စိတျဝိဉာဉျစစေားရာ
ရေးသားသူ – ဇှဲမာနျအောငျ
“ကိုမွတျဆှေ လူစုံပွီလား စုံရငျထှကျရအောငျ နပွေညျတောျဝငျတာ အရမျးနောကျကနြမေယျ”
“ဟုတျကဲ့ စုံပွီထငျတာပဲဗြ။ ခဏလေးဗြာ။ ဟဲ့ ကတုံးမ နင့ျယောကြျားကော ”
“လာပွီဦးလေး ကလေးရှူးသှားတညျနလေို့ ”
“အေးအေး မွနျမွနျလာခိုငျးလိုကျ ဦးဝငျးတငျတို့ မိသားစု စုံပွီနောျ ”
“ဟုတျကဲ့ဆရာ စုံပွီ။ ဟိုမှာ ဟိုသားအဖလညျး ပွေးလာပွီ ဆရာ”
“ဟုတျပွီ ဟုတျပွီ ရပွီ ကိုစညျသူရေ ရှေ့မှာတှေ့တဲ့ ဆိုငျကွ ရပျဦးဗြာ နေ့လညျစာ မစားရသေးဘူး ”
“ဟုတျကဲ့ ကိုမွတျဆှေ မွကနျသာနားက တောငျကွီးကဖေးပဲ သှားလိုကျမယျလေ။ အဲ့ဒီဆိုငျက ပေါကျစီနဲ့ ဝကျသားပေါငျးက တောငျကွီးမှာတော့ နာမညျကွီးပဲဗြ ”
“အဆငျပွတေဲ့ဆိုငျသာ မောငျးဗြာ”
ကားစထှကျတော့ ညနေ ၃ နာရီခှဲနပွေီ။ ဒီအတိုငျးဆို နပွေညျတောျကိုရောကျတာ ညနကျတော့မညျ။ သိပျနောကျမကခြငြျ။ မနကျကွ အလုပျသမားတဈဖှဲ့ ကွိုပွီး ပွနျတကျရမညျ။ ပစ်စညျးမြားရငျ တငျနတောနဲ့ပဲ နေ့တဝကျနီးနီး သှားနိုငျသညျ။ တောငျကွီးပွနျရောကျတာလညျး နောကျကနြိုငျသညျ။ မတတျနိုငျ ကားသမားဆိုတော့လညျး ဖငျပူအောငျ မောငျးရဦးမညျ။
လဘကျရညျဆိုငျမှာ စားသောကျကွပွီး ပွနျထှကျကာ နီးမသငျ်ကာ၍ အဖောျခေါျလာသော ကောငျလေးကို
” ဟြောင့ျ ကိုဖွိုး လူရကွေည့ျကှာ”
“ဟုတျ အာစိ။ ဘကွီး ဦးမွတျဆှေ၊ ဦးဝငျးတငျတို့မိသားစုက ၃ ယောကျ၊ ဦးခငြျး ကတုံးမတို့က ၃ ယောကျ၊ ကနြောျရယျ အာစိရယျ အားလုံး ၉ ယောကျဗြ”
“အေး အဲ့ဒါဆို ကြောကျခဲတဈလုံးကောကျပွီး မောငျကြောကျခဲ တို့နဲ့ အဖောျလိုကျခဲ့လို့ပွောပွီး ခေါျခဲ့ကှာ”
“ဟုတျ အာစိ”
ကိုဖွိုးလညျး လမျးဘေးက ကြောကျခဲတဈလုံးကို ကောကျယူပွီး
“မကြောကျခဲရေ တို့နဲ့ အဖောျလိုကျခဲ့ပေးဟေ့”
“လီး မကြောကျခဲပါလား ပွောငျခြောျခြောျနဲ့ ”
“ဟီးဟီး အာစိကလညျး မောငျကြောကျခဲကွီးပဲ ခေါျနတေော့ ပွောငျးခေါျကွည့ျတာပါ”
“တကျတကျ မကြျနှာပွောငျမနနေဲ့”
တောငျကွီးအဆငျးလမျးအတိုငျး light truck လေးတဈစီး နပွေညျတောျသို့ တအိအိဖွင့ျ ခရီးနှငျခဲ့သညျ။ ကားပေါျသို့ရောကျသောျ ကိုမွတျဆှမှေ
“ကိုစညျသူ မသိလို့မေးဦးမယျဗြာ။ ခုနက ကြောကျခဲလေးတဈလုံးကို ဘာလို့တငျလာတာလဲ”
“ဒီလိုဗြ ဒါက ကိုးမွို့ရှငျအပိုငျ နယျတှလေဗြော။ ရှမျးပွညျနယျဆိုတော့ ၉ ဂဏနျး ရှောငျရတယျလို့ ရှေးအဆကျဆကျ လကျဆင့ျကမျးလာတော့ ကနြောျတို့လညျး ရှေးထုံးမပယျတဲ့ သဘောပါဗြာ။ အတိအကတြော့ ကနြောျလညျး မပွောပွတတျဘူးဗြ”
