လင်ပေါက်စအလိုကျ

အသားညိုညို မျက်နှာကသိပ်အလှကြီးမဟုတ်ပေမယ့် အသက် ဆယ့်ခြောက် နှစ်လို့မထင်ရလောက်အောင် သာမာန်ထက်ထွားကြိုင်းတဲ့ မိန်းမပျိုလေး အထူးသဖြင့်ကတော့ ဖြောင့်စင်းနေတဲ့ပေါင်သား အထက်ကအိစက်တင်းပြည့်ကာ ကောက်တက်နေတဲ့ တင်သားအလှက အထူးခြားဆုံးဆိုရမယ် ရင်သားကတော့သာမာန်လောက်ပါပဲ… လေးတန်းအထိပဲပညာသင်ခဲ့ရပြီး စက်ဘီးတစီးနဲ့ ရွာစဉ်လှည့်ကာ အသားငါးအသီးအရွက်အစုံရောင်း ချပြီး အဖေမရှိတော့တဲ့အမေမုဆိုးမနဲ့မောင်လေး တယောက်တို့ကိုလုပ်ကိုင်ကျွေးမွေးနေသူပါ သူမကိုတဖက်သတ်ချစ်နေပြီးခဏဏရီးစားစကား လိုက်ပြောနေတဲ့ ဇီးကျွန်းကအောင်ခိုင်ကို။

သူမသဘော မကျမနှစ်သက်လို့အတန်တန်ငြင်းပယ်ခဲ့တယ် ဒါကိုသိသိနဲ့အောင်ခိုင်က မရမကကိုသူမပြန်တိုင်း နောက်ကတကောက်ကောက်လိုက်နေပြန်လေသည် တရက်မှာတော့။ ” ယုယု ငါ့အချစ်ကိုလက်ခံပါဟာ ငါနင့်ကို အတည်ယူပေါင်းသင်းမှာပါ” အောင်ခိုင်ကစက်ဘီးရှေ့ကနေပိတ်ရပ်ထားပြီး ဇွတ်တရွတ်အဖြေတောင်းနေသည် နေရာကလည်းသူတို့ဇီးကျွန်းရွာအစပ်နားက လျှိုလမ်းအဆင်းထဲမှာဖြစ်သည် ယုယု အခက်တွေ့ နေရသည် စကားအပြတ်ပြောလိုက်မှအေးမည် ” ဒီမှာကိုအောင်ခိုင် ကျမရှင့်ကိုပြန်မချစ်နိုင်ပါဘူးလို့ ဘယ်နှစ်ခါပြောရမလဲဟင် ကျမအဲ့ဒါတွေစိတ်လည်း မဝင်စားဘူး ရှင့်လိုလူကိုလည်းအထင်ကိုမကြီးတာ

ဆယ်တန်းတဖုန်းဖုန်းကျ မိဘတွေကမရှိရှိတဲ့ကြားက ထားပေးတာတောင် စောက်ဖြစ်မရှိတဲ့လူ ရှင့်မိဘတွေကရော ဘယ်လောက်မှချမ်းသာကြတာ မဟုတ် ကျမဈေးကြွေးတွေတောင် မပေးနိုင်ဘူး ဟိုလိုလို ဒီလိုလိုနဲ့ရက်ရွှေ့ရွှေ့နေတာ ထွီ…”ထိုစကားကိုတမင်မာန်တင်းပြီးပြောလိုက်ရာ အောင်ခိုင်တယောက်မျက်နှာအပျက်ပျက်ဖြင့် တောက် တချက်ခေါက်ကာရွာဘက်ပြန်လှည့်သွား တာမို့ယုယုလည်းစက်ဘီးနင်းပီးပြန်လိုက်သည်။

