ဘိုင့်ဘိုင်

Posted on

ဘိုင့်ဘိုင်
ရေးသားသူ – Onestop

နေ့ခင်း၏ ပူပြင်းလှသော အပူရှိန်များ လျော့ပါးသွားသည့် ညနေချိန်ခါ၏ သာယာလှသော လေပြေညှင်းများနှင့်အတူ အင်းယားကန်ဘောင်ပေါ်တွင် လေညှင်းခံသူများစွာနှင့် စည်ကားနေပါတော့သည်။

“Mrs Rose မနက်ဖြန် ပြန်သွားပြီးရင် ပြန်လာဦးမှာလား…”

“အင်း…. သိပ်မကျိန်းသေပါဘူး။ ကျွန်မ ပြန်လာဖြစ်ချင်မှ လာဖြစ်လိမ့်မယ်..”

“ကျွန်တော်ကတော့ Mrs Rose ကို ထပ်လာစေချင်ပါတယ်…”

ကန်ဘောင်ပေါ်တွင် လေညှင်းခံ အပန်းဖြေရင်း ကျွန်တော်တို့နှစ်ဦးသည် စကားတပြောပြောနှင့် အေးချမ်းမှု့ရဲ့ အရသာကို ခံစားနေခဲ့ပါတော့သည်။ Mrs Rose သည် ဥရောပနိုင်ငံတစ်ခုမှလာသော ခရီးသွားဧည့်သည် တစ်ယောက် ဖြစ်ပြီး ကျွန်တော့်မှာတော့ Mrs Rose အတွက် စကားပြန်အနေဖြင့် အေဂျင်စီမှ တာဝန်ပေးခံထားရသူ တစ်ယောက် ဖြစ်ပါသည်။ ကျွန်တော်တို့နှစ်ဦးသည် တစ်ဦးကိုတစ်ဦး မြင်မြင်ချင်းချစ်တဲ့ အချစ်များနှင့်သာမက သံယောဇဉ်များပါ ပေါင်းစည်း၍ ယခုဆိုလျှင် သမီးရည်းစားဘဝ ရောက်နေပြီ ဖြစ်ပါသည်။

Mrs Rose ၏ နီညိုရောင်ဆံကေသာ၊ တောင့်တင်းတဲ့ ခန္တာကိုယ်၊ ပုလဲလုံးနှင့် တူလှစွာသော မျက်လုံးလေးများတို့သည် ကျွန်တော်၏ စိတ်နှလုံးသားထဲတွင်မူ ကောင်းကင်ပေါ်မှ နတ်သက်ကြွေကျလာသော နတ်သမီးတပါးသယောင် ထင်မြင်နေမိပါတော့သည်။

“အချစ်သည် အရာရာတိုင်းကို အကောင်းဟု မြင်တတ်စေသည်” ဆိုသည့်အတိုင်းပင် Rose အား ချစ်သည့်စိတ်များဖြင့် ကျွန်တော်သည် သူမလုပ်သမျှအားလုံးကို အကောင်းချည်းဟုသာ မြင်နေမိပါတော့သည်။

သူမနှင့်ကျွန်တော် စတင်ချစ်ကြိုက်ပြီး သိပ်မကြာခင်တွင်ပင် သူမသည် ကျွန်တော့်အား သူမ၏ဝါသနာနှင့် sex အပေါ်တွင် သူမမည်သို့မည်ပုံ ခံစားမှုရှိသည် ဆိုသည့်အကြောင်းများကိုပင် ပွင့်လင်းစွာ ပွင့်ဟပြောဆိုပါတော့သည်။ အစပိုင်းတွင် သူမပြောသည်များကို သဘောလောက်သာ နားထောင်ပေးနေသော်လည်း နောက်ပိုင်းတွင်တော့ ကျွန်တော်ကပါ သူမပြောသော အကြောင်းအရာများအပေါ် စိတ်ဝင်စားမှုများ ဖြစ်ပေါ်လာခဲ့ပါတော့သည်။