“ရှငျးရောဗြာ ဟားဟား”
“ဟားဟား ကနြောျကတော့ မသိတာ မသိဘူးပဲ ပွောတတျတယျ ကိုမွတျဆှရေေ ”
“ကောငျးပါတယျဗြာ ဟားဟားဟား”
ဒီလိုနဲ့ ည ၈ နာရီကြောျတော့ ယငျးမာပငျမှာ ထမငျးစားနားပွီး ဆကျထှကျလာလိုကျတာ နပွေညျတောျကို ည ၁၁ ကြောျတော့ ရောကျသှားသညျ။ ပါလာတဲ့ မိသားစုတှကေို သူတို့အိမျလိုကျပို့ပွီး ကိုမွတျဆှကေ သူ့အိမျမှာပငျ တညျးရနျ ခေါျသောကွောင့ျ လိုကျလာခဲ့သညျ။ ရောကျတော့ ခွလေကျဆေးကွောပွီး စကားထိုငျပွောကွပွီး အိပျဖို့ပွငျတော့ ကနြောျ တဈခုသတိရပွီး
“ကိုမွတျဆှေ ဒီမှာသူခိုးတှေ ဘာတှမြေား ရှိနမေလားဗြ”
“ရှိတယျ အဈကိုကွီးရေ။ အရငျနေ့ကပဲ ဟိုဘကျလမျးက အိမျကို ဖောကျသှားတယျတဲ့ ”
ကိုမွတျဆှရေဲ့ သားက ဝငျပွောသညျ။ ဟုတျမှာ ဒီရပျကှကျက လူပွတျသညျ။ အိမျတောျတောျမြားမြားကလညျး လူမနကွေ။ တဈအိမျနှင့ျ တဈအိမျလညျး အလှမျးဝေးလှသညျ။
“ဒါဆို မဖွဈဘူးဗြ။ ကနြော့ျကား ဘကျထရီက အပွငျမှာ။ တောျကွာ မ သှားလို့ တိုငျပတျနမေယျ ”
ပွောရငျး ဖြာရယျ ခေါငျးအုံးရယျ စောငျပါးလေး တဈထညျဆှဲပွီး ခွံပွငျထှကျခဲ့သညျ။
“အာစိ အထဲသှားပါ ကနြောျအိပျလိုကျမယျ ကားပေါျမှာ”
“ရတယျ မငျးအထဲမှာပဲအိပျ ငါဒီမှာ အေးအေးဆေးဆေး အိပျခငြျလို့။ အထဲမှာဆို စကားပွောနရေတာနဲ့ အိပျရမှာမဟုတျဘူး။ သှားသှား အိပျတော့”
“ဟုတျ ဟုတျ”
ကားပေါျဖြာလေးခငျး ခေါငျးအုံးလေးခပြွီး စောငျခွုံကာ အိပျမယျလုပျလိုကျတော့ ညနကေ တငျလာတဲ့ ကြောကျခဲလေးကို ကားထောင့ျမှာ တှေ့လိုကျသညျ။ ကဲ မငျးလညျး ဒီည ကားပေါျမှာပဲအိပျတော့ မနကျမှ အောကျခတြော့မယျ ဟုတှေးပွီး ပငျပနျးလာသဖွင့ျ နှဈနှဈခြိုကျခြိုကျ အိပျပြောျသှားသညျ။
“အဈကို အဈကို ညီမကို စောငျနညျးနညျးလောကျ ပေးခွုံပါလား။ မိုးကလြာတော့ အေးလို့ပါ”
အိပျမကျလိုလို တကယျလိုလိုနှင့ျ ဘေးက လှုပျနှိုးနသေော ကောငျမလေးအသံကွောင့ျ စညျသူ နိုးလာသညျ။ မိုးကလညျး ဖှဲဖှဲလေးကပြွီး လအေဝှေ့မှာ မိုးစကျလေးတှေ ကားထဲ ဖနြျးပကျလိုကျသလို အေးစိမ့ျစိမ့ျနှင့ျ။ စညျသူလညျး ဘေးက မိုးကာတှကေို ခလြိုကျပွီး
“မငျးက ဘယျလိုလုပျပွီး ကားပေါျရောကျနတောလဲ”
“အဈကိုတို့ပဲ ညနကေ ခေါျလာတာလေ”
စညျသူ ခေါငျးတှကွေီးသှားသညျ။
“ဒါ.. ဒါဆို မငျးက မကြောကျခဲ….”