ယုယုကိုမရရတဲ့နည်းဖြင့်ရအောင်ယူဘို့အောင်ခိုင် အကွက်ချစီစဉ်ထားသည် တညနေစောင်းအချိန် ထုံးစံအတိုင်း ယုယုတယောက်ပြန်လာတော့ အောင်ခိုင်နှင့်သူငယ်ချင်းနှစ်ယောက်တို့ လျှိုလမ်းအဆင်းထိပ်နားမှစောင့်ဆိုင်းနေတာယုယုမသိရှာ ရုတ်တရက်မျက်နှာကိုပုဆိုးစည်းသိုင်းလျက်မျက်လုံး ပေါက်သာဖော်ထားသောလူသုံးယောက်ထွက်ပေါ် လာပြီး ယုယုစက်ဘီးကိုတွန်းလှဲလိုက်ကြသည် ယုယု စက်ဘီးတခြားလူတခြားလွင့်စင်သွားခါ အနဲငယ်နာကျင်သွားတော့သည် တပြိုင်တည်းမှာပင် ယောကျ်ားသုံးယောက်အားဖြင့် ပါးစပ်ပိတ်ချူပ်နှောင် ခြင်းခံလိုက်ရတော့ ယုယုအားကုန်ရုန်းလေသည် သို့သော် လက်ပြန်ရိုက်ချက်တခုလည်စောင်း ဒုတ် ခနဲဝင်လာကာ သတိမေ့သွားလေသည် အောင်ခိုင်တို့သုံးယောက်ယုယုခန္ဓာကိုယ်ကိုပွေ့ချီမ ယူခါ ငြုတ်ခြံရေလောင်းခင်းထဲက တဲအိမ်လေးသို့ ခေါ်ဆောင်သွားပြီး။

အောင်ခိုင်တယောက်သာကျန် နေရစ်ခဲ့သည် သန်မာတောင့်တင်းတဲ့ယုယုကို သတိ မေ့နေတုန်းလက်တဖက်စီအား ကြိုးအပျော့တချောင်း စီလက်ကောက်ဝတ်မှာချည်လျက် တဲတန်းအသား ချောင်းမှာတွဲချည်ထားလိုက်သည်။ လက်နှစ်ဖက်အပေါ် မြှောက်ထားခံနေရသဖြင့် ရင်သားကမို့မောက်တက် လာသည် ပက်လက်အနေအထားဖြင့်လုံချည်ကလည်း ကပိုကရိုမလုံ့တလုံဆိုတော့ အောင်ခိုင်တယောက် အာခေါင်များခြောက်ကပ်လာပြီး စိတ်မခိုင်တော့… ယုယုဘေးနားဝင်လှဲလိုက်ပြီး ပေါင်တဖက်ခွတင်လျက် မိမိဘက်မျက်နှာတစောင်းအနေအထားကိုပြင်ယူလိုက် သည် နှုတ်ခမ်းတဝိုက်လျှာတချက်သပ်လိုက်ပြီး ယုယုရဲ့ခပ်ဟဟဖြစ်နေတဲ့။

နှုတ်ခမ်းထူထူပြဲကို ဖိကပ်စုပ်ယူပစ်လိုက်သည် လက်တဖက်ကယောကျ်ား ဝတ်ရှပ်လက်တိုအင်းကျီကြယ်သီများကိုဖြုတ်လိုက်ခါ ဘောလီကိုအပေါ်တွန်းရွှေ့လိုက်တော့ ယုယုရဲ့အပျို စင်နို့နှစ်မွှာက အထင်းသားပေါ်လာချေပြီတကား ချွေးနံ့သင်းသင်းရနေတဲ့အပျိုစင်ညိုညက်ညက်ကို စိတ်ရှိသလိုကိုင်တွယ်ပွတ်သပ်ခွင့် ရနေပြီး အခုဆို မိမွေးတိုင်းဖမွေးတိုင်းကိုယ်လုံးတီးက အောင်ခိုင်ရဲ့ အချစ်စိတ်ထက်တဏှာရာဂစိတ်ကို ဟုန်းခနဲ ထတောက်လာစေပြီး ယုယုကိုယ်ပေါ်တက်ခွကာ ပေါင်သားထူထူအရင်းခွဆုံကို နေရာချဲ့လိုက်သည်။ ယခုအချိန်ထိယုယုတယောက်အသက်မှန်မှန်ရှုနေပြီး သတိပြန်မရသေး ဒါကသူ့အတွက်မဟာအခွင့်အရေး။