ကျွန်တော်၏ စိတ်ဝင်စားမှုများကို သိသောအခါ သူမသည် L.A ရှိ သူမသူငယ်ချင်း တစ်ယောက်ထံသို့ မေးလ်ပို့၍ စာအုပ်တစ်အုပ် ပေးပို့ခိုင်းလိုက်ပါတော့သည်။ သူမ ကျွန်တော်တို့ တိုင်းပြည်တွင် နေသွားသည်မှာ သိပ်မကြာလိုက်ပါ။ သို့သော် ကျွန်တော့်အတွက်မူ အတွေ့အကြုံသစ်များစွာကို ပေးစွမ်းသွားခဲ့ပါတော့သည်။

သို့နှင့်ပင် သူမနှင့်ကျွန်တော်သည် အင်းယားကန်ဘောင်ပေါ်တွင် လေညှင်းခံပြီးနောက် သူမနေထိုင်ရာ ဟိုတယ်သို့ ပြန်လည်ရောက်ရှိလာခဲ့ပါတော့သည်။ ကျွန်တော်လည်း သူမကို ဟိုတယ်ရှိ သူမအခန်းဝသို့ ပို့ပေးပြီးနောက် လက်ပြ၍ ပြန်လှည့်ထွက်လိုက်ပါတော့သည်။

“ခဏနေပါဦး….”

“ဘာလုပ်မလို့လဲ Rose ”

“ပြောစရာရှိလို့ပေါ့ အခန်းထဲလိုက်ခဲ့…”

ကျွန်တော်လည်း သူမက ပြောစရာရှိသည်ဟု ပြောသဖြင့် သူမခေါ်ဆောင်ရာ အခန်းတွင်းသို့ ဝင်ရောက်လာခဲ့ပါတော့သည်။

“ရှင့်ကို ကျွန်မ ပြောစရာရှိလို့..”

“ပြောလေ ကျွန်တော် နားထောင်နေပါတယ်”

“ရှင်နဲ့ကျွန်မ မနက်ဖြန်ဆို ခွဲရတော့မယ်။ ရှင် ဝမ်းမနည်းဘူးလား။ ကျွန်မကတော့ ဝမ်းနည်းမိပါတယ်။ ဒါကြောင့် ရှင်နဲ့ကျွန်မရဲ့ ကျန်ရှိနေသေးတဲ့ အချိန်တွေကို အမှတ်တရတွေများစွာ ကျန်ရစ်ခဲ့အောင်လို့ ကျွန်မတို့ ဒီညလေးကို ပျော်ပျော်ပါးပါးလေး ဖြတ်သန်းကြရအောင် မကောင်းဘူးလား….”

“Rose က ဖြစ်ချင်တာကိုသာ ပြောလေ။ ကိုယ်ကတော့ Rose အတွက်ဆို အားလုံး Ok ပါတယ်”

“ဒါဆို ကျွန်မတို့နှစ်ယောက်ရဲ့ နောက်ဆုံးညလေးကို ဒီအခန်းလေးထဲမှာ နှစ်ယောက်အတူ အမှတ်တရတွေလုပ်ပြီး ကုန်ဆုံးကြတာပေါ့….”

“အင်း………..”

အစပိုင်းမှတော့ ဝိုင်တွေ အတူတူသောက်ကြ၊ စကားတွေ ပြောကြနှင့် ည (၁၀) လောက်ပင် ရောက်လာခဲ့ပါတော့သည်။

“ကျွန်မတို့နှစ်ယောက် လုပ်ငန်းစကြရအောင်….”

“အင်းလေ… စကြတာပေါ့…”

သူမသည် ကုတင်ပေါ်တတ်၍ သူမ၏ အဝတ်အစားများကို စတင် ချွတ်ချလိုက်ပါတော့သည်။ ကျွန်တော်လည်း သူမအတိုင်းပင် အဝတ်အစားများကို ချွတ်ချလိုက်ပါတော့သည်။ ထို့နောက် ကုတင်ပေါ်သို့ ဖြည်းညင်းစွာ တက်သွားပြီးနောက် သူမ၏ ခြေချောင်းလေးများမှစ၍ တင်ပါးနေရာ ရောက်သည်အထိကို ဖြည်းညင်းစွာ ပွတ်သပ်ပေးလိုက်ပါတော့သည်။

ကျွန်တော်လည်း အရှိန်အနည်းငယ် အရှိန်ယူပြီးနောက်မှာတော့ သူမ၏ ရင်မွှာတစ်စုံအား စုပ်နယ်မှုများ စတင်ပြုလုပ်ပါတော့သည်။ သူမကတော့ ကျွန်တော်၏ လုပ်ဆောင်မှုများအပေါ်တွင် သာယာစွာဖြင့် “တအင်းအင်း” ညည်း၍သာ နေပါတော့သည်။

“Rose ကိုယ်စလုပ်တော့မယ်နော်….”