“မကြောကျခဲတော့ မဟုတျပါဘူး နနျးယှနျးပါ။ ကြောကျခဲလေးနဲ့ ပါလာတာပါ။ အဈကို့ကို ဒုက်ခမပေးပါဘူး။ အခုလညျး အရမျးအေးနလေို့ပါရှငျ”
စညျသူလညျး လန့ျလန့ျနှင့ျ ဖုနျးမီးဖှင့ျပွီး နနျးယှနျးမကြျနှာကို ကွည့ျလိုကျတော့ အသားဖှေးဖှေးနှင့ျ ကောငျမလေး ခမြျးနလေို့ နှုတျခမျးလေးတှေ တဆတျဆတျ တုနျနသေညျ။ လကေလညျး ကွမျးတာကိုး။ ခြောမောလှသော ရုပျသှငျကွောင့ျ စညျသူလညျး ကွောကျရှံ့စိတျတှေ လှင့ျပါးကုနျပွီး အိပျယာဘေးတခွမျး ကပျပေးလိုကျပွီး
“လာလေ ဒီဘကျမှာ လာလှဲလို့ရပါတယျ။ စောငျကသေးတော့ နှဈယောကျမလုံမှာပဲ စိုးရိမျတာ”
“ရတယျ နနျးယှနျး အဈကို့ဘကျ တိုးအိပျမယျလနေောျ”
စညျသူ ကြောထဲ စိမ့ျသှားပွီး
“ရ…ရပါတယျ”
“ခဈခဈ မကွောကျပါနဲ့ အဈကိုရယျ နနျးယှနျး ဘယျသူ့ကိုမှ ဒုက်ခမပေးပါဘူး”
“အငျးပါ လာ”
စောငျလေးမပွီး ခေါျလိုကျတော့ စောငျထဲထိုးဝငျရငျး နနျးယှနျးတဈယောကျ စညျသူ့ရငျခှငျထဲ ရောကျသှားသညျ။
“နနျးရဲ့ အဝတျစားတှကေ စိုနတေော့ အဈကို့ကို အားနာစရာကွီး”
“စောငျတှပေါ စိုကုနျမှ ခကျမယျနောျ။ ခဏလေး ကနြောျ့အငျ်ကြီ ဝတျထားမလား အပိုပါတယျ”
“နပေါစေ မဝတျတော့ပါဘူး အဈကို ဖကျထားပေးပေါ့ နှေးနအေောငျ”
“ကနြောျ့အကြီတှပေါ စိုကုနျမှာပေါ့ ခြှတျထားလိုကျလေ ဟီးဟီး”
“ဟှန့ျ လူလညျကွီး ခြှတျပါဘူး”
“သဘောပါဗြာ စိတျထဲရှိသလိုနပေါ နခေငြျသလိုနပေါ။ တဈခုပဲ ကွောကျအောငျတော့ မလုပျနဲ့နောျ”
“ဟငျ အဈကိုကလညျး အခုပုံက အဆငျမပွလေို့လား”
“ပွလှေနျးလို့ ခကျနတော နနျးယှနျးရေ”
“ခဈခဈ ဟိုဘကျတိုး”
ဒီလိုနဲ့ အေးစကျစကျ စိုစိစိ ကိုယျလုံးလေးကို ဖကျထားလိုကျပွီး နှဈယောကျသား ငွိမျနလေိုကျကွသညျ။ နနျးယှနျးတော့မသိ စညျသူတော့ ရငျတှခေုနျနပွေီလေ။ နနျးယှနျးက ရငျခုနျပါတော့မလား တှေးရငျး ကွကျသီးထပွီး နနျးယှနျးကို အလန့ျတကွား ငုံ့ကွည့ျလိုကျမိသညျ။ ရငျခှငျထဲကနေ ပွုံးပွုံးလေး မော့ကွည့ျနသေော နနျးယှနျးကို မှုနျပွပွလမျးမီးရောငျကွောင့ျ တှေ့လိုကျရပွီး ကွောကျရှံ့စိတျမြားအစား ကွငျနာစိတျက တိုးဝငျလာသညျ။ စိတျမထိနျးနိုငျတော့ပဲ နနျးယှနျးရဲ့ နဖူးလေးကို အသာငုံ့နမျးလိုကျသညျ။
