဆိုးလှသော သူ့မကြျနှာ မဲမဲကွီးဖွငျ့ ဖွူဝငျးနုထှတျသော နနျးအီတူး မကြျနှာလေးကို ဖိကပျပှတျသပျ နမျးရှုံ့ရငျး ဖငျကွီးကို နောကျသို့ တအားဆုတျကာ အားနှငျ့ ပဈဆောငျ့နပေရော … နနျးအီတူး ဖငျသားဖှေးဖှေးကွီးမြား အုတျဂူနံရံတှငျ ဖိကပျ ပွားခပြျသှားရလသေညျ။
”ဗွှတျ… ဗွှတျ….ဗှိ….ဖတျ….ဖတျ….ဖတျ…”
”အ….. ကြှတျ.. ကြှတျ…. အငျး …. ဟငျးဟငျး….. ရှီး…. ကြှတျကြှတျ..”
နှဈဦးစလုံး ကာမအထှတျအထိပျသို့ ရောကျလာကွသညျ …။ နှာခေါငျးနီကွီးက နို့ကွီးမြားကို လကျ တဈဖကျဖွငျ့ ဆှဲလိုကျ ပှတျသပျလိုကျ နယျဖတျလိုကျ လုပျရငျး အဆကျမပွတျ ဆောငျ့လိုးနပေရော လီးဥကွီးမြားက နနျးအီတူး၏ ပေါငျတှငျးသားမြားကို တဖတျဖတျ ရိုကျခပျနလေသေညျ။
”ဗွဈ….ဖှတျ….ဖတျ…..ပွှတျ…”
”အ…အ…..အ… အငျး.. ဟငျး….. ကြှတျ… ရှီး…. အ… အား…”
နနျးအီတူး မကြျတောငျလေးမြား မှေးစငျးသှားပွီး နှာခေါငျးနီကွီးအား တဈအားဖကျ၍ ဖငျဖှေးဖှေး ကွီးကို ဆတျကနဲ ဆတျကနဲ ဆောငျ့ကာ သကျပွငျးလေးခလြိုကျရှာလသေညျ။ နှာခေါငျးနီကွီးကလညျး လီးကို မနှုတျတော့ပဲ ဆီးခုံနှဈခု ပူးကပျထားပွီး အုတျဂူအမာခံပေါျသို့ နနျးအီတူးဖငျကွီး ပငျ့တကျသှားသညျအထိ ဖိကွိပျပွီး ဆောငျ့သှငျးလိုကျကာ လရညျမြားကို ပနျးသှငျးလိုကျတော့၏။ နှဈယောကျသား ခပျတငျးတငျးကွီး ဖကျထားမိကွ၏..။ နှာခေါငျးနီကွီးဖငျက အရှိနျမသသေေးသလို တှနျ့ကနဲ တှနျ့ကနဲ ဖိဆောငျ့နသေေးသညျ…။ ပွငျပွသော အသကျရှူသံမြား ငွိမျသကျစပွုလာသညျ
”ဝှဈ….ခှပျ…အငျ့…..ဇှီ….အား…..”
နနျးအီတူး တံတောငျဆဈက ပွငျးထနျစှာ နှာခေါငျးနီကွီး၏ မေးရိုးကို ပငျ့ရိုကျလိုကျပွီး လကျတဈဖကျက ဓါးကို ဆှဲယူကာ ရငျဝကို ထိုးစိုကျခလြိုကျလသေညျ။ စောကျပတျ၌ အာရုံ့ရောကျနသေော နှာခေါငျးနီကွီးခငျမြာ အလဈခံလိုကျရပွီး မွပွေငျပေါျသို့ ပကျလကျကွီး လနျကသြှား၏။ စောကျပတျအတှငျးမှ လီးကွီးက ပွှတျကနဲ သုတျရညျမြား အရှဲသားဖွငျ့ ကြှတျထှကျသှားကာ ပုတျသငျညို တဈကောငျကဲ့သို့ ငေါကျကနဲ ငေါကျကနဲ တုနျခါနသေေးသညျ။
နနျးအီတူးက မွပွေငျတှငျ ဆောငျ့ကွောငျ့လေး ထိုငျလိုကျကာ နှာခေါငျးနီကွီး၏ လီးရညျမြားကို စောကျ ခေါငျးထဲမှ ထှကျနိုငျသမြှ ထှကျစရေနျ လကျညှိုးဖွငျ့ ကောျထုတျပဈလိုကျသညျ…။ ဘောငျးဘီဝတျ အငျ်ကြီဝတျပွီး …. ငယျမှုးနှငျ့ သံကွာပှတျသမား မုတျဆိတျဖွူကွီး ရှိရာသို့ လှမျးကွညျ့လိုကျသညျ။
တပျမှုး သီဟသူရ… ငစှာတေ… ငဗြစ်ဆတို့နှငျ့အတူ ရီဝသေော မကြျလုံးမြားဖွငျ့ တှတှေကွေီး ကွညျ့နသေော ငယျမှုးကို တှေ့လိုကျရသညျ….။ နနျးအီးတူး… ရငျထဲ လှဈကနဲ ဖွဈသှားသညျ။ ငယျမှုး မကြျလုံးမြားက စကားလုံးပေါငျး အသိနျးအသောငျးကို ပွောနလေသေညျ….။ အီတူး.. မကြျရညျပေါကျကွီးမြား ကလြာသညျ..။
ငယျမှုးရယျ…. နငျ.. ငါ့ကို… ခှငျ့မလှတျနိငျတော့ဘူး မို့လား …. ဟငျ…။ ငါ… ငါ .. လီးကွီးတဈခြောငျး စလုံး အဆုံးထိ အလိုးခံနရေမှတော့ ငါ… ငါ.. ဘယျလိုစှမျးအားတှနေဲ့ တှနျးလှနျနိငျမှာလဲ .. ငယျမှုး ရယျ….။ နငျငါ့ကို မသဒီတော့ဘူး… မို့လား..။ နငျ ငါ့ခန်ဓကိုယျကို ရှံ့ရှာ စကျဆုပျသှားပွီးမို့လား ….။ ရပါတယျ… ငယျမှုး…။ ငါ့ဝမျးထဲ နှငျ့ရငျသှေးကို ငါမှေးမယျ…။ သလေ်လာ သက်ကရမှာ မှေးပွီး … အရိန်ဒမာပူရ အကြိုးကို ထမျးဆောငျစမေယျ .. သိလား…။
သငျ်ခြီုငျးမွသေညျ ကကြျသရမေဲ့စှာ တိတျဆိတျနေ၏။ သှေးသံရဲရဲဖွငျ့ သဆေုံးနသေော သလေ်လာ သက်ကရမှ ကွေးစားသိုငျးသမား သုံးယောကျအလောငျးက အုတျဂူမြား ကွားတှငျ ပိုးလိုးပကျလကျ လဲကလြကြျရှိ၏။ မကောငျးဆိုးရှား တဈကောငျ၏ အူမွူးသံကွီးလိုပငျ သငျ်ခြီုငျးအလယျ ညောငျပငျကွီးအား လထေိုးသံကွီးက တဟဲဟဲ … အောျမွညျနသေညျ။ လရောငျ မှိနျမှိနျက အနောကျဖကျ တောအုပျထဲသို့ တိုးဝငျပုနျးကှယျရနျ ကွိုးစားနလေပွေီ ..။ သလေ်လာသက်ကရ မိုးကောငျးကငျတှငျလညျး နှငျးမွူတို့ အုံ့ဆိုငျး ဝေ့ဝိုငျးနလေသေညျ။ မွငျးလေးစီးက သငျ်ခြိုငျးမွကေို ကြောခိုငျးလိုကျကွ၏ ။
”အငျ့….” ကနဲ ရှိုကျငိုလိုကျသော နနျးအီတူး ရှိုကျသံကွောငျ့ ညာဉျ့ငှကျလေးတဈကောငျ သဈခွောကျပငျထကျမှ အထိတျတလနျ့ ပြံပွေးသှားသညျ..။ အမှောငျပွီးရငျ.. အလငျးလာမယျ… မို့လား..။ အီတူး … ဘဝကတော့ အမှောငျပွီးရငျ အမှောငျပါပဲလေ။ ခစြျသော … ငယျမှုး .. သူ့ကို ကြောခိုငျးသှားပွီကိုး……..။
……………………………
”သလေ်လာသက်ကရ … စားသောကျဆိုငျထဲကို… အမောငျတို့ ဝငျလောတော့ … မိမိ စားပှဲထိုးဘဝနဲ့ ရှိနတော .. အဟငျး ..ဟငျး ..”
”ငဗြစ်စ …”
ရှေ့နောကျ … ဝဲယာသို့ အသာ အကဲခပျရငျး လသေံ တိုးတိုးဖွငျ့
”ဘာကိစ်စ … အဲသညျ … ရောကျနရေသတုနျး ”
”အရညျးငယျ …ငဗြစ်စနဲ့ … အရညျးဆရာ … ငသူရတို့ … ငယျမှုးတို့ .. ရုတျခညြျး လေးယောကျပူး ပြောကျတော့ … အရညျးကွီး ဂိုဏျးခြုပျ … ရှငျကွီး စက်က အကြှနျ့ကို တာဝနျပေးသကိုး … အမောငျရဲ့ …။ အသို့ဖွငျ့ … သလေ်လာသက်ကရကို ရောကျလာရသဟာကိုး..”
”အခု … ရှငျကွီး စက်ကတို့.. ပသို့ သဘောထားတုနျး .. လို့”
”သဟာဖွငျ့ …. ပူပနျဝနျမလေးပါလငျ့ … အမောငျငယျ ..။ အကြှနျ သလေ်လာသက်ကရကို ရောကျတော့အရညျးကွီးဂိုဏျး စညျပငျပွီး အငျအားကွီးမားရေးအတှကျ … တရားပှဲမြား .. ကငြျးပနတော တှေ့ခဲရကွောငျး… အစီရငျခံသဟာကို.. ယနေ့ညာဉျ့ယံမှာ စားသောကျပှဲမြားနှငျ့ မာလနတျကှနျးရှေ့မှာ အ မောငျတို့ကို ဂုဏျပွုလေဦးမှာ .. အဟငျး … စိတျ အေးပွီလား .. ကဲ”
မယျမိူ၏ လကျသီးဆုပျ နုနုလေးက ငဗြစ်စ .. ရငျအုပျကွီးကို ဖှဖှရှရှလေး ထုလိုကျသောျလညျး ငဗြစ်စတဈကိုယျလုံးမှာ သိမျ့ကနဲ တုနျလှုပျသှားရလသေညျ။ မလုံ့တလုံလေး ဝတျဆငျထားသော ပုဝါပါး ကွပျကွပျလေးအောကျမှ ရငျနှဈမှှာက ခုံးထနေ၏။ ခကြျအောကျ… ခါးကွပျ… ဝတျဆငျထားသော ပုဝါစမှ လှဲ၍ မိူမ ဗိုကျသားလေးမြား လှတျလပျစှာ ပေါျလှငျနသေညျ။ မိူမ လကျလေးအစုံက ထှားကွိုငျးသော ငဗြစ်စ ပုခုံးနှဈဖကျကို ယီးလေးခိုကာ .. မကြျနာလေး မော့ပေးထားသညျ..။ ငဗြစ်စ … အသဲနှလုံးမြား သှေးခုနျမွနျမှုကွောငျ့ ခပျအောငျ့အောငျ့လေးပငျ ဖွဈလာသညျ…။ ငဗြစ်စက… မိူမလေး၏ ခါးသေးသေးလေးကို လကျနှဈဖကျဖွငျ့ စုံကိုငျပွီး တှနျးခှာလိုကျသညျ ..။
”ယခုတော့ဖွငျ့ …. အရေးတောျပုံ ရှိသေး …. နှမ…..။ တဈခြိနျမှာဖွငျ့ … ငါတို့ လှတျလှတျလပျလပျ တှေ့ကွပါဦးအံ့ .. နှမ ..”
”ဟှနျး …လိမျလညျမုသား … မဆိုအပျရာ .. အမောငျ”
”မငျး ယောကျြားပီပီပါ နှမရယျ … ယုံပါ…။ အခု အခြိနျဖွငျ့ .. တာဝနျတှေ ရှိနသေေးသဟာမို့ပါ ..”
”အငျးပါလေ…. မိ မိူတို့က မိနျးကလေးပါ အမောငျ ..။ အမောငျတို့ အတောငျနှဈဆယျ ဝတျ တှေ မွှကျဟသမြှ ခေါငျးငွိမျ့ .. လိုကျပါရသူတှပေါ….”
”အနှော …စကားနာထိုးလဘေိလား …နှမငယျ…”
”မဝံ့ပါ…အမောငျ…။ ရငျထဲကလာတဲ့ စကားဟာကိုး..”
အမှနျမှာ သမထီးတပျဝငျးထဲ ရောကျသညျနှငျ့… ငဗြစ်စအား တဖကျသတျ ပိုးပနျးနသေော မိ မိူ ကလေးက သမထီးတပျဝငျးကွီး အခွအေနေ အရပျရပျကို သတငျးပေးရှာသညျ…။ ယခုကဲ့သို့ နှဈကိုယျထဲ တှေ့ရခိုကျ ငဗြစ်စလူပြိုလီးကို အစာကွှေးပဈလိုကျခွငျသညျ…။ သို့သောျ… တပျမှုး သူရ … ငစှာတေ.. ငယျမှုးတို့က တဈနရောမှ.. စောငျ့ကွပျ ကွညျ့ရှု့နမေညျကို … ငဗြစ်စ ကောငျးကောငျး သိနေ သညျ…။ ထို့ကွောငျ့လညျး မိူမလေး မရိုးမရှ ဖွဈနခြေိနျတှငျ … ငဗြစ်စ ဂယျပေါကျနား ရောကျနပွေီ ဖွဈကွောငျး သိသောျလညျး တောငျလာသော လီးကွီးကို ငဗြစ်စ ငရံ့ ဂုတျခြိုးသလို… ခြိုးဖဲ့ ဖိနိပျထားရ လသေညျ။
မိူမလေးကမူ … အဘယျ့ကွောငျ့ ငဗြစ်စ ရှောငျဖယျဖယျ လုပျနသေညျကို မသိပဲ … ပေါငျကွားမှ … လီးကွီးအား .. အတငျးနှိုကျခါ ပှတျသပျ နိူးဆှနပေသေညျ…။
”ဒေါကျ …ဂလောကျ ….ဂလောကျ…”
”ဟော …. ခဲနဲ့ ပေါကျပွီး … အဲဒါ … အခကြျပေးတာပဲ ..။ ကဲ… ငတို့ လူခှဲကွရအောငျ …”
ခဲတဈလုံးက ငဗြစ်စတို့နှဈယောကျ ထိုငျနကွေသော အငျပငျခွရေငျးသို့ လာမှနျသညျ..။ ငဗြစ်စက လာစဉျအတိုငျး အရညျးကွီးဝတျရုံ နကျပွာကွီးကို ခေါငျးမှ အုပျခလြိုကျသညျ..။ မိ မိူကလညျး ပုဝါနကျကို .. တဈကိုယျလုံး လှှမျးခွုံလိုကျသညျ…။
”ကိုငျး …..သှား….ကွစို့ရဲ့ …”
…………………………
”သခြောရဲ့လား… ငစှာတရေယျ….။ မောငျရငျ့သတငျးက လုပျကွံဖနျတီးထားသလိုကွီးမြား ဖွဈနမေလား”
”ဟ….ငတို့ အထောကျသား….ငဖဲဆီက လာတယျ.. ကိုရငျရဲ့ …။ အငျး… တနျခူးလပွညျ့ကြောျဆို… နီးပွီ….ကပဲ”
”အငျးလေ….ဒါဆိုလညျး…တပျမှုးလေးကို အဓိက အသိပေးရမလို ဖွဈနပွေီ”
”အနိ့ ပေးကိုပေးမှဖွဈမဲ့…ကိစ်စဟာကို.. သှေးသောကျရဲ့…။ အိုပနျးဖွူဆိုလား… အိုပနျးအိ.. ဆိုလား.. အဲ့ဒီ .. သတို့သမီးလောငျးက … တပျမှုး ငယျခစြျဦးတဲ့ ဗြား …”
”ကိုငျး…အဲဒါမှ…ဂှကို လုံးလုံးကြ …ကရော..”
”ဟ ..ဂှကမြှသာ ကြ….။ တမငျ ဂှတညျ့တညျ့လုပျသဟာ ..”
”ဟာ ….ရဲမကျကလဲ…အနောကျသနျနပွေနျပါ ပွီ ..”