“အင်းးးး”

ကျွန်တော့်လိင်တံကို ကိုင်၍ သူမ၏ အဖုတ်အပေါက်ဝတွင် ချိန်ပြီးနောက် ဖြည်းညင်းစွာ အဖုတ်အတွင်းသို့ ထိုးသွင်းလိုက်ပါတော့သည်။ အစပိုင်း ဆယ်ချက်လောက်တွင် ဖြည်းခဲ့သော်လည်း နောက်ပိုင်းတွင်တော့ ကြမ်းတမ်းလှသော ထိုးသွင်းချက်များနှင့် ထိုးစစ်ဆင်လိုက်ပါတော့သည်။ သူမသည်လည်း ကျွန်တော့်၏ ထိုးသွင်းချက်များနှင့်အတူ စီးမျောခံစားရင်း “အင်းးးး၊ အဲ…” အော်သံများနှင့် အခန်းတွင်းတွင် ညံစီနေပါတော့သည်။

ဒီအခေါက်မှာတော့ သူမကို ဖင်ကုန်းခိုင်း၍ ကျွန်တော်က အနောက်မှနေ၍ ထိုးသွင်းသော အကွက်ကို သုံးလိုက်ပါသည်။ ကျွန်တော်၏ ထိုးချက်များ အားကောင်းမှုကြောင့် သူမ၏အဖုတ်အတွင်းမှ အဖြူရောင် အရည်ပျစ်များ စီးကျလာပြီး သူမရော ကျွန်တော်ပါ တစ်ချီ ပြီးသွားခဲ့ပါတော့သည်။

သူမနှင့်ကျွန်တော် အကွက်များစွာဖြင့် ခံစားမှုများ ပြီးသည့်အချိန်မှာတော့ နာရီသည် (၁၂) နာရီတိတိတွင် ရောက်နေပြီ ဖြစ်ပါသည်။

“ကိုလည်း ကိုလုပ်ချင်တာ လုပ်ပြီးပြီဆိုတော့ ဒီတစ်ခါ ကျွန်မခိုင်းတာ လုပ်ပေးလှည့်နော်…”

“အင်းပါ Rose ရယ် Rose စိတ်ကြိုက် ဖြစ်စေရမယ်။ ပြော ဘာတွေခိုင်းမှာလဲ…”

“Rose ဘာတွေကို crazy ဖြစ်တယ်ဆိုတာကို ကိုသိပါတယ်… သိတယ်မှတ်လား…”

“အင်းးးး ဒါဆိုလည်း Rose သဘောအတိုင်းပါဘဲ ဗျာ…”

ထို့နောက် Rose က ကျွန်တော့်လည်ပင်းကို ခွေးလည်ပတ် သံကြိုးတစ်ခုနဲ့ ချည်နှောင်လိုက်ပါသည်။ အခုအချိန်မှစ၍ ကျွန်တော်သည် Rose ၏ စိတ်ကြိုက်ခိုင်းစေ၍ရသော Salve တစ်ယောက် အဖြစ်သို့ ရောက်ရှိသွားပါတော့သည်။

“ဟဲ့ ငယ်ကျွန်ကြီး နင့်သခင်မ အဖုတ်ယားနေလို့ သခင်မရဲ့ အဖုတ်ကို နင့်လျှာနဲ့ လာကုတ်ပေးစမ်း”

ကျွန်တော်သည် အမိန့်နာခံသော ကျွန်တစ်ယောက် ပီသစွာဖြင့် သခင်မ၏ အဖုတ်ရှိရာ ပေါင်နှစ်ခုကြားသို့ မျက်နှာထားလျက် အမွှေးများဖြင့် ဖုံးအုပ်ထားသော သခင်မ၏ အဖုတ်ကြီးအား လျှာဖြင့် အားရပါးရကို လျှက်ပေးလိုက်ပါတော့သည်။