နနျးယှနျးက စိတျဆိုးဟနျမပွပဲ အပွုံးလေးနှင့ျ တုန့ျပွနျနသေောကွောင့ျ အသဲတှယေားပွီး ပါးလေးမှတဆင့ျ နှုတျခမျးဖူးဖူးလေးဆီကို အနမျးမြား တရစပျ ခွှခေရြငျး တိုးဖကျထားမိတော့ နနျးယှနျးကလညျး ခပျတငျးတငျး ပွနျဖကျထားသညျ။ စညျသူလညျး နနျးယှနျးရဲ့ ပါးပွငျနှဈဖကျကို စုံကိုငျပွီး နှုတျခမျးလေးတှေ ငုံစုပျရငျး လြှာကို နနျးယှနျးပါးစပျထဲ ထိုးထည့ျမှှပွေီး လြှာခငြျး စီးခငြျးထိုးနသေညျ။ ထို့နောကျ နနျးယှနျးရဲ့ နို့တှကေို စိုနသေော အငျ်ကြီပေါျမှ အုပျကိုငျလိုကျပွီး နို့သီးခေါငျးလေးတှကေို ပှတျပေးလိုကျတော့ နနျးယှနျးရငျဘတျလေး ကော့တတျလာသညျ။
နှုတျခမျးခွငျး နမျးနတောကို ရပျလိုကျပွီး နနျးယှနျးရဲ့ခါးလေးကို ကိုငျမကာ သူမအငျ်ကြီမှ ကွယျသီးမြားကို ပါးစပျဖွင့ျကိုကျကာ ဖွုတျလိုကျသညျ။ နနျးယှနျးရဲ့ နို့တှကေ လူနှင့ျမလိုကျ။ လူကောငျကသာ ခပျသေးသေး နို့တှကေ ထှားလှနျးလှသညျ။ အငျ်ကြီကို အကုနျခြှတျလိုကျပွီး ဘရာစီယာကို အပေါျသို့ ပင့ျလှနျကာ နို့သီးခေါငျးလေးကို နှုတျခမျးနှင့ျညှပျပွီး လြှာနဲ့ထိုးကစားလိုကျတော့ နနျးယှနျးတဈယောကျ ငွီးသံပါ ထှကျသညျအထိ ကော့တကျသှားသညျ။ လှတျနတေဲ့ နို့သီးခေါငျးတဈဖကျကိုလညျး လကျညိုးလကျမနှင့ျ ခြရေငျး ဖှဖှလေး ပှတျကစားပေးနသေညျ မဟုတျလား။
နို့အုံကွီးကို ငုံစို့လိုကျ ဆုပျကိုငျလိုကျ နို့သီးခေါငျးလေး ကိုကျဆှဲလိုကျနှင့ျ အားရအောငျ ကစားပွီး နို့စိုရငျး နနျးယှနျးလုံခညြျလေးကို ဖွညျခရြငျး အဖုတျလေးကို စမျးကွည့ျလိုကျသညျ။ အမှှေးပါးပါးနှင့ျ အဖုတျဝလေးက စိုနပွေီး ခြှဲကြိကြိနှင့ျ။
စညျသူလညျး နို့တှကေို တဈလှည့ျစီ ငုံစို့ရငျး နနျးယှနျးအဖုတျလေးကို လကျတဈဖကျဖွင့ျ ဖှဖှလေး ဝလုံးရေးပေးရငျး အစိလေးကို ဖိဖိခြပေေးလိုကျသညျ။ နနျးယှနျးတဈယောကျလညျး လူးလှန့ျရငျး လုံခညြျက ကှငျးလုံးကြှတျနခြေပွေီ။ ခုနက ခမြျးလို့ဆိုပွီး အတူခွုံခဲ့တဲ့ စောငျပါးလေးကလညျး ဘေးမှာ အပုံလိုကျ။ ရမ်မကျမီးက တောကျလောငျနပွေီလေ။ ခမြျးရကောငျးမှနျး မသိတော့။
စညျသူက နနျးယှနျးကိုယျပေါျတှငျ ကနြျနတေဲ့ တဈခုတညျးသော ဘရာစီယာလေးကို ကြောအောကျ လကျနှိုကျပွီး ဖွုတျလိုကျတော့ နနျးယှနျးက ကိုယျလုံးလေးကွှပေးရငျး စညျသူ့အငျ်ကြီ ကွယျသီးတှကေို လှနျးဖွုတျကာ ခြှတျပေးလိုကျသညျ။ တဆကျထဲ နနျးယှနျးက အပေါျပိုငျးဗလာဖွဈသှားသော စညျသူ့ရငျဘကျကို လကျဖွင့ျ ဖွညျးညငျးစှာ ပှတျသပျပွီး လညျပငျးကို လှမျးဆှဲကာ နှုတျခမျးခငြျး အနမျးတှေ ဖလှယျရငျး ပကျလကျကလေး လှဲခသြှားသညျ။ ထိုအနမျးတှငျ ငတျမှတျတောင့ျတသော ဆန်ဒတဈခုကို စညျသူတဈယောကျ နနျးယှနျးကို ဖကျကာနမျးရငျး ခံစားမိလိုကျသညျ။
စညျသူက ကိုယျခန်ဓာနှဈခုကို ခှာလိုကျပွီး ခပျသှကျသှကျပငျ ပုဆိုးနှင့ျ အောကျခံဘောငျးဘီကိုပါ တဈခါထဲ လုံးပွီးခြှတျကာ ကားနောကျမွီးဘကျသို့ ကနျထုတျလိုကျသညျ။ အဝတျမဲ့သှားသော ခန်ဓာကိုယျနှဈခု ပူးကပျသှားပွီး နနျးယှနျးက စညျသူ့လီးကို ဆုပျကိုငျလကြျ ပှတျသပျပေးနသေညျ။ စညျသူကလညျး အရမြေားဖွင့ျ စိုအိနသေော နနျးယှနျးစောကျဖုတျလေးကို ပှတျသပျကစားရငျး အစိလေးကို လကျညိုးဖွင့ျ ဖိကာခြပေေးလိုကျသညျ။
“အဈကို နနျးရဲ့ နို့တှကေိုစို့ကှာ တအားစို့”
“ဒီလိုလား နနျး”
ပွောရငျး နို့တှကေိုစို့ကာ လကျကလညျး စောကျဖုတျအတှငျး တဖွညျးဖွညျးသှငျးရငျး လကျနှဈဆဈခန့ျရှိလောကျတှငျ ဂြီစပေါ့ကိုစမျးပွီး အသာလေး ဖိကာဖိကာ ကစားပေးလကြျ လကျမဖွင့ျလညျး အစိလေးကိုခြရေငျး နနျးယှနျးရဲ့ ရမ်မကျတှကေို အစှမျးကုနျ တောကျလောငျစလေိုကျသညျ။
“အား..ဟ..ဟ.. ကို… နနျး မနနေိုငျတော့ဘူးကှာ။ ကို… နနျးကို လုပျပါတော့။ တအားထိုးထည့ျလိုကျတော့ကှာ နောျ… ကို နောျ လို့”
“နနျး အရမျးလိုခငြျနပွေီလားဟငျ။ ကို… နနျးကို အဆုံးထိ ခစြျတော့မယျနောျ”
“ခစြျပါ ကိုရယျ ဟိုး အထဲထိရောကျအောငျ တဆုံးထိုးထည့ျပွီး ခစြျလိုကျနောျ”
စညျသူလညျး ကိုယျကိုမတျရငျး လီးကိုကိုငျကာ နနျးယှနျးရဲ့ စောကျဖုတျကို လီးဖွင့ျ တဖတျဖတျနှင့ျ ရိုကျပွီး အစိလေးကို လီးဖွင့ျ ထိုးဆှလိုကျသညျ။
“အား… ကို ထိုးထည့ျလိုကျလေ တအားထိုးထည့ျလိုကျ”
စညျသူလညျး လီးကိုကိုငျကာ နနျးယှနျးစောကျဖုတျထဲ ဖွညျးဖွညျးခငြျး ထိုးထည့ျရငျး နို့တှကေို တဈလှည့ျစီ ဆုပျကိုငျပွီး နနျးယှနျးစောငျဖုတျရဲ့ စေးကပျကပျ ခြှဲတဲတဲ အရသာကို မကြျလုံးမှိတျခံစားရငျး အဆုံးထိ ထိုးသှငျးလိုကျသညျ။
“အာ့… ကို… အား…”
နနျးယှနျးလညျး ခေါငျးကို ဘယျညာခါရမျးရငျး စညျသူ့လကျမောငျးနှဈဘကျကို တငျးတငျးဆုပျကိုငျရငျး အံကွိတျကာ ငွီးသံလေးထှကျရငျး စောကျဖုတျထဲ တိုးဝငျလာသေား လီးရဲ့အရသာကို တဝကွီး ခံစားလိုကျရသညျ။ အကွောတှေ တဖငြျးဖငြျးနှင့ျ လိုအငျဆန်ဒမြား ပွည့ျဝသှားသလို ခံစားလိုကျရပွီး စညျသူ့ကြောပွငျကို လှမျးဖကျကာ ခါးကိုကော့ပေးရငျး စညျသူ့လိုးခကြျတှကေို ခံယူမိနသေညျ။
စညျသူလညျး လီးဝငျခြောသှားသောအခါ ဆီးခုံခငြျးရိုကျသညျအထိ တဆုံးဆောင့ျခကြာ လိုးရငျး အရှိနျမွှင့ျတငျလိုကျသညျ။ လိုးနရေငျး နနျးယှနျးနှုတျခမျးတှကေို ငုံ့ကာ စုပျနမျးလိုကျသညျ။ နနျးယှနျးကလညျး စညျသူ့ကြောပွငျကို ဖကျထားသော လကျတှကေို လညျပငျးသို့ ပွောငျးဖကျလိုကျပွီး စညျသူ့နှုတျခမျးတှကေို ပွနျလညျနမျးရငျး အခကြျကကြြ လိုးနကွေသညျ။ ၅ မိနဈခန့ျကွာအောငျ လှကွေီးထိုးရိုးရိုးနှင့ျ လိုးနရောမှ
“နနျး အပေါျကနပေေးကှာ နနျးနို့တှကေို ဆုပျကိုငျပွီး လိုးခငြျလို့”
“ဟုတျ”
စညျသူက ပကျလကျလှနျပေးပွီး နနျးယှနျးက အပေါျမှ တကျခှကာ စညျသူ့လီးကိုကိုငျပွီး စောကျဖုတျဝတေ့ကာ တဖွညျးဖွညျး အဆုံးထိရောကျအောငျ ထိုငျခလြိုကျပွီး စကောဝိုငျးဝိုကျကာ သူမအစိလေးနှင့ျ စညျသူ့ဆီးခုံကို ပှတျခြပေေးနပွေီး လီးကလညျး သားအိမျဝထောကျကာ ကာမအရသာကို အဆုံးထိ ပေးစှမျးနသေညျ။ စညျသူကလညျး နို့နှဈဖကျကို ဆုပျကိုငျပွီး နို့သီးခေါငျးလေးတှကေို ခြလေိုကျ ဆုပျကိုငျလိုကျဖွင့ျ စိတျတိုငျးကြ ပင့ျလိုးပေးနသေညျ။
လိုးနရေငျး နနျးယှနျးကိုယျလေး တုနျတကျသှားပွီး စညျသူ့ကိုဆှဲထကာ လညျပငျးကိုဖကျပွီး အငမျးမရနမျးရငျး စညျသူ့ရငျခှငျထဲ ပြော့ကသြှားသညျ။ စညျသူလညျး အသာလေးဖေးမကာ နနျးယှနျးမကြျနှာအနှံ့ အနမျးမြား ခြှခေရြငျး နနျးယှနျးဖငျကို ဆုပျကိုငျကာ ရှေ့နောကျ ကစားပေးလိုကျသညျ။
“အား.. ကို… အမှှေးတှကေ စူးတယျ။ နနျးဟာလေး ယားလာပွနျပွီ ဘယျလိုလုပျလိုကျတာလဲ ခစြျရယျ။ နနျးအစိလေးကို ကို့အမှှေးတှကေ စူးနတေယျကှာ”
“နနျး အဲ့ဒါဆို ကုနျးလိုကျနောျ”
“ဟုတျ ကို ”
“ပွှတျ”
နှုတျခမျးခငြျး တဈခကြျနမျးလိုကျပွီး ခှထားတဲ့လီးကို ခြှတျကာ တဖကျသို့လှည့ျပွီး ဖငျလေးကုနျးကာ ခါးလေးခှကျပေးပွီး စောကျဖုတျကို နောကျသို့ အစှမျးကုနျ ပဈပေးရငျး
“ကို ဒီလိုလားဟငျ”
“အငျး နနျးက အရမျးခစြျဖို့ကောငျးတာပဲ”
“ပွှတျ”
နနျးယှနျးဖငျလုံးလေးကို နမျးရငျး လီးကို တဆုံးထိ ထိုးထည့ျလိုကျသညျ။
“အား…သပေါပွီ ဖွညျးဖွညျး။ ကို… နနျးဟာလေး ကွိမျးနပွေီ သိလား။ အရမျးပဲ အောင့ျသှားတာ အထဲက ဖွညျးဖွညျးလုပျနောျ”
“ဆောရီးနနျးရယျ နနျးဖငျလေးကိုကွည့ျပွီး အရမျးစိတျပါသှားလို့။ ဖွညျးဖွညျးပဲ လိုးမယျနောျ”
“ဟုတျ”
စညျသူလညျး ဖငျလုံးလုံးလေးကိုပှတျပွီး တဈခကြျခငြျး ထိနျးလိုးရငျး လီးထိပျကို သားအိမျဝနှင့ျ ထိအောငျ ဂရုစိုကျ လိုးပေးနလေိုကျသညျ။
“အား.. ဆောင့ျ… ကို… ဆောင့ျတော့ မညှာနဲ့တော့ နနျးအရမျးလာနပွေီ ပွီးတော့မယျ… အ.. အ… လိုးလိုကျ နနျးစောကျဖုတျလေးကို ကို့လီးနဲ့ လိုးလိုကျ… တအားလိုးကှာ… အ… အား… ပွီး… ပွီ… အဈကို…. နနျး…. အ…. ဟာ့ ဟာ့..”
အကွောတှေ တငျးခနဲ့ ဖွဈသှားပွီး ရှေ့ကိုပုံကသြှားသော နနျးယှနျးဖငျလေးကို ဆုပျကိုငျပွီး လီးကို တဆုံးထိ ဖိဆောင့ျလိုးရငျး နနျးယှနျးစောကျဖုတျထဲ အရညျမြား ပနျးထည့ျလိုကျသညျ။ လီးကိုတဆုံး ဖိကပျထားရငျး နနျးယှနျး အပေါျသို့ မှောကျခလြိုကျကာ ဘေးသို့လှိမ့ျခလြိုကျပွီး နနျးယှနျးကို အတငျးဖကျထားလိုကျသညျ။ လီးကလညျး စောကျဖုတျထဲမှ ကြှတျထှကျသှားပွီး နနျးယှနျးလညျး စညျသူ့ဘကျလှည့ျကာ ရငျခှငျထဲတိုးဝငျရငျး ခေါငျးလေး ဖှကျထားလိုကျသညျ။ စညျသူက မကြျနှာလေး ဆှဲမော့ပွီး နဖူးလေးကိုနမျးကာ ဖကျအိပျထားလိုကျသညျ။
အိပျမကျလိုလို တကယျလိုလိုနှင့ျ နနျးယှနျးက သူ့ကို အဝတျတှေ ပွနျဝတျပေးနတော ခံစားမိပွီး မကြျလုံးဖှင့ျမကွည့ျနိုငျ။ အရမျးအိပျပြောျသှားသညျ။
“အာစိ… အာစိ… ထတော့လေ လူသှားကွိုရဦးမယျ”
“ဟငျ… ဘယျနှဈနာရီထိုးသှားပွီလဲ”
“၆ နာရီခှဲနပွေီ အာစိ”
“အေးအေး ထပွီ ထပွီ။ ဟငျ… ဒီကြောကျခဲလေး အိပျယာပေါျ ဘယျလိုရောကျနပေါလိမ့ျ။ ဒါဆို ညက ဟာ… နနျးယှနျးရယျ…”
“အာစိ ဘာဖွဈလို့လဲ”
“ဘာမှမဖွဈဘူး ကားရဆေေးထားလိုကျ။ ငါ ရခြေိုးလိုကျဦးမယျ”
ဆပျပွာခွငျးလေးထုတျပွီး တံဘကျလေးပခုံးပေါျတငျကာ ရစေညျရှိရာဘကျ လြှောကျလာစဉျ ကိုမွတျဆှနှေင့ျ တှေ့၍
“ကိုမွတျဆှေ ဒီနားမှာ ဘုနျးကွီးကြောငျး ရှိလားဗြ”
“ရှိပါတယျ ဘာဖွဈလို့လဲ ကိုစညျသူ”
“ဘာမှမဟုတျပါဘူးဗြာ အလှူလေး လုပျပေးခငြျလို့ပါ”
“ဘယျသူ့အတှကျလညျးဗြ”
“ဒီလိုပါပဲဗြာ”
ရမေိုးခြိုးပွီး ကိုဖွိုးကိုခေါျကာ ဈေးဘကျသှားပွီး သငျ်ကနျးတဈစုံနှင့ျ ထီး၊ ဖိနပျ၊ ယပျတောငျမြား၊ အခွားလှူဖှယျပစ်စညျးမြား ဝယျယူပွီး ဘုနျးကွီးကြောငျးရှိရာသို့ ထှကျလာခဲ့သညျ။ ကြောကျခဲလေးက အိပျကပျထဲမှာ။
ဘုနျးပွီးကြောငျးသို့ ရောကျပွီး ကြောငျးထိုငျနှင့ျ တှေ့ကာ ဖွဈစဉျတခြို့ကို ခနြျလှပျပွီး အကြိုးအကွောငျး လြှောကျထားလိုကျသညျ။ ကြောငျးထိုငျဘုနျးကွီးမှ
“အငျး… ဒကာလေးလညျး ရစေကျပါလို့ ကွုံခဲ့ရတယျဆိုပမေယ့ျ အစှဲအလနျးတော့ မထားစခေငြျဘူး။ ဥပါဒါနျကွောင့ျ ဥပါဒျရောကျတတျတယျ ဒကာလေး”
“တငျပါ့ဘုရား။ ဒါပမေယ့ျ တပည့ျတောျ သူ့အတှကျ တတျနိုငျသလောကျလေး ကုသိုလျပွုပေးခငြျလို့ပါ ဘုရား”
“အေး… ကုသိုလျပွုပေးတာတော့ ကောငျးပါတယျ။ ကဲကဲ အာရုံပွု။ ဒါနဲ့ ဒကာမလေးနာမညျက…”
“နနျးယှနျးပါ ဘုရား..”
“အေးအေး လိုကျဆို… ဣဒံမပေုညံ အာသဝခယာ ဝဟံဟောတု ………………”
“နနျးယှနျးရေ အမြှ အမြှ အမြှ….. ကောငျးရာ မှနျရာ ရောကျပါစေ နနျးရယျ..”
စညျသူ့မကြျဝနျးထဲက မကြျရညျစတဈခြို့ကွှကွေလာသညျ။ နနျးယှနျးတဈယောကျ ဘယျဘုံဘဝမှာ ဘာတှနေဲ့ ဆကျလကျကွုံတှေ့နရေမလဲ သူမတှေးနိုငျ။ အဆငျပွစေခေငြျတာတော့ သူ့စတေနာအမှနျ။ နနျးတဈယောကျ သာဓုခေါျနိုငျရဲ့လား အတှေးမြားစှာနှင့ျ ဘုနျးပွီးကြောငျးအဝမှာ ကြောကျခဲလေးကို အိပျကပျထဲမှထုတျပွီး လမျးဘေးတဈနရောမှာ ခထြားခဲ့လိုကျသညျ။ ဘုနျးကွီးကြောငျးကအပွနျ တပည့ျကြောျက
“အာစိ နနျးယှနျးက ဘယျသူလဲဗြ”
“မငျးခေါျလာတဲ့ မကြောကျခဲလကှော”
“ဗြာ….”
ပွီးပါပွီ။