ငစှာတေ… ဗြစ်စနှငျ့ ငယျမှုးတို့ သတငျးထူးကို ရလာသညျ့ ကညြျးပငျစုရှာသူ… အပြိုခြောလေး အား.. လယျတိုငျဝနျ မုဆိုးဖို ငသဈ၏သား ငခမြျးအောငျနှငျ့ လကျဆကျရနျအတှကျ သမထီး၌ ပနျးဦးလှတျရမညျ ဆိုသော သတငျး …။ သတငျးက အတိအကြ… နေ့ရကျ… နေ့နာရီ… စသညျဖွငျ့ သုံးယောကျသား ခေါငျးခွငျးဆိုငျသညျ…။ လုပျသငျ့သညျမြားကို သသေပျပိရိစှာ လုပျဆောငျနိုငျရနျ အဆငျသငျ့ ပွငျဆငျသညျ..။
ထိုသတငျးရပွီး နှဈရကျမွောကျသောနေ့တှငျ သမထီးတပျဝငျး… ထှကျနကြေ… ကုက်ကိုပငျကွီးမှ ကြောျ၍ တပျဝငျးအပွငျကို ငစှာတေ ထှကျသညျ..။ သပွကေနျရှာနှငျ့ ဆနျ့ကငြျဘကျ .. ဆူးသမနျး လယျကြောကို ဖွတျ၍ မွငျးကို အပွငျးနှငျခဲ့သညျ….။ တပျမှုး သီဟ.. သူရ၏ ခကြျမွုပျရာ ဇာတိ ကညြျးပငျစု… ဆီသို့…..။ အညာဆနျသော ယောနယျ လမျးတဈကြော …. စိမျးမွသော မွပေဲခငျးကွီးမြားကို တှေ့ရသညျ…။ ဖုံမှုံ့မြားတငျနသေောျလညျး … မွပေဲပငျအစိမျးရောငျက ခပျလှမျးလှမျးမှ ကွညျ့လငြျ.. စိမျးမွဲစိမျးနသေညျ…။ မွပေဲခငျး၏ ဟိုမှာဘကျတှငျ.. ယာစောငျ့တဲ တဈလုံးကို တှေ့ရသညျ….။ ခပျသဲ့သဲ့ ခှေးဟောငျသံကိုလညျး ကွားနရေသညျ…။ ငစှာတေ မွငျးဇကျကို တဲရှိရာသို့ လှညျ့လိုကျသညျ…။
…………………………
လောကကွီး၏ အလှညျ့အပွောငျး မြားစှာကို အိုပနျးအိ ခံခဲရဖူးပွီ…။ ယခုတဈခါတော့… လောကကို ရငျဆိုငျရနျ အိုပနျးအိ… အားမှှေးသညျ… ရငျဆိုငျသညျ..။ ပထမ ကြေးဇူးရှငျ ဖခငျကွီး .. ဆုံးပါးသညျ။ အမကေ လယျကိုငျဝနျ မုဆိုးဖို ငသဈအား ယုံစားပွီး… မိမိမွလေယျယာတို့ကို .. သူရငျးငှား အခစားဖွငျ့ သီးကောကျခပေး၍ လုပျစသေညျ..။ တဈနှဈကုနျသောအခါ.. လယျရှငျနှငျ့ မွယောမဲ့ အလုပျသမားတို့ ကိစ်စ .. မငျးတရားကွီးက ကိုငျတှယျ ဖွရှေငျးသညျ…။ အခြိုးကြ ဝငှေပေးပွီး သော လယျမြားအား သီးထောကျခပေးနရေပွီး …စာရငျးငှားက လယျပိုလုပျလိုလာသညျ….။
ဒီမှာ…. အမကေ လယျတိုငျဝနျ ငသဈအား အကြိုးအကွောငျး သှားပွောသညျ…။ လယျတိုငျဝနျ က လယျယာမြားကို ဘိုးဘှားပိုငျမို့ … ကိစ်စမရှိ သူလုပျပေးမညျ… မနကျအထိစောငျ့ပါဆို၍ လယျ တိုငျဝနျအိမျ၌ပငျ အိပျရငျးစောငျ့၏…. သနျးခေါငျယံ အခြိနျတှငျ.. ကိုယျခြီးသီး အဝတျဗလာဖွငျ့ လယျတိုငျဝနျ အမေ့အခနျးထဲဝငျလာ၏..။ အမေ့အား… လိုးရနျ အမြိုးမြိုးနားခသြညျ..။ အမကေလညျး အကွာကျအကနျ ငွငျးသညျ…။ သို့ဖွဈလငြျ လယျမွမြေား ကိစ်စ .. သငျးက တာဝနျမယူနိငျတော့ကွောငျး ပွောသညျ…။ စကားပွောရငျး အမေ့ကို အကဲခပျသညျ…။ အမငေိုသညျ… အားကိုးရာမဲ့.. မုဆိုးမ ဘဝတှငျ ကောကျရိုးတဈမြှငျသညျလညျး အားထားရာပပေဲ….။
လယျတိုငျဝနျက ..အမေ့လကျကလေးကို ဆှဲယူသညျ…။ အမေ… မရုနျးတော့….။ ထိုမှ.. ပူနှေးသော လီးကွီးကို ဆုပျကိုငျထားခိုငျးသညျ…။ ပထမ… အမေ မဝံ့မရဲ မကြျနာလှှဲရငျး ကိုငျထားရ၏ …။ အမေ့လကျ မအားတော့မှ .. အမေ့စောကျဖုတျကွီးကို ဖှဖှရှရှ .. ပှတျသပျသညျ။ လငျသထေားသညျကလညျး ကွာပွီ… လယျတိုငျဝနျ အကိုငျအတှယျ.. ရဲဝံ့ကြှမျးကငြျမှုလညျးပါသညျ…။ အမေ့ ကာမစိတျမြား နိုးထလာလသေညျ…။
အမနှေငျ့ လယျတိုငျဝနျ တဈညလုံး ကာမစပျယှကျကွသညျ…။ တဈခါတဈလေ… အမကေ … အပေါျ မှ လိုးပေးရသညျ…။ နောကျတဈနေ့… အမေ…ကညြျးပငျစုရှာသို့ ပွနျလာသောအခါ ပေါငျမြား မသိ မသာကှနသေညျ….။ အမေ့ မကြျလုံးအိမျမြားက ခြိုငျ့ဝငျနသေညျ…။ အမေ့ကိုကွညျ့ရသညျမှာ နလနျ ထစ လူမမာလိုပငျ ခြိနဲ့ ယိမျးယိုငျနသေညျ….။ မယား သထေားသော မုဆိုးဖို … လငျသထေားသော မုဆိုးမ… တဈညလုံး မီးပှငျ့မတတျအောငျ .. စပျယှကျကွပွီး … အားရကြနေပျကွသောအခါ မိုးစငျစငျလငျးနပွေီ…။ ဒါတောငျ အပွနျတှငျ အမေ့ နောကျကြောမှ ဖကျ၍ လီးကွီးဖွငျ့ ကပျခါ ထောကျကာ လယျတိုငျဝနျက စကားတိုးတိုး ပွောလိုကျသေးသညျ….။
”မငျ့… သမီးနဲ့…. တို့သားလညျး…. ပေးစားကွရအောငျနောျ..”
အမေ… ဘာပွောနိငျမှာလဲ…။ သူ့လကျခုပျထဲကရေ… သှနျလိုသှနျ… မှောကျလို မှောကျတော့ပေါ့..။ ဒါပမေယျ့ အိုပနျးအိ… အညံ့မခံဘူး..။ ဒီလယျတိုငျဝနျ မိဆိုးဖို ငသဈရဲ့သား ငခမြျးအောငျဆိုသညျက တဈရှာထဲ မနဖေူးသောျလညျး… တဈကြောငျးထဲ နဖေူးကွသညျ…။ အငျမတနျ… ယုတျညံ့သိမျဖငြျးသော ယောကျြားတဈယောကျဖွဈသညျ။ ကြောငျးအောကျက ခှေးမလေးကိုလညျး လိုးသညျ။ အိမျမှာ မှှေးထားသော ဝကျမလညျး ခမြျးသာမပေး..။ ယုတျစှအဆုံး နှားကြောငျးရငျးဖွငျ့ သူတို့အိမျက နှားနီမကို လိုးနခေဲ့သညျမှာ အကွိမျပေါငျး မနညျးတော့ပွီ..။ နှားနီမသာ စကားပွောတတျပါက သူ့အား မယားစရိတျပငျ တောငျးစရာ ကောငျးအောငျ ယုတျကနျးသူဖွဈသညျ။
ဤသို့… တိရိစ်ဆာနျပေါငျးစုံနှငျ့ လိုးခဲ့သော လီးကွီးက အိုပနျးအိ… စောကျပတျအသဈစကျစကျ ကလေးကို လိုးတော့မညျ ဆိုတော့ အိုပနျးအိ .. မသဒီခငြျ…။ ဤသတ်တဝါကို လူကိုယျခငြျး ပူးကပျမိလငြျပငျ အောကျဂလိကာ … ပြို့အနျခငြျလာအောငျ .. ရှံ့မုနျး သညျ..။
ခစြျသော.. ကိုရငျသူရ… သမထီးအရပျမှာ ရှိသညျ…။ နှဈညအိပျ ခရီးပွငျးနှငျရုံဖွငျ့ ရောကျနိငျ သညျဟု သူရ ပွောဖူးသညျ။ တောသူအခစြျက သစ်စာရှိကွောငျး ပွသခငြျသညျ…။ ကိုသူရတို့ တိုကျ ဖကြျနသေော ပနျးဦးလှှတျခငြျး အယူဝါဒကိုလညျး ပနျးအိ ကိုသူရနှငျ့ လကျတှဲ တှနျးလှနျလိုကျခငြျသညျ..။ သို့မို့ကွောငျ့ တဈစုံ တဈယောကျမြှ တိုငျပငျခွငျးမပွုပဲ .. ခရီးသှား လမျးလာမြားအား မေးစမျးရငျး … ဤယာတဲထဲ၌ .. တရေးဝငျအိပျမိစဉျ … ငစှာတနှေငျ့ ဆုံဖွဈကွလသေညျ….။
……………………
တဲရှေ့၌ ခှေးနှဈကောငျ … ပွေးလှှားဆော့ကစားနသေညျ…။ ငစှာတေ .. မွငျးကို ဇီးပငျရိပျ၌ ခညြျထားပွီး တဲဆီ လာသညျ..။
”ရလေေး တဈပေါကျမြှ….သောကျခှငျ့ပွုပါ”
”ငတို့လညျး….. တဲရှငျမဟုတျပေ…။ သောကျရအေိုးတော့ရှိတယျ…။ သောကျပါလရေော့..”
အသံ…. ရုပျ….. တို့က အညာသူမဆနျ ဖွူဖှေးနူးညံ့သော ကကြျသရရှေိလှသညျ့ မကြျနာလေးအား ငစှာတေ တခဏမြှ ငေးကွညျ့မိလိုကျသညျ…။ ငစှာတေ ရသေောကျပွီး… တဲရှေ့ ပွနျထှကျ၍ ထိုငျသညျ…။ ခှေးနှဈကောငျ လုံးထှေးသတျပုတျကစား နဆေဲပငျ….။
”ခှေးတှကေ …တဲရှငျ…ခှေးတှမှေတျတယျ…”
”မှနျပေါ့…။ ငတို့လာတော့… ဒီမှာ ရှိနှငျ့ပွီပဲ”
စကားဆကျစရာ ရှာမတှေ့….။ ဘာက စပွောရမှနျးလညျး မသိ…။ လှပခြောမောသော မိနျးကလေး တဈယောကျနှငျ့ ဤသို့ ငစှာတေ မနဘေူး…။ ရငျတလှပျလှပျခုနျ၏။
”ဝုတျ…ကိနျ…ကိနျ..”
ထှားကွိုငျးသော ခှေးထီးကွီးက ခှေးမလေးခါးကို လကျနှဈဖကျဖွငျ့ ညှပျခါ… နီရဲရှညျလြားသော လီး ခြှနျခှနျဖွငျ့ ခှေးမလေး စောကျဖုတျထဲသို့ လိုးသှငျးနသေညျ..။ ငစှာတေ အိုပနျးအိကို မသိမသာ ကွညျ့မိ၏။
”သယျ….သညျခှေးယုတျ”
ခဲတဈလုံးကို ကောကျယူပွီး အိုပနျးအိ ပေါကျလိုကျသညျ..။ ခဲလုံးက ခှေးထီးနဘေးကို ခပျသာသာလေး ”ဘုတျ” ကနဲထိသညျ…။ ခှေးထီးက ဂရုမစိုကျ ဆကျလိုးနရော လီးကွီးက ခှေးမလေး စောကျဖုတျထဲသို့ ဝငျသှားပွီး… လကျကိုပွနျခပြွီး.. ဖငျခငြျးပူးကာ လြှာတှဲလောငျးနှငျ့ တဈကောငျနှငျ့ တဈကောငျ ကနျ၍ လှနျဆှဲနကွေတော့သညျ..။
ခှထေီးက ခွကေို ကနျ၍ ရှေ့သို့ အားယူဆှဲလတေိုငျး…. ခှေးမလေး၏ စောကျဖုတျလေးမှာ အပွငျသို့ စူထှကျပွီး ပွူးပွူးကွီး ထှကျလာလရော…. ရဲရဲနီပွီး သှေးစကျကလေးမြားပငျ တဈစကျ တဈစကျ ကသြညျကို … ငစှာတနှေငျ့ အိုပနျးအိ ပွိုငျတူ မကြျနှာလှဲလိုကျကွ၏…။ နှဈဦးသား ရငျမှာလညျး အခုနျမွနျလာနသေညျ…။ အထူးသဖွငျ့ ငစှာတသေညျ သူလကျနှေးသဖွငျ့ တဈပါးသူ တဈယောကျနှငျ့ မှောကျမှားသှားခဲ့သူ ခစြျသူဦးကို… သတိရမိသညျ….။
”မိနျးမဆိုတာ …လိုးထားမှ…စိတျခရြတယျ…”
ဟူသော သူ့သှေးသောကျ ငယျမှုး စကားကိုလညျး ကွားမိ၏ ..။ မိနျးမဆိုသညျမှာ … ယောကျြား လိုး ရနျပငျ ဖွဈသညျ။ ယောကျြားသညျလညျး မိနျးမကို လိုးဖို့ မှေးလာကတညျးက လီးပါလာခဲ့သညျ…။ မလိုးသော ယောကျြားသညျ လောကကွီး၏ မှေးရာပါတာဝနျ မကြပွှေနျသကဲ့သို့… အလိုးမခံဖူး… ကလေးမမှေးဖူးသော မိနျးမသညျ လူ့လောက၌ အသားလှတျ ထမငျးလာစားပွီး…. သခွေငျးတရားကို စောငျ့နကွေခွငျးသာ ဖွဈသညျ…။
လောကအကြိုး… လူ့သတ်တဝါမြိုးဆကျ ကိစ်စမြားအတှကျ… အဲဒီ လူလို့ခေါျကွတာတှေ.. သသေညျအထိ ဘာမှမလုပျသှားကွ…။ ထမငျးစားသညျ့အတှကျ… ဆနျကုနျသညျ…။ မွကွေီးပေါျ၌ အ သကျရှငျနသေညျ့ အတှကျလညျး မွလေေးသညျ..။ ဆနျကုနျမွလေေး အမြိုးစားမြား အထဲတှငျ ငစှာတနှေငျ့ အိုပနျးအိ မပါ။
အိုပနျးအိ အနဖွေငျ့ ယောကျြားမပီသသူ … စိတျထားနှိမျ့ကသြူထကျစာလြှငျ .. ယခုကဲ့သို့ သနျမာထှားကွိုငျး… တောငျ့တငျးသော… ငစှာတလေို…. အားကောငျး မောငျးသနျကွီးအလိုးကို ခံလိုကျခငြျသေးသညျ..။ လယျကိုငျဝနျ ငသဈ၏သား ငခမြျးအောငျထကျတော့ သာ၏။
တိတျဆိတျနသေညျ…။ ဇီးပငျရငျးမှ မွငျးကွီးကလညျး.. အမှှေးတရမျးရမျးဖွငျ့… စမွုံပွနျနသေညျ..။ ရှေ့နောကျ .. ဝဲယာ .. ရှုမြှောျမဆုံးသော မွပေဲခငျးကွီးကလညျး ပကတိလှိုငျး ငွိမျသကျနသေော မွ ပငျလယျကွီးနှယျ…
”ကိနျ…ကိနျ….အီ…အီ…”
ခှေးမလေး… နာကွငျစှာ အောျပွနျသညျ..။ ခှေးထီးကွီးက တဟဲဟဲဖွငျ့… အားကုနျကနျဆှဲနရော စောကျဖုတျသေးသေးလေးမှာ မယုံနိငျစရာ တဈထှာခနျ့ စူထှကျနီရဲနပေတေော့သညျ…။ အတှေးကိုယျစီနှငျ့ ငွိမျသကျနကွေသော ငစှာတနှေငျ့ အိုပနျးအိတို့ တဈယောကျကို တဈယောကျ မဝနျ့မရဲ ကွညျ့လိုကျကွသညျ…။ ဘယျအရပျကလာ၍ နာမညျ ဘယျသူဆိုသညျကိုလညျး.. စကားမစပျ မမေးအားကွသေး…။ ရငျခုနျတေးကို ပွိုငျတူ ရရှေတျနကွေ နမေိခွငျးကို… တိတျဆိတျသော မွပေဲခငျးကွီးက အားပေးနသေယောငျ….။
ငစှာတေ… ဖွေးညှငျးစှာ ထရပျလိုကျသညျ..။ အိုပနျးအိ ရငျထဲ ဒိတျကနဲ ဖွဈသှားသညျ…။ မကြျနာဖွူဖွူလေးမှာလညျး ရဲကနဲ ဖွဈသှားရသညျ…။ အဘယျ့ကွောငျ့ဆိုသောျ… မာထောငျနသေော သူ့လီးကွီး ကွောငျ့ပေါ့။ အိုပနျးအိ ရငျထဲ နှေးကနဲဖွဈကာ…. မကြျလုံးကို တဲအပွငျသို့… ပို့လှတျထား လိုကျသညျ…။ သို့သောျလညျး ယာခငျးကို မမွငျ…။ အားရစဖှယျ တောငျနသေော လီးကွီးကိုသာ မကြျစိက မွငျနမေိသညျ…။
ငစှာတေ လကျအစုံက အိုပနျးအိ ပုခုံးလေးကို ဖှဖှကလေး … ညငျညငျသာသာ အုပျကိုငျလိုကျသညျ…။ ဘာကွောငျ့မှနျးမသိ.. အိုပနျးအိ.. မရုနျးမဖယျ…။ မကြျနှာကို တဈဖကျသို့… စောငျးထားသောကွောငျ့.. ရှကျသှေးဖွငျ့ ရဲရဲနီနသေော ပါးပွငျလေးကို ငစှာတေ.. သူ့နှာခေါငျးဖွငျ့ ဖိကပျကာ သကျပွငျးအရှညျကွီးကို ရှိုကျထားရငျး… ရှညျကွာသော အနမျးကို နမျးလိုကျသညျ။ အိုပနျးအိ… မကြျတောငျကော့ကွီးမြား မှေးစငျးသှား၏။
”သသေညျအထိ…. မေ့မရနိငျတဲ့… အနမျးပါ… နှမ”
ဘာမှနျးလဲမသိ…။ မပီဝိုးတဝါး နားဝနား ကပျပွောသော သူ့အသံက ပနျးအိကို ပိုရှကျစသေညျ..။ သူ့လကျမြားက တငျပါးနှဈဖကျကို အုပျကိုငျပွနျသညျ…။ ဖှံ့ထှားကွီးမားသော ဖငျသားတုနျတုနျကွီးကို ဆှဲညှဈပှတျသပျလိုကျဖွငျ့.. အတနျကွာ ဆုပျနှယျပွီးမှ… ခါးရဈကွိုးကိုဖွေ၍ လြှောခလြိုကျ သညျ…။
”အို….”
အလနျ့တထိတျ ခါးကွိုးကို ဆှဲရငျး…. ပနျးအိ ခါးဝတျကို ပွနျဆှဲတငျသညျ….။ ပွီးတော့လညျး… သူ့ မကြျနှာကို ကွညျ့ဖွဈသညျ…။ ယောကျြားပီသသော သူ့မကြျနှာ၌ အနိုငျအထကျ ပွုလိုသော သဘောစိတျ… ပုံရိပျမြား ကငျးစငျကာ… မတေ်တာသကျသကျ တောငျးခံသော အသနားခံ မကြျလုံးမြားသာ တှေ့ရ၏..။ အိုပနျးအိ… မကြျဝနျးမြားက အခစြျရညျမြား ရှှမျးလဲ့လကြျ ရှိနသေညျ…။ တိတျဆိတျသော ဝနျးကငြျ… လူပွတျ လူရှငျးနသေော ကယြျပွနျ့သညျ့ မွပေဲခငျးအလယျမှ ယာတဲလေး၌ သစ်စာတရားကို ခွိမျးခွောကျစပွုနသေော အတှေ့အထိမြားက ကွီးစိုး ခယြျလှယျသာနသေညျ…။
စကား တဈခှနျးစီမြှ မဟမိကွပါပဲ ကိုယျခန်ဓာခငြျး စပျယှကျကွရနျ နှဈဦးသား အလိုလို သိနကွေခွငျးမှာ စငျစဈ အံ့သွစရာ ကောငျးနသေညျလားတော့ …မသိ..။ ယငျးအခွအေနကေို ပနျ့ပိုးပေးနသေညျကလညျး… တဲရှေ့မှ ခှေးထီးနှငျ့ ခှေးမလေး၏ ဖနျတီးမှုကလညျး… ပါလနေသေညျလားတော့ မသိ..။
ငစှာတေ လကျမြားက အိုပနျးအိ ဆီးခုံလေးကို တုနျတုနျရီရီ စမျးပှတျကွညျ့သညျ…။ ထိုမှ… ပေါငျခှ ဆုံ အတှငျးသို့ လကျကိုထိုးနှိုကျကာ တဈကွိမျတဈခါဖူးမှ မမွငျဖူးသေးသော မိနျးမစောကျပတျကို ရှာဖှေ နမေိသညျ…။ ဒီမှာ… ဖိုမ အတှေ့အကွုံ မရှိသော ယောကျြား မိနျးမတို့ မကွာခဏ ပွူနာတကျကွရသညျ …။ အခြို့ဆိုလငြျ နို့နှိုကျ အငျ်ကြီခြှတျ… ထမီခြှတျပွီးခါမှ .. နရေငျးထိုငျရငျး ပွူနာတကျသှားသညျကို ကွားဖူးကွပမေညျ….။
ယခုလညျး ငစှာတတေို့ လုပျနခြေပွေီ…..။ စောကျပတျဆိုသညျကို မိနျးကလေးမြား၏ ဆီးခုံအောကျ၌ အမှှေးမြားကွားတှငျ ရှိသညျဟု ယဘေူယအြားဖွငျ့ သူသိထားသညျမှာ ဤမြှလောကျသာဖွဈသညျ…။ ထို့ကွောငျ့… ဆီးခုံအောကျ တဝိုကျကိုသာ သဲကွီးမဲကွီး လကျကိုထိုးနှိုကျရှာဖှနေသေောျလညျး စောကျပတျကို ရှာမတှေ့ရ…..။ အိုပနျးအိမှာလညျး ငစှာတေ အဘယျ့ကွောငျ့ ဆီးခုံကွီးကိုသာ ဖိပှတျနခွေငျးကို သဘောမပေါကျ..။ မိမိစောကျပတျလေးထဲသို့ စှတျကနဲ နှိုကျဝငျသှားမညျ့ အခြိနျကိုသာ အသကျအောငျ့ စောငျ့နမေိသညျ…။
ငစှာတေ အပတျလညျတော့လညျး အဖုတျကို တှေ့သှားသညျ။ အောျ… အောျ… စောကျပတျဆိုတာ ရှေ့ကိုမကြျနှာမမူ … မွကေိုမကြျနှာမူလို့… ပေါငျကွားတဲ့တဲ့၌ တညျရှိနခွေငျး ပါတကားဟု အားရဝမျးသာ နှိုကျမိသှားသညျ..။
”အငျး….အငျး…ဟငျးး…..အ…”
အိုပနျးအိ… တဈကိုယျလုံး တှနျ့လိမျကာ တဲလေးအပေါျက ဝါးလုံးတနျးကို ယောငျကနျးပွီး ဆှဲခိုလိုကျသညျ။ ငစှာတကေ လမျးကွောငျးတှေ့သော မုဆိုးနှယျ တောဆကျတိုးပွီ သူ့ပုဆိုးကို မွပွေငျသို့ ကှငျးလုံးခြှတျခလြိုကျသညျ..။ ကွီးမားသော ကှမျးသီးခေါငျးကွီး… ပွူးထှကျနီရဲနသေော လီးကွီးက .ဗိုကျသားနှငျ့ ကပျလကြျကွီး မိုးပေါျထောငျနသေညျ…။ ဒါလညျး.. သဘာဝက ဖနျတီးထားခွငျးပငျ ဖွဈသညျ..။
စောကျပတျဝကို တေ့ပွီး အောကျမှပငျ ဆောငျ့လိုကျခွငျးဖွငျ့… လိငျအဂျါနှဈခု.. စပျယှကျရာတှငျ နာကငြျခွငျးမရှိပဲ သဘာဝ အနအေထားအတိုငျး ပုံမှနျ နသှေားနိုငျသညျ…။ ဆိုလိုသညျမှာ… လီးကလညျး အပေါကျထိ လိုကျပွီး ကောကျကှေးနစေရာ မလို… စောကျပတျကလညျး လီးကွီးကောတငျ ဆောငျ့လိုးသမြှ နာကငြျမှု မခံစားရတော့ပေ…။
ငစှာတကေ… လူပြိုသိုးပီပီ သိပျပွီး နူးနှပျမနေ..။ လီးကို စောကျပတျအတှငျးသို့သာ အရအမိ လိုး သှငျးရနျ စိတျစောနသေဖွငျ့ လီးက မဝငျပဲ ခြောျထှကျနသေညျ…။ အပြိုစဈစဈ အိုပနျးအိခငျမြာလညျး လီးကို ကိုငျသှငျးပေးရမှနျး မသိခွငျး.. ရှကျခွငျး.. ကွောကျခွငျးမြားဖွငျ့ မကြျစိကို ဇှတျမှိတျကာ ဝါးတနျးကိုခို၍သာ နတေော့၏။
နောကျဆုံး ငစှာတကေ အရညျမြား စိုစှတျနသေော သူ့လီးထိပျကွီးအား နူးအိနသေော စောကျပတျ အဝသို့ တေ့ပွီး လကျဖွငျ့ ကိုငျသှငျးကာ လိုးသှငျးလိုကျသညျ…။ လီးထိပျက စောကျစိနား ထောကျနသေညျ.. မဝငျ..။ အိုပနျးအိ အောငျ့သကျသကျကွီး နာကငြျလှသညျ…။ အရညျမြားနှငျ့ ခြောျပွီး လီးက အကှဲကွောငျးအတိုငျး အောကျသို့ တရှေ့ရှေ့ လြှောဆငျး ဆငျးလာသညျ..။ စောကျခေါငျးဝသို့ ဝငျပွီ ဝငျသှားလပွေီ….။
”ဗွှတျ…..အ….အား…”
အတားအဆီးမဲ့ စူးနှဈစှာ ဝငျရောကျသှားသော လီးကွီးက လုံးပတျ အတနျငယျကွီးနပေရော စောကျဖုတျကလေး တဈခုလုံး ပွညျ့ကွပျ တငျးကစြျသှားမိသညျမို့ အလိုးမခံဖူးသော အိုပနျးအိ အလနျ့တကွား အောျမိပွီးမှ အရှကျစိတျဖွငျ့ အံကွိပျကာ ပါးစပျကို ပိတျလိုကျ၏……။ ပူကနဲ ဝငျသှားသော လီးအရသာကို ပထမဆုံး ခံစားလိုကျရ၍လားတော့မသိ… အိုပနျးအိ အသဲထဲရော အူပါ ပွုတျထှကျကုနျပလား ထငျရအောငျ ကာမအရသာကို တှေ့သှားလသေညျ…။
”ဗွဈ…ဗွှတျ…ဗွှတျ…ဗွှတျ..စှတျ..ပွှတျ..”
”အငျး…. အငျး…. ဟငျး….. ဟငျး…. အ… အာ…. အာ…. ကြှတျကြှတျ… ကြှတျ..”
ငစှာတေ.. လှှတျဟေ့ ဆိုကတညျးက မနားတမျး ကွုံးဆောငျ့လိုးနလေသေညျ ဖွဈရာ လိငျအငျ်ဂါနှဈခုစလုံး ပူထူရှိနျးပွီး ပထမဆုံး သုံးလေးခြီ ဆောငျ့လိုးမိခြိနျမှာပငျ နှဈဦးလုံး သုတျရညျမြား အသီးသီး ပနျးထုတျမိသှားကွသညျ…။ တဈခါမှ မခံစားဖူးသော အပြိုနှငျ့ တဈခါမြှ မလိုးဖူးသော လူပြိုရိုငျးလေးတို့၏ လိုးပှဲက သနျ့သနျ့ရှငျးရှငျးလေး အရသာရှိလှဘိ၏…..။
အစုပျ… အယှကျ… အနှိုကျ .. အတိုကျ မပါပဲ ပွီးသှားကွသော သူတို့နှဈဦး လိုးပှဲလေးမှာ ဘာအကာအရံမှ မရှိသော မွပေဲကှငျးအလယျ တဲလေးအတှငျး လှတျလပျခွငျးကွီးစှာ စပျယှကျကွရသဖွငျ့လညျး… အရသာ ပိုတှေ့နကွေသညျ…။ ခှေးထီးနှငျ့ ခှေးမလေးလညျး ဖငျနှဈခု ပူးမွဲပူးကာ.. ခှေးထီးလီးကွီး ရဲရဲနီနီကွီးက ခှေးမစောကျဖုတျလေးကို စူထှကျပွီး ကားလာအောငျပငျ အပွငျသို့ ဆှဲထုတျနိငျစှမျးရှိလသေညျ…။
ဒုတိယအခြီကို ငစှာတကေ အိုပနျးအိအား အသာအယာလေး မွကွေီး၌ လကျထောကျခိုငျး ကာ နောကျမှနေ၍ (နှားတကျ) နတကျ လိုးနညျးဖွငျ့ လိုးလသေညျ….။ သုတျရညျမြားဖွငျ့ ပွောငျလကျနသေော စောကျဖုတျကွီးမှာ လကျတဈခုပျစာမြှမက ပွူးပွူးကွီး နောကျသို့ ပွူထှကျနေ၏…။ ကွီးမားနီရဲသော လီးကွီးက အကှဲကွောငျးလေးကို ထိုးဖွဲပွီး ဒုတိယအကွိမျ စောကျခေါငျးထဲသို့ အလညျအပတျ ဝငျသှားသညျ…။
ဤအခြိနျလညျး တာလှှတျကတညျးက ဆောငျ့ခကြျမှနျမှနျ သှငျးသှားသော ငစှာတေ၏ လိုးခကြျမြားမှာ အိုပနျးအိကို အသဲစှဲအောငျ ကောငျးစပွေနျရာ.. စောကျခေါငျးထဲမှ သုတျရညျမြား ဗွိကနဲ ဖှီးကနဲ မရှကျမကွောကျနိုငျပဲ အသံထှကျအောငျပငျ ညှဈထုတျ ပနျးထုတျလိုကျမိလတေော့သညျ။ လီးကွီးက အရှိနျမသေ ခပျသှကျသှကျ တဘှတျဘှတျ အရညျမွညျသံကွီးမြားဖွငျ့ ဆကျလိုးနသေညျ။
”ဘှပျ…ဘှပျ…ဖှတျ…ဗွှတျ…ဘူ….ဘူ….ဘှတျ”
စောကျခေါငျး ကယြျလာသညျနှငျ့အမြှ လအေဝငျမြားသှားပွီး လီးကွီးကို ဆှဲနှုတျလိုကျတိုငျး အီးပေါကျသကဲ့သို့သော အသံကွီးမြား ထှကျလာသညျ..။ ငစှာတကေ နောကျဆုံး အားကုနျပဈဆောငျ့လိုကျပွီး အိုပနျးအိ၏ စောကျခေါငျးလေးထဲသို့ သုတျရညျမြားကို ပနျးထုတျလိုကျသညျ…။ ထို့နောကျ သုတျရညျမြားဖွငျ့ စိုရှဲနသေော လီးကွီးကို စောကျဖုတျထဲမှ ဖွေးညှငျးစှာ ဆှဲထုတျလိုကျလသေညျ…။
”ဘှတျ…ဘှပျ…ဘှပျ…ဘှတျ…ဘှပျ”
စောကျပတျထဲမှ လမြေား အနျထှကျလာသံမှာ နှဈဦးစလုံးအတှကျ အထူးအဆနျး ဖွဈနသေလို ဟနျဆောငျ မနနေိငျတော့ပဲ မကြျနှာနီနီဖွငျ့ ရယျမိကွသညျ..။
”ဟား…ဟား…. ဟား… ဘာ…. ဘာ.. ဖွဈတာလဲ … ဟငျ”
”အို….ဘယျသိပါ့မလဲ….ခဈ…ခဈ….ခဈ”
သွောျ… နာမညျ… နရေပျ… ဘယျခရီး… စသညျမြား မသိကွသေးပါပဲ မိုကျမှားမိကွပွီးဖွဈသော ငယျရှယျသူနှဈယောကျ၏ ရှေ့ဘဝ ဘယျသို့မြား ဆကျသှားကွမညျကို သူတို့နှဈဦးလုံး… မသိ… မသိခဲ့ကွပါလေ..။
…………………
”အဲဒါ…တပျမှုးလေးရဲ့ …အစီအမံပဲ..သှေးသောကျ”
”ကောငျးပွီလေ… မနကျလငျးအားကွီး အခြိနျမှာ .. အရညျးကွီးတှရေဲ့ .. ဗာလာနတျဘုရား.. ယာဇျပူ ဇောျပှဲပွီးတာနဲ့… ပနျးဦးလှတျပှဲကို… စတငျမှာ… ဟုတျတယျနောျ…။ အိုပနျးအိကို… ကညှာဆောငျထဲအထိ.. ခေါျပစေ.. ဟုတျလား..။ တပျမှုးအခကြျပေးတာနဲ့… အရိန်ဒမာပူရအရှငျနဲ့ ရဲမကျတှကေို.. မွို့တံခါးဖှငျ့ပေးဖို့ .. မိူမ.. ငဗြစ်စက… တာဝနျယူမယျ..။ ငစှာတကေ ကညာဆောငျက အိုပနျးအိကို… အကာအကှယျပေး…။ ငယျမှုးနဲ့… ကြုပျက အိမျရှေ့စံ ကိုယျတောျလေးနဲ့ .. ရဲမကျတှေဦးစီးပွီး…. ဒီ ..သမထီးကို အမွဈပါလှနျမယျ… ဒါပဲ…”
”အမွဈပါလှနျမယျတဲ့…. လှယျလိုကျကွတာ…။ ကြုပျနှလုံးသားကို… အမွဈကလှနျမဲ့ ပှဲဆိုတာလညျး… ထညျ့တှကျပါဦးလား… တပျမှုးရယျ…ဟငျ”
အိုပနျးအိဟာ… ခငျဗြားခစြျသူဆိုတာ ကြုပျသိရပွီးတဲ့နောကျ… ကြုပျနှလုံးသား… မွလှေနျခဲ့ရပါပွီ ဗြာ..။ ငစှာတဆေိုတာ စကျရုပျ မဟုတျဘူး…။ တပျမှုးအရူးအမူး…. ခံစားခဲ့ရတဲ့ အခစြျရဲ့ သနျ့စငျမှု လောငျးရိပျအောကျမှာ… တခဏလေးနဲ့ ဘဝပေး ခရီးကွမျးကို.. ဆကျရဦးမယျဆိုတော့… ကြုပျဖကျကလညျး… စဉျးစားပေးကွပါဦးဗြာတို့…။
စပွီ…. ပှဲစပွီ ဆိုကတညျးက သောကျရငျကလညျး ခုနျလိုကျတာ… တဒိတျဒိတျနဲ့ ..။ ကွညျ့လေ… ကိုယျ့ခစြျသူကို ငါးစာခရြတဲ့…သမထီး စဈဆငျရေး…. အရိန်ဒမာပူရ… နပွေညျတောျက.. ထီးနနျးရှငျ မငျးတရားနဲ့ သူရဲကောငျးတှကေို… သံခငျးတမနျခငျး ဟနျနဲ့… အရေးပွ မိတျဆုံစားပှဲကငြျးပတယျဆိုတာ..စောကျအဓိပ်ပါယျမှမရှိတာ..။ အိမျရှေ့စံ ကိုယျတောျလေးကလညျး.. သငျးတို့ထကျ နှပျသေးတယျ..။ ဟငျး…. စဈဆငျ.. စဈတကျ.. စဈထိုး…စဈပွနျ… ခံစဈမကနြျ… ဇယားခြ .. စီစဉျထားပွီးသား….။
”ငသူရ….သညျပှဲဟာ…မောငျမငျးရဲ့ပှဲပဲ…”
တဲ့လေ..။ ကိုယျတောျလေး… အမိနျ့တောျရှိလိုကျတာ…။ ကြုပျသှေးတှမြေား ကြှပျကြှပျဆူကုနျသလား မှတျရတယျ…။ အစဉျခြော ကာရနျသငျ့ခွငျတော့… ကညြျးပငျစုကို လှတျလိုကျတဲ့ ကိုယျတောျခြော ငစှာတနေဲ့ အိပနျးအိတို့ ဆူးသမနျးလယျကွောက မွပေဲတောမှာ ဆုံကွသကိုး…။ ကြုပျလား… ဘာလဲ… ကြုပျကိုသိပျ အထငျသေးတာလား…။ ဟငျး… ဟငျး…. ဟငျး… သိပျသိတာပေါ့ဗြာ…။ သငျးတို့ အမူအယာတှေ ကွညျ့ကတညျးက ကြုပျ .. အကဲခပျမိသားပဲ….။ ရှိပါလေ…. ဒီပှဲပွီးရငျ…အရိန်ဒမာပူရအတှကျ ကြုပျ…. တာဝနျကြပွှေနျပါတယျ…။ အားလုံးကို စှနျ့လှှတျမှာပါ… မစိုးရိမျပါနဲ့…..။ ကွညျ့လေ…. တိုငျးပွညျအတှကျ… ခစြျသူကိုတောငျ ကြုပျပေးလှူထားပွီးပွီပဲ… ကြုပျ အသကျက .. ဘာအရေးလဲ…။
…………………
ဟုတျတယျ… ကိုရငျသူရ ပွောသဟာတှေ… အမှနျပါ..။ သူဟာ ပနျးအိကို… သံသယမကြျလုံးနဲ့တောငျမှ မကွညျ့ခဲ့ပါဘူးလေ…။ ဟိုတဈယောကျ ပနျးအိအပေါျ တနျးတနျးစှဲ အိန်ဒွပေကြျလောကျအောငျ ဖွဈနမှေတော့ ရိပျမိပွီပေါ့….။ ဘာတတျနိငျတော့မှာလဲ…။ အိုပနျးအိ… အတှေ့မှာ မှားခဲ့ပွီးပွီလေ…။ အခုတော့… အိုပနျးအိ ဆုံးဖွတျထားတယျ…။ သညျ ပနျးဦးလှှတျခွငျး အယူဝါဒကို… ခြုပျငွိမျးစဘေို့… အရိန်ဒမာပူရပွညျသူ ပွညျသားတှနေဲ့ အတူ… တိုကျပှဲဝငျရငျး… အသခေံမယျလို့. …….။
………………………
ဘယျသူတှေ ဘာပွောပွောဗြာ။ လီးမွငျသမြှ အလိုးခံခငြျတဲ့ မိနျးမတှတေော့ ကြုပျနှလုံး နာနမေိပွီ…။ ခငျဗြားတို့ မှတျမိလား…။ နနျးအီတူးလဗြော….။ ဟငျး… ဟငျး… ဟငျး…. သူက… အရိန်ဒမာပူရ ရဲမကျစဈသညျတှနေဲ့အတူ ပါလာတယျဗြ…။ သူ့မကြျလုံးတှကေ ကြုပျကို…. သံယောဇဉျ အငှေ့အသကျတှနေဲ့ ကွညျ့နတေုနျးပါပဲ…။ ငယျမှုးဆိုတဲ့ကောငျက…. ဟငျ… ဆိုရငျ လှညျ့မကွညျ့တဲ့ ကောငျဗြ….။ အိုဗြာ… ဟောဒီ သမထီးတပျဝငျးကွီး မီးဟုနျးဟုနျး တောကျလောငျပွီး.. ပွာကမြယျဆိုရငျ… ကြုပျကိုပါ စတေးမယျ…။
……………………
သူတို့တှေ အခစြျအတှကျနဲ့ ရတကျဖွာနကွေတယျလား….။ ငဗြစ်စ…ဆိုတာ.. အငယျဆုံးကောငျပါ..။ အခုခြိနျထိတော့.. ကြုပျခစြျသူ… မိူမ… သစ်စာရှိပွနတောပဲ….။ သမထီးတပျဝငျးအတှငျး… အပွငျ လှုပျရှားမှုမှနျသမြှ… သူ့ခွေ… သူလကျပဲ…ဗြ..။ ဘာပွူနာမှ… မတကျသေးတော့…. အခစြျဆို တာ.. ခြိုတယျဗြ….။
………………………
တဈလှှာခွငျး….တဈလှှာခွငျး…. ခှာခလြိုကျသော ပုဝါဖွူမြား အောကျမှ… အပြိုစငျလေး (သူတို့အ ထငျ) စောကျဖုတျမှာ … ငှါးငှါးစှငျ့စှငျ့ ကွှားကွှားခုံးခုံး မောကျမောကျကလေး .. ပေါျလာသညျ…။ အိုပနျးအိ.. မကြျရညျမြား ဖိတျလြှံလို့လာနသေညျ…။ အရညျးကွီး ရှငျကွီး စက်က၏ သရေညျအိုး အနံ့က အိုပနျးအိ နှာခေါငျးဝခေါငျးထဲသို့ ခဉြျစုပျစုပျကွီး ဝငျလာသညျ…။ စဈမောငျးသံ.. အခကြျမပေးသေးသမြှ… အိုပနျးအိ လှုပျရှားပိုငျခှငျ့မရှိ…။ ယခုကဲ့သို့ဆုံး အခွအေနေ ရောကျလာနသေညျ့တိုငျလညျး စဈမောငျးသံက ထှကျပေါျမလာ….။
ရှငျကွီးစက်က ကိုငျနကွေ.. တောငျဝှေးကွီးကို ကညာဆောငျ နံရံတှငျမှီထောငျလိုကျသညျ…။ ကိုယျခန်ဓာ ခြေးအထပျထပျကွီးပေါျမှ လောငျးလုံထညျ နကျပွာကွီးကို ခြှတျခလြိုကျ၏…….။ သမထီးတပျဝငျး၏ ကာမ နိုးဆှမှု အဖှဲ့မှ…ပွငျဆငျသုတျ လိမျးပေးထားသော ဆေးမြိုးစုံကွောငျ့… ရှငျကွီးစက်က၏ သိုကွီးမှာ… အကျကှဲ လု မတတျ.. ဖောငျးကား တငျးတောငျနသေညျ…။ ရှငျကွီးစက်က လကျဝါးအစုံက… အိုပနျးအိ စောကျဖုတျကွီးအား… အုပျမိုးလကြျ… ဂါထာလိုလို.. မန်တာနျလိုလို ရှတျဆိုနေ၏……။
”ဥုံ…ကညာသမီး…. ငါ့လီးဝငျရောကျ… အနာပြောကျစေ… မငျ်ဂလာတှေ ပွညျ့စသေောျ… ပွညျ့စေ သောျ… အောငျး….”
အောငျး…ဆိုသော… အောျသံကွီးအဆုံး၌… အိုပနျးအိ ပေါငျလေးနှဈခြောငျးကို ဆှဲယူမတငျလိုကျ ပွီး… ဒူးထောကျကာ ဝငျထိုငျလိုကျလရော…. စောကျဖုတျဝလေးနှငျ့ လီးကွီးမှာ… တေ့ပွီးလကြျသား ဖွဈသှားလသေညျ..။ အိုပနျးအိ… မကြျလုံးကလေး ဝိုငျးသှားသညျ.။ အခြိနျးအခကြျပွုထားသော… စဈမောငျးသံလညျး ငွိမျသကျသကျ ရှိနဆေဲ….။ ပူနှေးသော .. လီးကွီးအထိအတှေ့က အိုပနျးအိ စောကျဖုတျလေးကို… တငျးကနဲ တငျးကနဲ စေ့ကပျသှားစသေညျ။ ရှငျကွီးစက်က၏ လကျမဲမဲကွီးနှဈဖကျက နို့လုံးလုံးလေးအစုံကို စုကိုငျဆှဲညဈယူပွီး.. စောကျပတျအတှငျးသို့ လီးကို ငုံ့ကွညျ့ရငျး လိုးသှငျးနသေညျ….။
”ရှပျ…..အ…..”
လကေို ဖွတျသနျးသှားသော ဓါးသံနှငျ့အတူ ရှငျကွီးစက်က လနျကသြှားသညျ။။ ( ဟငျ… ငစှာတေ..) ဘာ… စညျသံ.. ဘာမောငျးသံမှ မစမှီ ငစှာတေ စခြပွေီ…။
”ရှူး….တိုး…တို…။ အပွငျမှာ အရညျးကွီးတှရှေိတယျ…။ ဟိုဒငျး…. အငျး….. ဟို… ဝငျသှားလို့…. အောျတဲ့ အသံမြိုး…. အောျပေးလိုကျ…”
”ဝငျသှားလို့…အောျတာ…ဘယျလိုလဲ….ဟငျ”
‘ဟာ… အရေးထဲ….။ နငျ့စောကျပတျထဲကို… ငါ့လီးဝငျတုနျးက နငျလနျ့အောျတဲ့ အသံဟာ… ကဲ..”
”အား……အ…..ကြှတျ…ကြှတျ….အငျး…”
”ဒူ…. ဒူ….. ဒူ…. ဖောငျး…. ထိုငျး…. ဖွောငျး… ဖွောငျး…”
စရှေးကိုကျ… သမထီးတပျဝငျးအတှကျ ဒေါငျ့စအေောငျ လှုပျရှားကွလပွေီ…။ အိုပနျးအိ… ခေါငျး အုံးအောကျမှ ဓါးကိုဆှဲထုတျကာ ကညာဆောငျ အပွငျသို့ ပွေးထှကျသှားသညျ…။
”ပနျးအိ…. အဝတျတှေ… ဝတျဦး….အ…..အား…”
ကညာဆောငျ အပွငျသို့ ပွေးအထှကျ ငစှာတေ လညျမွိုသို့ မွှားတဈစငျး ဝငျသှားသညျကို တှေ့လိုကျ၏….။ အရညျးပြိုတဈဦး၏ ဓါးခကြျကို ပတျရှောငျထားခဲ့ပွီး ပွေးလာခဲ့၏….။ ငစှာတေ သေ ပွီ…..။
ငသူရ သှေးမြား ကွှကျကွှကျဆူလာသညျ…။ ခါးကွားမှ ပေါကျဓါးကို ထုတျကာ… မွှားသမားကို ရှာ သညျ..။ တှေ့ပွီ… သူတို့တကျနကြေ… ကုက်ကိုပငျ ဂှဆုံ၌ လေးနှငျ့မွှား ကိုငျဆောငျထားသော အရညျး ငယျ တဈဦး….။
”ရှတျ…ဒုတျ….အား.”
ပဈလှှတျလိုကျသော ဓါးခကြျက လေးသမား ရငျဝကို တိုကျရိုကျမှနျ၏…။ သမထီး တပျဝငျးတဈခု လုံး ထိုးခုတျ အောျဟဈသံမြား ဆူညံနေ၏။ အရညျးကွီး ဂိုဏျခြုပျ ရှငျကွီးအိန်ဒက … လှံတဈခြောငျးဖွငျ့ အိမျရှေ့စံ ကိုယျတောျလေးအားပဈရနျ မွှောကျရှယျလိုကျသညျ…။
”ရှှီး…..ဒုတျ….အား..”
ဘုရငျမငျးမွတျ၏ လှံလငြျက လကေိုခှငျး၍ အရညျးကွီး ရငျဝသို့ တနျးဝငျသညျ…။
”ရှငျကွီးအိန်ဒ …ကသြှားပွီ….ဟေ့…”
သမထီး မိုးကောငျးကငျ တဈခှငျလုံး မီးခိုးလုံးမြား လိပျတကျနေ၏။ မီးလောကျပွနျနသေော နတျရုပျထုကွီးမြား… ဖွိုးဖွိုးဖွောငျးဖွောငျး လောငျကြှမျးနဆေဲ ဖွဈသော ကညာဆောငျမြား… လကျရဖမျးမိထားသော.. အရညျးကွီး ဂိုဏျးသားမြားကို ကွညျ့ရငျး… ဝမျးနညျးဝမျးသာ မကြျနှာ၌ မကြျရညျတှေ ကနြသေူတဈဦး…။ တိုငျးပွညျအတှကျ ခစြျရသူအတှကျ အသကျပေးသှားလသေူမြားကို … ဦးညှှတျ ဂုဏျပွုရငျး… ဆို့နဈနသေော မကြျဝနျးအစုံဖွငျ့…. စဈမွပွေငျကို ဝေ့ကွညျ့လိုကျသညျ…။
မွှားတနျးလနျးဖွငျ့ ငစှာတေ၏ရှေ့ မလှမျးမကမျး ကညာဆောငျရှေ့… လှခေါးရငျး၌.. အိုပနျးအိ…သှေးကှကျထဲမှာ ကဆြုံးနပွေီး… ရနျသူကို ကြောခငြျကပျ ရငျဆိုငျရငျး ကဆြုံးခဲ့ရှာကွသော… ခစြျစခငျစ… (ငဗြစ်စ နှငျ့….မိူမလေး)… အရိန်ဒမာပူ…အလံကို တငျးတငျးကိုငျရငျး… ကဆြုံးနရှောသော… ငယျမှုး……။
”ကဲ….လာပါ…အီတူးရယျ….ပွနျကွပါစို့….။ တို့မြားရဲ့ တာဝနျကို သှေးတှေ နှလုံးသားတှနေဲ့ ရငျးပွီး… တိုကျပှဲ ဝငျခဲ့ကွပွီးပွီပဲ….။ ကြနေပျကွရအောငျ….. နောျ…”
ဟငျ့…. ကနဲ ရှုကျငိုရငျး… မကြျရညျမြား သှနျခကြာ အားရပါးရကွီး ငိုခလြိုကျသော နနျးအီတူးတဈယောကျ ကယြျပွနျ့သော တပျမှုး သီဟသူရ ရငျခှငျကို နှုံးခြိစှာ မှီတှယျလိုကျရှာ၏…..။
(အခစြျသစ်စာ တှေ့နိုငျကွပါစသေတညျး…)
ပွီးပါပွီ။