“ဟဲ့ အတွင်းထဲကို နင့်လျှာထည့်လျက်စမ်း…”

သူမ၏ အဖုတ်လေးအတွင်းထဲသို့ ကျွန်တော့်၏ လျှာကို ဝင်နိုင်သလောက် ဝင်အောင် ထိုးထည့်၍ လျက်ပေးနေလိုက်ပါတော့သည်။

“မင်းမဆိုးဘူးဘဲ တော်တယ်… ဆက်လျက်…”

အချိန်အနည်းငယ် ကြာပြီးသည့် နောက်မှာတော့….

“တော်တော့ရပြီ မလျက်နဲ့တော့ မင်းသခင်မ သေးပေါက်ချင်နေပြီ သေးသွားပေါက်မလို့ အနောက်ကလိုက်ခဲ့”

ဟုဆိုကာ ကျွန်တော်၏ သံကြိုးစကိုကိုင်၍ Toilet အတွင်းသို့ ဝင်လာခဲ့ပါတော့သည်။

“ကဲ ဒီကြမ်းပြင်ပေါ်မှာ လဲနေပြီး မင်းသခင်မ ပေါက်ထည့်မယ့် သေးကို သောက်ဖို့အတွက် ပါးစပ်ကို ကျယ်ကျယ်ဟထားချည် ကြားလား…”

ကျွန်တော်လည်း သခင်မ၏ စေခိုင်းချက်များအတိုင်းပင် အောက်ခင်းပြင်တွင် လဲနေပြီးနောက် ပါးစပ်ကို ကျယ်နိုင်သမျှကျယ်အောင် ဟထားပေးလိုက်ပါတော့သည်။

သခင်မသည် ကျွန်တော်ပြုမူသမျှကို ကြည့်ရှုပြီးနောက် သူမ၏အဖုတ်အား ကျွန်တော့်၏ ပါးစပ်ဝတည့်တည့် ချိန်ရွယ်၍ ကျွန်တော့်မျက်နှာတည့်တည့်တွင် ထိုင်လိုက်ပြီးနောက် ကျွန်တော်၏ မျက်နှာအား နောက်လှည့်ကြည့်၍….

“မင်းအတွက် ယမကာရည်တွေ လာတော့မယ်နော်။ သေချာဖမ်း ဘေးဘက်တွေကို မဖိတ်စေနဲ့…”

သူမ၏အဖုတ်အတွင်းမှ ဝါကျင်ကျင် အရေများ ကျွန်တော်၏ ပါးစပ်အတွင်းသို့ ထိုးဆင်းလာပြီးနောက် အာခေါင်အတွင်းသို့တိုင်အောင် တိုးဝင်သွားခဲ့ပါတော့သည်။ ထို့နောက်မှာတော့ ထိုးဆင်းလာမှုများ ရပ်ဆိုင်းသွားပြီးနောက်…..

“ငယ်ကျွန်ကြီးရေ မင်းအတွက် လက်ကျန် ယမကာတွေ လာတော့မယ်။ ခုနလို ဖိတ်မကျဘဲ အားလုံးဝင်သွားအောင် လုပ်နော် ကြားလား…”

ဟုဆိုကာ ကျွန်တော့်မျက်နှာအား နောက်ပြန်လှည့်ကြည့်၍ ထပ်မံပြောဆိုမှု ပြီးဆုံးချိန်မှာတော့ နောက်ထပ် ကျန်ရှိနေသေးသော သေးရည်များသည် ကျွန်တော့်၏ ပါးစပ်အတွင်းသို့ ထပ်မံဖြည်းညင်းစွာ ဝင်လာခဲ့ပါတော့သည်။ ဒီတစ်ခါတွင်တော့ အပြင်သို့ ဖိတ်စင်ခြင်း အနည်းငယ်မျှပင် မရှိခဲ့တော့ပါ။