တင်းကျပ်စေ့ကာနေတဲ့ ယုယုအင်္ဂါစပ်ကိုအသာစွဲဖြဲ လိုက်ပြီး လိင်တံကိုတံထွေးများများဆွတ်ခါ ဆတ်ခနဲ ချော့သွင်းလိုက်သည် ပြီးနောက်မလှုပ်ရှားသေးပဲ ယုယုချိုင်းအောက်ထဲ လက်လျှိုထည့်ထားပြီး အသားချင်းဆီးခုံချင်းထိအောင်ဖြေးဖြေးချင်းခရီး ဆုံးအထိသွားနေလိုက်သည် အင့်…အု ဆိုတဲ့ မပီဝိုးတဝါးညည်းသံသဲ့သဲ့ယုယုနှုတ်ခမ်းဝကနေ ထွက်လာတော့ အောင်ခိုင်လန့်ကာမှိန်းနေလိုက်သည် သူမအိမ်မက်ထဲမှာစက်ဘီးမှောက်လဲကာ ပေါင်ခွဆုံ နေရာကအောင့်သက်သက် နာကျင်နေသလိုလိုခံစား နေရသဖြင့် ယုယုလူးလွန့်ကာလှုပ်ရှားနေမိသည် မျက်လုံးများကတော့မှိတ်နေဆဲ ကိုယ်အောက်ပိုင်း ကိုစက်ဘီးပိနေတယ်။

နောက်လှုပ်လေတိုင်းလည်း ခါးနဲ့တင်ပါး ဆီးခုံအလယ်မှာက ဆစ်ခနဲကျင်ခနဲ နာနာလာတာခံစားနေရတော့ မလှုပ်ရှားရဲတော့ပေ လည်ပင်းကလည်းခေါင်းခါမိတိုင်း နာနေတာပါလား အောင်ခိုင်မှာတော့ ယုယုယောင်ယမ်းပြီးလှုပ်ရှား ကော့ပြန်နေတုန်းက အရသာရှိလိုက်သည့်ဖြစ်ခြင်း ဟု တွေးနေခိုက်။ စိတ်လောပြီးခါးညွှတ်ချလိုက်သည် ” ဟင့်…ကျွတ်စ် ကျွတ်စ် ” ယုယုနာကျင်စွာညည်းသံနှင့်အတူ ဦးခေါင်းဘယ်ညာ ခါးယမ်းကာ မျက်စိပွင့်လာတော့သည် ” ဟင်…” သူမအံ့သြထိတ်လန့်ကာ စကားသံတိတ်သွားသည် သူမကိုယ်ပေါ်ကားယားခွထားပြီးအဝတ်ဗလာနဲ့ အောင်ခိုင့်ကို မျက်လုံးပြူးမျက်ဆန်ပြူး ကြည့်နေမိသည်။

နောက် သူမလက်နှစ်ဖက်ကခေါင်း ရင်းဘက်မှာလှုပ်မရ တပြေးတည်းမြင်နေရတာက ဆီးခုံချင်းထိကပ်နေတဲ့အဝတ်မဲ့သူမနဲ့အောင်ခိုင် ” အီးးဟီးးးရှင် ရှင်ကိုအောင်ခိုင် အခုဆင်းစမ်း ခွေးကောင်ကြီး အမေ့ရေ ကယ်ပါအုံးတော့ ဟီးးဟီးးး” ယုယု သူမအခြေအနေတွေကိုသိလိုက်ခါ အော်ဟစ် ငိုယိုပြီးခြေထောက်များကို တဖျောင်းဖျောင်းပေါက်ချ စောင့်တွန်းနေတော့သည် ဒီအခြေအနေရောက်နေမှ တော့အောင်ခိုင်မညှာရဲတော့ ယုယုဂျိုင်းအောက်ထဲ ကလက်နှစ်ဖက်ကိုပုခုံးသားလှမ်းဖျစ်လိုက်ပြီး နှုတ်ခမ်းချင်းတေ့စုပ်ယူခါ အားကုန်စောင့်စောင့်ချ ပစ်လိုက်သည်…။ ” အု…ဝူးး အွတ် ” နာကျင်ခြင်း ဒေါသဖြစ်ခြင်း ရှက်ရွံ့မှု အစရှိတဲ့ခံစား မှုများနဲ့အတူ။

ဖိုမထိတွေ့ဆက်ဆံခြင်းကလည်း အသွေးအသားဖြင့်တည်ဆောက်ထားတဲ့ ယုယုမှာ မလွန်ဆန်သာပဲ မသိစိတ်ကသာယာလှိုက်မောနေ မိပြန်သည် ငြိမ့်ခနဲ သိမ့်ခနဲ ကာမလှိုင်းများစီးနေရ တာသိပ်မကြာလိုက် နုနယ်သောအတွေ့အကြုံနှင့် စိတ်ပြင်းပြမှုတို့ကြောင့်ဖျောခနဲ နွေးခနဲ နှစ်ဦးသား ခံစားလိုက်ကြရပြီး တဆတ်ဆတ်တုန်ယင်ကာ ဗလာကျင်းခန္ဓာကိုယ်နှစ်ခု တင်းတင်းကျပ်ကျပ်ပူးကပ် သွားကြလေသည် ခဏအကြာမှာတော့… ” ကျွန်မကိုကြိုးဖြေပေးပါတော့ ရှင်ကျေနပ်အားရ ပီမဟုတ်လား ကျမလည်းအရှက်ကုန်နေပါပြီ” ငိုသံပါတုန်တုန်ယင်ယင်ဖြင့် ယုယုပြောစကားအဆုံး ” အဲ့လိုမပြောပါနဲ့ယုရယ်။

ကိုကယုကိုအတည်ပေါင်း သင်းယူမယ်ဆုံးဖြတ်ပြီးမှ ဒီလိုလုပ်ခဲ့တာပါ” ” အို ကျွန်မမှရှင့်ကို မချစ်တာလေ ဘယ်လိုလုပ်ပေါင်းသင်းလို့ရမှာလည်းတော့ အပြင်မှာလည်းမှောင်နေပြီ လုပ်ပါအမြန် ကြိုးဖြေပေးပါ ကျမပြန်ပါရစေ” ။ ” မရတော့ဘူးယု ကို့သူငယ်ချင်းတွေက ယုစက်ဘီး ကိုယုတို့အိမ်သွားပို့ပြီး ကိုတို့နှစ်ယောက်ခိုးပြေးကြ ပီလို့ သတင်းလွှင့်ပြောခိုင်းထားပြီးနေပြီ” ” ရှင် …… အဟင့် ဟီးးကျမကိုအသေသာသတ်လိုက်တော့ ကိုအောင်ခိုင်ရေ ဟင့် ဟီးးရွှတ်” ဒီတခါတော့စိတ်လျှော့သွားလေတဲ့ယုယုလက်ကကြိုး များကို အောင်ခိုင်ဖြေပေးလိုက်ပြီး ယုယုကိုနွေးထွေး စွာဖက်ခါထားလိုက်သည် အမှောင်ထဲစမ်းတဝါးဝါး ဖြင့် ယုယုနှုတ်ခမ်းဖူးဖူးကိုပြင်းပြစွာစုပ်ယူငုံခဲလိုက်။

စွတ်စိုချွဲပြစ်နေတဲ့ ယုယုအင်္ဂါစပ်တအုံလုံးကိုလက်ဝါး ဖြင့်အုပ်ကိုင်ဖျစ်ချေပေးရင်း ပြန်လည်တင်းမာလာတဲ့ လချောင်းကိုငုတ်တုတ်ထိုင်အနေအထားဖြင့် ယုယု ပေါင်နှစ်ချောင်းအားခါးထစ်ခွင်တွဲချိတ်ခါ စွတ်ခနဲ အပိထဲထိုးစွတ်လိုက်သည်… ” အ ဟင်းးး” ဒီတခါ ယုယုတယောက်ညည်းသံလေးက အရည်များ ဖြင့်စွတ်စိုနေလေတော့ နာကျင်ပုံမပြပဲ သာယာ ကောင်းမွန်တဲ့အရသာခံစားလိုက်ရဟန်တူသည် အောင်ခိုင့်လည်ပင်းကိုကျော်လွန်ခါ ကျောပြင်ကို ယုယုလက်များက ဖက်တွယ်ရစ်သိုင်းလာလေသည် ယုယုတယောက်ရီးစားမထားလိုက်ရပဲ ထိုတညက မင်္ဂလာဦးညသဖွယ် တညလုံးမိုးလင်းပေါက် လင်ပေါက်စအလိုကျ လိုက်လျောဖြည့်ဆည်းပေး ရင်းဖြင့် ချစ်စိတ်ကြင်နာစိတ်တို့အောင်ခိုင့်အပေါ် ယိုဖိတ်မိလာခြင်းကို အံ့အားသင့်စွာတွေ့ကြုံခံစား လိုက်ရပေတော့သည်…ပြီးပါပြီ။