အောစာအုပ်

အချိန်ပိုင်းလင် ရေးသားသူ – အမည်မသိ။ ထွန်းလွင်ရဲ့ စကားကတော့ ပြတ်သည်။ သူ့ညီမအရင်း နောက်မီးလင်းသည့်ကိစ္စကို သာမန်ကိစ္စလောက်ပဲဟု သတ်မှတ်ကာ၊ သူလည်း သူ့လမ်းသူသွား၊ ကိုယ်လည်း ကိုယ့်လမ်းကိုယ်သွားဆိုသလို၊ လည်သူစားတမ်း အဘိဓာန်ကို လက်ကိုင်ထားသူ ဖြစ်သည်။ မောင်မောင်ကသာ

ခွင့်လွှတ်ပါ ဆရာမ ရေးသားသူ – အမည်မသိ လွန်ခဲ့သော နှစ်ပေါင်း ၂၀ ကျော်က ဤရွာ ဤကျောင်းကို စာသင်ပေးခဲ့သည့် မြို့ကြီးသူ ဆရာမကြီးဒေါ်နုနုထွေး ယခု ဤရွာကို အလည်လာသဖြင့် တပည့်အဟောင်းတွေ တပြုံးပြုံး တရွှင်ရွှင်

သူရဲကောင်းလေးဖော် ရေးသားသူ – အမည်မသိ တိုးအောင် နှင့် ဖိုးကျော်တို့ ရွာအရှေ့ထိပ် ညောင်ပင်ကြီးအောက်တွင် နွားကျောင်းရင်း မကြာခင်က ဖြစ်ပွားသွားသော ကာမအဓိကရုဏ်း အကြောင်းကို မြိန်ရေယှက်ရေ ပြောနေကြသည်။ သူတို့အသက်တွေက အခုမှ ၁၅ နှစ်ကျော်လို့

ဥမကွဲ သိုက်မပျက် ရေးသားသူ – အမည်မသိ ရန်ကုန်တိုင်းဒေသကြီး….. ရွှေတောင်ကြားလမ်း… ခြံအမှတ် (…) မှာ နေထိုင်တဲ့ ဦးမျိုးလွင် ဟာ ဆောက်လုပ်ရေးကုမ္ပဏီ များစွာပိုင်ဆိုင်တဲ့ သူဌေး တစ်ဦးပဲ ဖြစ်ပါတယ်…။ သူဟာ မုဆိုးဖို

အငြိမ့်သမလေးရဲ့ ငရဲခန်း ရေးသားသူ – ကျော်ကြီး ဤဇာတ်လမ်းမှာ ဖေ့ဘွတ်ဂရုတစ်ခုတွင် ကျွန်တော်ရေးခဲ့သော ဇာတ်လမ်းဖြစ်ပါသည်။ အဲ့ဒီမှာတော့ Private Group မို့ ကျွန်တော်သဘောကျတဲ့ အပြင်က မင်းသမီးတစ်ယောက်ရဲ့ အမည်အရင်းအတိုင်း ရေးတင်ခဲ့တာ ဖြစ်ပါသည်။ အခုအခါမှာတော့

ကျွန်တော့် ရူပဗေဒဆရာမလေး ရေးသားသူ – ချမ်းကို (Chan Ko) 🏵️အပိုင်း (၄) ဇာတ်သိမ်း🏵️ အဲ့ဒီလို လူသိရှင်ကြား ဖြစ်ပြီးတဲ့ နောက်မှာတော့ ကျနော်နဲ့ ကျနော့်ရူပဗေဒဆရာမလေးဟာ ခင်ဗျားတို့ အသေအချာ မသိလောက်တဲ့ တောင်တန်းတွေဝန်းရံထားတဲ့

ဘုဂလန့်မောင်မောင်နှင့် သူ့မမကြီးများ ရေးသားသူ – Milflover (ခ) မောင်မောင် “ဒီလိုလုပ်နေလို့ တကယ်ကောင်းတဲ့ လောကကြီးက ပျက်သွားတာဗျ” မြောက်ဥက္ကလာ ၊ (ဈ)ဈေးနားရှိ လက်ဘက်ရည်ဆိုင်တစ်ဆိုင်တွင် ဆံပင်အတို၊ အရပ် ၅ ပေ ၉

အချစ်စစ်ရဲ့ လမ်း ရေးသားသူ – မောင်ပူစီ (မိုးအေးတိမ်) 🏵️အပိုင်း (၂) ဇာတ်သိမ်း🏵️ 📘အခန်း (၃) ပင်တီမ၀တ်သော ဆရာမလေး📘 မြို့လေးကနေ ထွက်လိုက်တယ်ဆိုတာနဲ့ပဲ လေကသန့်စင်ပြီး ‌အေး‌နေသည် ။ ကားခေါင်းခန်းမှာ ကျွန်မရယ်၊

ထူးခတ်မရသော ဆန္ဒများနောက် ရေးသားသူ – မောင်ခြိမ့် ( အတွေးပင်လယ်ပြာတွင် ရေးသားသည်။ ) 🏵️အခန်း ( ၁ )🏵️ ပေ ၆၀ ပေ ၁၀၀ ပတ်လည် ခြံဝင်းထဲရှိ အစိမ်းရောင်

အချစ်ဟောင်း အချစ်သစ် အချစ်တပတ်နွမ်း ရေးသားသူ – ဇမ္ဗူတလူ ( ၁ ) ပြန်လည်ဆုံစည်းကြမယ် အချစ်ရယ် ကျွန်တော် ကိုမောင်မောင်ကို အတော်မကျေမနပ်ဖြစ်မိတယ်။ ဟုတ်တယ်လေ…. ကျွန်တော့်ပိုင်နက်ထဲက အစာကို လက်ရဲဇက်ရဲနဲ့ မခန့်လေးစား လုယူခဲ့တာကိုး။