သူမ၏သေးပေါက်မှု ပြီးဆုံးသွားချိန်တွင်တော့ သူမသည် ကျွန်တော့်ဆံပင်များဖြင့် သူမ၏ သေးပေါက်ထားသော အဖုတ်အားပွတ်၍ အဖုတ်အား သန့်ရှင်းစေခဲ့ပါသည်။ ထို့နောက် သူမသည် ရေခဲသေတ္တာရှိရာသို့ သွား၍ ရေများကို သောက်သုံးပါတော့သည်။

“ငယ်ကျွန်ကြီးရေ သခင်မ ရေတွေ အများကြီး သောက်ထားတယ်။ မင်းတော့ ဒီည ယမကာတွေ များများ ထပ်သောက်ရဦးမယ် သေချာတယ် ကြိုတင်ပြင်ဆင်ထားပေတော့…”

“ဟုတ်ကဲ့….”

ထို့နောက် သူမသည် TV ရှေ့ထိုင်ပြီး TV ကြည့်နေ၍ ကျွန်တော့်အား သူမ၏ ခြေထောက်အောက်ပိုင်းများကို လျှာဖြင့် လျက်ခိုင်း၍ ခြေချောင်းများကိုမူ ပါးစပ်ထဲထည့်၍ စုပ်နေစေခဲ့ပါသည်။ ထိုနှင့်ပင် ကျွန်တော်တို့၏ တညတာသည် တရွေ့ရွေ့နှင့် ကုန်ဆုံးသွားခဲ့ပါတော့သည်။

နံနက်ရောက်ပြီဆိုရင်ဘဲ Mrs.Rose သည် သူမ၏ အိမ်အပြန် ခရီးစဉ်အတွက် ပြင်ဆင်စရာများကို ပြင်ဆင်ပြီး ကျွန်တော်သည်လည်း သူမအတွက် လိုအပ်သည်များကို ဝိုင်းဝန်းပြင်ဆင်မှုများ ပြုလုပ်ခဲ့ပါသည်။

လေယာဉ်ကွင်း အရောက်တွင်တော့……

“ကို့ကို မင်း မေ့သွားမှာလား…”

“မမေ့ပါဘူး ကိုရယ်…”

“မင်း ဒီနိုင်ငံကို နောက်တစ်ခါ ပြန်မလာတော့ဘူးလားကွာ…”

“ဒါကတော့ အခြေအနေရဘဲလေ….”

“ကိုယ်ကတော့ မင်းကို အရမ်းလွမ်းနေမိမှာဘဲ…”

“Rose လည်း ဒီလိုပါဘဲ ကိုရယ်…”

နှစ်ဦးသား စကားလုံးများ ရပ်တန့်၍ အကြည့်များဖြင့်သာ စကားပြောနေခဲ့ပါတော့သည်။

“လေယာဉ်ထွက်တော့မယ်တဲ့ Rose သွားတော့မယ်နော် ကို…”

“အင်း….”

လို့ တစ်လုံးသာပြောပြီး Rose သွားသည့်ဘက်သို့ ကြည့်လျက်နှင့်သာ………….။

“ဘိုင့်ဘိုင်ပါ Rose ရေ…..။ ကံမကုန်သေးရင်တော့ တစ်နေ့ မင်းနဲ့ကိုယ် ပြန်ဆုံတွေ့လိမ့်ဦးမယ်လို့ ကိုယ်ယုံကြည်နေပါတယ်။ မင်းလည်း ကိုယ့်လိုဘဲ ခံစားရမယ်လို့ ဆိုတာကိုလည်း ကိုယ်ယုံကြည်နေပါတယ်….”

ကျွန်တော်ရဲ့ အတွေးစိတ်ကူးများထဲတွင် ထိုသို့ ပြောနေရင်းနဲ့ပင် Rose ၏ လေယာဉ်သည် ကောင်းကင်သို့ ကျွန်တော့်မျက်စိရှေ့မှာပင် ပျံတတ်သွားပါတော့သည်။ ထိုအချိန်တွင်တော့ ကျွန်တော့်လက်က လက်ထောင်ရမ်း၍ ဘိုင့်ဘိုင်ဆိုသည့် သင်္ကေတလေးကို ပြနေမိပါတော့သည်။

ပြီးပါပြီ။

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *